Nou, zoals jullie al gemerkt hebben, is het bijhouden van een verhaal niet echt synchroon te volgen en te plaatsen. Heeft te maken met de slechte internetverbinding die wij de afgelopen dagen hebben. Es heeft speciaal een lokale sim kaart aangeschaft zodat hij er ook data op kan zetten en zo voor mij weer een hotspot kan regelen, maar dan moet hij minstens 3G verbinding hebben, en dat heeft hij 9 van de 10 keer niet. Niet zo heel gek trouwens als jullie konden zien waar we nu zitten/zaten. Op een klein stukje paradijs. Inderdaad, letterlijk een klein stukje. Loop je 100 meter meer landinwaarts, dan kom je in de sloppenwijken inclusief zanderige hobbelwegen terecht. De auto's die hier rijden moeten ook echt een goede 4-wheel drive (of hoe dat ook heet, je weet wel wat die jeeps ook allemaal hebben) hebben, anders komen ze in elke zandbobbel vast te zitten.
Maar het strand is prachtig! Allemachtig prachtig. Witte stranden, helderblauwe water en waanzinnige zonsondergangen.
Ons resort is ook schattig en klein, bestaat uit 8 tweepersoons felgekleurde hutjes, 2 vierpersoons en ook nog een slaapzaal. Klein restaurantje, waar je als gast gratis koffie kan pakken. Het meest ideale is dat je maar 50 stappen hoeft te zetten en je ligt al op dat mooie en vooral rustige strand. Genieten he?!

We hadden op onze eerste avond een tour geregeld voor de volgende dag. Je kon kiezen uit tour A, B, C of D. Elke letter had 5 verschillende bestemmingen om heen te gaan. Tour A is het meest populair, daar ga je naar de twee bekendste Lagoons van El Nido, die iedereen wel eens voorbij heeft zien komen op internet, want ze zijn ook echt een plaatje. De andere 3 tours zijn wat minder populair. Wij wilden om die reden juist liever één van die drie doen, maar we zijn wel op een plek nu waar we wel moeten laten zien dat we op de bekende bestemmingen zijn geweest natuurlijk, dus kozen we toch voor Tour A.
De volgende dag werden we opgehaald tussen 7 en 8 uur. Lekker een ruim begrip dus. Es had nog genoeg tijd om uitermate gebruik te maken van de kont-douche, totdat onze chauffeur opeens was gearriveerd (vijf voor acht) en Es moest afknijpen. We haalden nog wat andere gasten op die ook tours gingen doen en reden toen naar het centrum van El Nido.
Wij zaten wel echt in het rustige gedeelte van deze regio, het was ook wel wat verder rijden naar het centrum (zo'n 40 minuten) maar dat vonden we geen enkel probleem. Eenmaal aangekomen in het centrum, komen we aan in een 'witte' mensenmassa, motors en tricycles overal (soort tuktuk's), je moest echt goed kijken waar je liep zonder aangereden te worden. Het scheelde wel dat auto's niet waren toegestaan in dit centrum te rijden. Maar goed ook, anders was je binnen één klap dood of vergast door al die uitlaten. Het centrum deed ons heel erg denken aan de drukke stad op Flores in Indonesië, waar we ook niet zo over te spreken waren. Vies, goor, luid en ontzettend toeristisch. Gelukkig wisten we dat we er niet lang hoefden te blijven. We liepen al snel verder naar de haven waar alle tourboten lagen. Het zag er naar uit dat wij niet de enige waren met het idee om een tour te doen. We hadden ons al voorbereid op drukte en een hoop mensen, want dit lezen we overal op internet. Dus het kon alleen maar meevallen. Nou moet ik zeggen dat het wel echt heel erg druk was, er lagen wel een stuk of 40 boten te wachten om ongeveer 30 personen per boot te kunnen vervoeren.
We moesten ons registreren bij het tour kantoor (lees: een plastic eettafel op het strand met daarachter een dametje die je aanwees naar welke boot je moest), huurden 2 snorkelsets en werden naar de boot Dos Hermanos 4 begeleid. Hier zagen we al dat we een stukje door het water moesten. Een stukje water dachten we. Ik stond tot aan mijn middel in het water, ik had die dag een lange jurk aan (met daaronder uiteraard mijn badkleding), de jurk hield ik praktisch boven mijn hoofd vast om niet heel die jurk zeiknat te maken. Én we hadden ook nog andere spullen mee om te vervoeren. Gelukkig hadden we de belangrijkste dingen in onze watervaste tas gedaan.
Eenmaal aan boord geklommen, waarvan ik dacht dat het een uitdaging ging worden met mijn rug maar eigenlijk reuze meeviel, namen we plaats op de bank en wachtten we tot iedereen aan boord was en iedereen zijn reddingsvest aan had, wat verplicht was te dragen om de haven uit te mogen varen. Het was nog een hele klus om uit al die geparkeerde boten te manoeuvreren, maar dat hadden die bootjongens vast en zeker vaker gedaan, dus dat ging nog vrij soepeltjes.

