De eerste nacht in de tropen verliep goed. Lekker bed, golfgeluid op de achtergrond, maar een hele vervelende wekker. Kindje van 2 hutjes verderop begon al heel vroeg te mekkeren en te vervelen. Heel irritant. Voor ons wel een goed moment om maar eens wakker te worden. We hadden inmiddels al heel lang geslapen, schandalig vroeg lagen we er al in, niet zo gek na een dag vroeg op te moeten.
Vandaag stonden er weer 2 duiken op het programma! Jippie! Eerst hadden we heerlijk ontbeten met wafels (ik) en Es een mega pannenkoek. Het smaakte zo verschrikkelijk lekker, het rook vast ook lekker ook, want niet veel langer nadat we ons ontbijt kregen, kwam de huishond, wij hebben hem Jack genoemd, kwam al gauw bij ons kijken of er wat te snacken viel. Es zwichtte bijna door zijn schattige puppy-achtige bedel-oogjes en wilde al bijna mijn bacon aan hem voeren. Mooi niet! Mijn bacon, gek! Zo bleef 'Snack-a-Jack' bij ons hangen tot we waren uitgegeten, daarna waren we niet meer interessant genoeg en verdween weer.

Na het ontbijt hadden we nog even de tijd om te relaxen, en dat deden we dan ook met een lekkere Orange juice totdat we richting de duikschool moesten. De duikschool zat dicht bij de haven, dus we wisten dat het wel weer even een wandelingetje zal zijn. Dit keer viel het wel mee hoe zwaar de wandeling was, want de zon was minder fel, en we waren wat minder warm gekleed als eerst en we waren wat meer tranquilo, dus het was niet vervelend. Aangekomen bij de duikschool, the Dolphin Dive School, stonden onze namen al op het bord, ze verwachtten ons dus al! We moesten weer eerst van alles ondertekenen en onze PADI pas laten zien. Toen maakten we kennis met onze divemaster Garry. Hij zou ons begeleiden onder water. Maar eerst al onze tools bij elkaar verzamelen. De flippers, maskers, BCD vesten en de wetsuits. Hij gaf aan dat het normaal was dat bij de eerste duik wij zelf onze BCD vesten moesten koppelen aan de zuurstoftank. Uhh..dat hadden we nooit geleerd, alleen gezien. Gelukkig bleef hij bij ons staan en liet het ons stap voor stap zien. Mooi, hebben we dat ook weer geleerd. Het was vrij eenvoudig, maar je moet het maar net weten. Hierna werden onze tanks aan boord gebracht en mochten, na een korte briefing waar we naartoe zouden gaan, ook aan boord.

Het was maar 5 minuten varen tot we onze eerste duikspot hadden bereikt. We trokken snel onze spullen aan en lieten ons weer achterover van de boot afvallen. En daar gingen we dan, proberen te zinken. Ik drukte met mijn domme kop in plaats van op het knopje om lucht weg te laten lopen uit mijn vest op het knopje om juist lucht toe te voegen. Ik vond het al raar dat ik niet zakte. Toen ik het eenmaal door had en de lucht liet weglopen, lukte het ook nog niet echt lekker om te zakken, dus trok de guide met aan mijn fin naar beneden en dat hielp wel aardig. 57 minuten hadden we in totaal onder water gespendeerd. Veel vissen gezien en op het eind nog een rog, maar het koraal vond ik een beetje tegenvallen. Gelukkig ging het duiken verder goed en beter naar verwachting bij Es, want die dacht dat hij het al weer helemaal verleerd zou zijn.
Terug aan wal hadden we een klein uurtje interval voor de volgende duik. We durfden het niet aan om te lunchen, omdat ze hier erg tranquilo zijn uiteraard, wisten we niet of we ons eten op tijd zouden krijgen. Dus hadden  we maar geluncht met meegebrachte Oreo koekjes en kochten er nog chippies bij.
De groep voor onze tweede duik was wat groter dan de eerste, dus werd de groep in tweën gesplitst. Het duurde dus ook iets langer voordat we ons van de boot af konden laten vallen. Net zoals de eerste duik viel het koraal een beetje tegen. Het begin was zelfs een beetje saai, daar was niks te zien, alleen maar gras. Dus hadden we de tijd om een beetje te geinen onder water en te spelen met de Gopro. Iets later werd het wel wat interessanter en zagen we meer soorten vissen dan bij de eerste duik. Zo zagen we een hele grote kreeft, engelvissen, eekhoornvissen, padvissen, triggervissen, en last but not least, een zusterhaai, oftewel een nurse shark. Es was daardoor helemaal in zijn nopjes, want hij had eindelijk een haai gezien! Het was wel echt een saaie haai die lag te slapen en we zagen alleen zijn achterkant, maar we hadden er één gespot. Tijdens deze spot kwamen we de andere groep tegen en moesten wij met de andere groep verder meezwemmen, want Garry moest met één meisje naar boven die al door haar lucht heen was. We gingen helaas weer dezelfde weg terug, de weg die zij nog niet hadden gezien, maar ach, we waren allang blij dat wij niet bij de eerste afhakende zaten.
Terug bij de duikschool hadden we uit de boot zelf onze spullen mee moeten nemen, zoals bij de eerste duik, inclusief tank, wat best zwaar is om te tillen, maar nu moest het met BCD vest en al mee. Dus met de tank op de rug naar de duikschool gelopen. De tank zelf was bijna even groot als ik (dus misschien wel klein) en zag er volgens mij wel grappig uit. Snel al ons gereedschap omgespoeld en opgehangen om te laten drogen, schreven snel onze duiken op in ons logboekje en gingen weer richting ons hutje. Een geslaagde eerste dag duiken.

Het was al tegen half vijf toen we terugkwamen, dus waren we wat aan de late kant voor de lunch en de snacks hadden ze ook maar tot 16 uur. Dus moesten we het volhouden tot aan het avondeten. Om de tijd de doden hebben we onszelf maar gereinigd en dat zoute water van ons afgewassen en schoven rond kwart voor zes toch maar aan tafel. Es bestelde lekkere garnalen en ik een heerlijke steak. Er was nog ruimte voor een toetje, en ach het zat toch in het arrangement, dus kom maar door met de toet. In de avond hadden we nog even wat gehangmat, naar de volle maan gekeken en Es die vroeg het bed in dook omdat hij zich plots niet lekker voelde. Dus zit ik hier nog even op het terras met mijn Piña Colada en mijn boek totdat ik mijn ogen niet meer open kan houden.

Geschreven door Nies