Nacht drie in tropical paradise verliep ook weer soepeltjes, op het feit na dat ik sinds gisteren na het duiken een spier verrekt had in mijn nek en ik dus met erge nekpijn naar bed ging. Elke beweging voelde ik, maar hier in de tropen doen we niet aan pijn lijden en gewoon door! Ik kreeg van Es al twee paracetamol toegereikt en dat zou mij door de morgen moeten helpen.  De kan met koffie stond weer gezellig voor de deur dus lieten we onze ogen wennen aan het licht, in het genot van een kop koffie op de veranda van onze cabin. Niet te geloven hoe snel deze dagen gaan. Gelukkig hadden we vandaag nog een hele dag. We hadden daarom ook voor in de ochtend een snorkel tour geregeld vanuit het hotel om half 10.

We waren niet de enige met dat idee, de hele boot zat vol met ouders en kinderen. En de kinderen op ons verblijf zijn al zo naar en irritant, maar deze kinderen waren wel oke en lief. We zouden naar 3 verschillende plekjes varen om het rif te bewonderen. Bij het eerste punt kregen we onze flippers en snorkel en masker en plonsten direct in het water. Al gelijk zwommen de vissen om onze oren. Heel veel verschillende zagen we voorbij komen. Groot, klein, dik, dun, langwerpig, kort. Es zag nog een kleine rifhaai, maar ik helaas niet, dus ik betwijfel het of die er echt was. Het rif was veel mooier dan tijdens de duiken, misschien kwam het ook door de lichtinval, aangezien we nu dicht op de oppervlak zaten. We gingen weer richting boot om naar onze tweede spot te varen.

Bij de tweede spot werden we ergens gedropt waar het wat dieper was dan ervoor. Het water was zo helder dus alles was goed te zien. Ook hier veel vissen om onze oren. Opeens zagen we een hele grote pijlstaartrog over de zanderige bodem heen zweven, gevolgd door een aantal kleine visjes, de aanhangers. Dit was een veel grotere rog dan wat we hadden gezien tijdens het duiken. Niet veel langer, toen iedereen alweer verderzwom, zag Es in de verte iets wat leek op een schildpad. En ja, het was er één! Hij zwom juist weg van al die drukte, meer de diepte in, dus we raakten hem snel uit het oog. Het werd hem allemaal even te druk denk ik. Toch nog een schildpad overdag kunnen spotten. Hier in de Caraïben is het juist normaal om 's avonds schildpadden tegen te komen in plaats van overdag, dus dit was zeker uniek. Niet veel langer erna zagen we op de bodem een zusterhaai lekker luieren tussen de stenen. Hij had ons niet eens in de gaten en ging door met zijn dutje. Hij was minder groot dan degene die we zagen tijdens het duiken, maar elke haai die we zien voelde als een overwinning. En we werden maar liefst nog een keer verwend, want een stukje verderop zagen we een zusterhaaitje onze kant op zwemmen en op het moment dat ze ons zag, ging ze snel de andere kant op. Nu zagen we er één zelfs nog in actie in plaats van slapend.
Ook nog een grote rog gezien die zichzelf had begraven in het zand om niet gezien te worden en iets later zagen we een rog die lekker aan het rondzwemmen was en daarna zichzelf wilde ingraven in her zand. Jeetje wat een verwennerij tijdens deze duik. Op een gegeven moment werden we weer omsingeld door dezelfde disco kwallen die we tijdens het duiken hadden gezien. Het waren er eerst maar een paar en de neonlichtjes gingen weer flink te keer in het zonlicht. Maar op een gegeven moment konden we niet meer om ze heen, zoveel waren het er. Gelukkig waren het geen kwallen die prikten, anders waren we daar niet uit gekomen zonder schrammetje.
De derde snorkelspot was iets minder spectaculair en ook een stukje korter. Ik denk dat die kids er wel klaar mee waren. De groep was ook kleiner tijdens de laatste snorkelduik. Op het eind zagen we alleen nog een hele grote barracuda, zo'n grote hadden we nog nooit eerder gezien, en dat was het meest spectaculaire.

Terug bij ons hotel hebben we lekker geluncht en na de lunch hadden we nog heel de middag gepland om niks te doen en lekker te luieren in de zon. Es wilde eerst nog even de zon vermijden omdat hij wonder boven wonder snel verbrandt, ook al smeert hij zich voortdurend in. Ik ging op een handdoek op het strandje liggen en viel zoals gewoonlijk weer in slaap. Maar dit keer zonder wakker te worden door een slaapschok. Heerlijk. Het enige was alleen dat ik me na het snorkelen niet meer had ingesmeerd en dat heb ik geweten ook. Misschien was het al tijdens het snorkelen gebeurd of tijdens het slapen op het strand, maar mijn rug heeft een aardig rood kleurtje opgelopen, net zoals mijn billen. Die lijken nu op de Indonesische vlag. Es was natuurlijk ook zo rood als een garnaal, dus dat wordt voor ons weer pijnlijk slapen straks.

Aangezien we in de middag niet meer zo veel hebben gedaan, heb ik er ook niet zo veel over te vertellen. Na het douchen heerlijk gegeten, onze laatst avondmaal op dit eiland. En dat heeft Es goed afgesloten door kreeft te bestellen, waar hij vanaf het begin al naar uit had gekeken. Het heeft hem verschrikkelijk goed gesmaakt en vond het jammer dat hij kreeft nu lekker vindt, aangezien het in Nederland niet te betalen is, en hier goedkoper is dan kip.
Na het eten hebben we nog een potje yahtzee gespeeld en een potje geschaakt, beide keren gewonnen door moi, dus humeur van Es is misschien wel te raden. En de avond hadden we nog even afgesloten met een shotje Nicaraguaanse rum, de Flor de Caña rum. Is een hele specialiteit hier in Nicaragua en ze zijn er ook erg trots op. Smaakte ook best prima en we proostten op ons ontzettend geslaagde en onvergetelijke verblijf op Little Corn Island.

Geschreven door Nies