Onze eerste spot lag op ongeveer een kwartiertje varen: Ipil Beach. Dit strand zou heel mooi moeten zijn geweest, maar dat was bijna niet te zien door alle boten die al waren aangelegd. Hier kregen we ongeveer 40 minuten de tijd om rond te spartelen of even op het strand te liggen. Nadat we van de boot waren gesprongen en naar de kant hadden gezwommen, droogden we onszelf af om ons eerst goed in te smeren, want dat waren we een beetje vergeten. Het strand zelf vonden we niet heel boeiend, maar ik kan me voorstellen dat het, voordat het zo druk bezocht werd, een heel mooi strandje geweest zou zijn.
Onze tweede stop was de 7 Commando's Beach. Ook hier wisten we niet zo goed wat we er van moesten vinden, want al die boten blokkeerden een beetje het uitzicht. Maar toen we aan land kwamen, zagen we dat ze een tentje hadden waar ze verse kokosnoten verkochten. We werden meteen een stuk enthousiaster en schaften er allebei eentje aan. Echt een eiland gevoel hadden we opeens en konden magischerwijs alle boten wegdenken.
Stop 3 was het 'o zo geweldige' Secret Lagoon. De naam zegt het al een beetje, een lagune, maar dan, jawel, verstopt. Ja verstopt achter al die boten dachten we in eerste instantie. Want ook hier waren we niet de enige. We moesten hiervoor eerst een stuk zwemmen naar de kust toe, met onze slippers aan de hand omdat we die later voor in de lagoon nodig hadden. De oudjes die niet zo goed konden zwemmen, moesten elkaar vasthouden aan de reddingsvesten en werden zo als een treintje naar de kant vervoerd. Was een heel grappig gezicht, we zagen ook treintjes van 10 mensen aan elkaar hangen.

Aan de kant zagen we een rij zich al vormen voor een kleine nauwe doorgang, waar we dus blijkbaar met z'n allen doorheen moesten. Het is zo nauw en klein, dat er eerst een stroom mensen uit moesten voordat er een nieuwe stroom mensen in kon. Ik denk dat we wel echt 20 minuten hebben gewacht voordat we eindelijk aan de beurt waren. Het was een doorgang waar je best lenig voor moest zijn, een beetje klimmen en niet uitglijden, maar met mijn rug aandoening was het iets minder prettig, maar ik moest even doorbijten. Ik voelde het wel aardig in mijn rug en heup, want ik moest een gekke zwaai maken met mijn been, maar toen ik eenmaal in de secret lagoon stond, nam de pijn wel iets af. Een mooi binnenzwembad, gemaakt door de natuur waren we geënterd, niet meer dan 20 meter breed. Hier hadden we even rondgesparteld en begonnen daarna aan de terugweg naar buiten. Dit duurde gelukkig minder lang dan erin. Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat het wat spectaculairder zou zijn, maar als je er dan bij stil staat dat je nature's beauty hebt mogen bewonderen, maakt het wel een beetje goed. Plus dat we een lunch kregen voorgeschoteld op het stukje strand vlak bij de ingang van de Secret Lagoon.
We roken het eten al de hele dag, de chef van onze boot was achter aan boord gewoon lekker aan het grillen op de barbecue, dat rook je de hele tour door. En nu kregen we dat lekkere eten voorgeschoteld. Tafel van de boot gegooid, eten in een grote koelbox, aan land gebracht met een kano, borden en bestek, aan alles hebben ze gedacht. Had je trek in een frisje of een biertje, ook dat kon je krijgen. De lunch was echt rijkelijk gevuld met grilled chicken, grilled pork, grilled fish, gamba's, vers fruit, groente en rijst. Het was echt goed te doen! Es heeft zelfs 4 keer opgeschept! Kleine opschepper.
Na het eten hadden we nog even nagesmuld in het water, beetje gedobberd tot het eten een beetje was gezakt. Toen gingen we met z'n allen weer richting de boot, omaatjes weer in een treintje, op naar onze vierde stop: Shimizu Island.
Dit eilandje, hoe kon het ook anders, was ook weer volgeladen met boten. Maar nu hadden ze een soort van afbakening gemaakt om een grens aan te kunnen geven tot waar je zou kunnen snorkelen. Voor deze stop pakten we onze snorkelsets en plonsten in het water. De gids gaf aan dat er sporadisch een schildpad voorbij kon komen, maar dan moest je echt geluk hebben. Helaas hadden we dat geluk niet, op een paar felle papegaaivissen na, zagen we niet heel veel bijzondere vissen. Veel dood koraal, gemengd met veel nog levend koraal. Ik moet zeggen dat we mooiere snorkelspots hebben gezien. Ach ja, krijg je er van he.
Na ons watermomentje gingen we door naar alweer de laatste stop: Small Lagoon. Normaal valt in tour A ook the Big Lagoon, maar die hadden ze voor die dag uit de tour gehaald, waarschijnlijk omdat die spot te druk werd? Who knows, was allang blij dat we toch nog één van die twee hebben kunnen zien. Toen we daar aan kwamen was het uitzicht wel erg herkenbaar van alle plaatjes op Tripadvisor. Super mooie lagunes, helderblauw water, zonnetje erbij, prachtig. We konden voor deze spot een kajak huren en kajakkend door deze pracht heen. Op het moment dat ik ging zitten in de kajak, kreeg ik meteen spijt. Mijn rug kon dit niet aan. Ik moest voorop en kreeg ook een peddel, want het is nou eenmaal de bedoeling om op een tweepersoons kajak met z'n tweeën te kajakkeren. Ik verging van de pijn als ik die beweging wilde maken waarop ik maar besloot stil te zitten, af en toe een beetje filmend en niet proberen aan de pijn te denken. Es die peddelt wel. Gelukkig had hij niet zo veel kracht nodig om vooruit te komen en te sturen, we werden vrij makkelijk door het water gevoerd.
Het uitzicht was prachtig, we waren zelfs nog in een donkere grot terecht gekomen (relax, dit was de bedoeling), bukkend door de ingang kwamen we in een smal donker grotje terecht en als je dan naar boven keek, zag je een klein stukje open lucht.
We waren erg onder de indruk van deze spot, enige nadeel was dat we continu moesten uitkijken voor de andere kajakkers. 50 procent weet niet wat ze er mee moeten doen en zien die bootjes dan ook als botsbootjes. Gelukkig kon Es wel aardig over weg met een stang (haha) dus wij hadden niet zo veel last van ze.
En toen was de tour alweer klaar. Best een lange dag nog geweest en we hadden geen seconde spijt dat we voor Tour A zijn gegaan. We werden weer netjes afgezet bij ons resort, sprongen onder de douche en gingen een hapje eten bij een leuk tentje naast ons resort. Een tentje waar ze ook schommels als stoelen hadden met uitzicht op de zee, super schattig! Nog best lekker gegeten ook, al kwam mijn eten pas nadat Es zijn eten al op had. Lekkere cocktails nog gedronken, eentje werd geserveerd in een ananas! Daarna weer terug naar ons hutje waar we al rond tienen in slaap waren gekukeld.

De dag erna hadden we besloten om een chilldag te houden. Omdat we al zo vroeg lagen te slapen, werden we ook weer lekker bijtijds wakker. Zelfs te vroeg voor het ontbijt. Dus bleven we nog even op onze veranda chillen totdat we ons richting het restaurantje bewogen.
Na het ontbijt trokken we onze badkleding aan, maar zag het er niet naar uit dat het strandweer ging worden. Dikke grijze wolken dreven over. Volgens de weerapp zou het gaan regenen tussen 10 en 12 uur en daarna zou er weer volop zon doorkomen. We besloten nog even te wachten om te kijken of dit echt ging gebeuren. Maar de regen bleef weg, dus gingen we toch maar richting het strand. Daar parkeerden we onze kontjes op een strandbedje met parasol en hebben het hier heel lang uitgehouden. Tussendoor hadden we nog even geluncht in dat zelfde restaurant van de avond ervoor. Toen zag Es heel groot op een bord MASSAGE staan en beval me om daar heen te gaan. Dit was echt geen slecht idee want ik merkte al dat mijn rug even los gemasseerd moest worden. Nou een uur lang heeft ze mijn rug gekneed en losser gekregen, merkte wel een verschil met daarvoor, helaas niet compleet weg natuurlijk. Es heeft heel slim allemaal alarmen in mijn telefoon gezet zodat ik consequent aspirines blijf innemen en niet ga vergeten.

Voor Estevan's doen hebben we echt heel lang op het strand gelegen, dus applaus voor Estevan. Daarna hebben we ons verplaatst naar de veranda, sprongen onder de douche en gingen stiekem even op bed een oogje dichtknijpen. Na het hazenslaapje hebben we wat gegeten in het restaurantje van het resort en deden een grappig kaartspelletje, dronken een biertje en eindigden deze dag ook weer zoals hiervoor. Opa en oma gaan weer eens op vakantie hoor.

Geschreven door Nies