Tjsa, zoals ik al aangaf, er zal niet elke dag een verhaaltje geplaatst worden. Dat laten we ook goed merken, want ondertussen zitten we al op dag 7. Schandalig. Ik zal maar gauw beginnen met een samenvatting van deze dagen.

Op dag 2 waren we vroeg op gestaan omdat we onze eerste dag in de Sunshine State hadden gereserveerd voor een dag attractiepark. Eerst een goed ontbijt erin gewerkt met leuke Mickey Mouse wafels en toast, worstjes en Fruit Loops cereal. Lekker Amerikaans dus. Nadat dit heftige ontbijt een plekje had gekregen (lees Estevan's vaste ochtendritueel) gingen we richting de huurauto, wat overigens geen Chevrolet is maar gewoon een Nissan, en toetsten het adres in op de offline navigatie app op mijn telefoon. Vandaag was het de beurt aan het Disney World Park: Animal Kingdom.
Hier in Orlando zijn er onder andere 4 verschillende Disney parken, 3 Universal's Studio's parken, een Seaworld, een Gatorland, een aantal waterparken en wel 32.514 kleinere attractieparken. Teveel om eigenlijk op te noemen. We hadden van tevoren besloten dat we 4 parken in de eerste week zouden bezoeken; 2 Disney parken en 2 Universal parken. Meer dan zat, hadden ze wel allemaal willen zien, maar dan hadden we wel wat langer mogen sparen, een langere vakantie mogen boeken en extra paar benen mogen meenemen, want wat slenter je een hoop af per dag, niet normaal!
Het rijden ging boven verwachting erg gemakkelijk en goed, de Amerikanen rijden allemaal zo voorzichtig en langzaam en niet zo roekeloos als dat wij doen in Nederland, waardoor het ook wat toegankelijker wordt om op het laatste moment van baan te switchen om nog net de afslag te kunnen halen, wat we een paar keer hebben moeten doen (die offline navigatie app was niet altijd even accuraat). Op het moment dat je door de poort met heel groot "Welcome to Walt Disney World Resort" erop rijdt, verander je automatisch naar een overenthousiast irritant kind die niet op kan houden met overmatig enthousiast doen. Totdat je bij het parkeerbetaalmoment komt. Daar mochten we heel leuk 22 dollar aftikken, omgerekend afgerond 20 euro is. Dat was wel even pijnlijk, helemaal omdat we dit 4 keer moeten gaan dokken. Slik! Maar dit gevoel ging snel weg toen we verder het parkeerterrein op reden, wat trouwens immens groot was, en we met een treintje naar de hoofdingang werden gebracht. We moesten goed onthouden waar we stonden geparkeerd, anders kon het wel 2 uur duren voordat je eindelijk je auto had gevonden.

Het was echt heerlijk weer, soms wel richting heel erg heet, maar dat namen we voor lief. Het was best druk, maar niet zo druk zoals we toen in Japan hadden meegemaakt. De langste wachtrij was ongeveer 60 minuten, op de nieuwste attractie van Avatar na, daar hebben we bijna 2 uur gewacht! Maar dit was zeker de moeite waard! Ik ga niet vertellen hoe de attractie gaat, voor degene die misschien zelf ooit van plan is om naar Animal Kingdom te gaan.
En zo hebben wij van 10 uur 's ochtends tot rond half 8 rondgelopen als twee blije kindjes, onze ogen uitgekeken naar alles. In de avond wilden we als onze eerste avondmaal in de US of A het ook echt op z'n Amerikaans doen; groot en veel. En daar kozen wij een steakhouse voor in de buurt van ons hotel. Het viel ons op dat ze overdreven aardig deden, je kreeg per tafel een eigen waiter waar je de naam van moest weten, want die gaf ze je. Dat doen ze normaal gesproken in elk eetgelegenheid, want de horeca hier draait erg om de fooi die ze van de gasten krijgen, het salaris stelt hier niks voor (zelfde in Nederland maar niet zo erg als daar), dus hoe aardiger en uitbundiger en leuker ze tegen een gast doen, hoe meer ze hopen op een goede fooi.
We hadden van tevoren wel gehoord dat de porties van het eten en drinken aardig groot waren, maar we hadden zo'n trek door al dat geslenter in het park, dat we heel rebels toch beide voor een voorgerecht kozen. Dit was echt niet nodig geweest, want het hoofdgerecht bestond uit een groot stuk vlees met patat, soep of salade on the side en grote frisdrank met gratis refill. Dit op zich was wel genoeg geweest. Het voorgerecht was namelijk al flink, bijna net zo flink als het hoofdgerecht, dus we zaten al vrij snel vol tijdens het hoofdgerecht. Onze waiter kwam om de 15 minuten vragen of alles nog naar wens was en of we nog wat nodig hadden. Op een gegeven moment zag ze dat we het wel wat moeilijk kregen met het op krijgen van ons eten en bood al gelijk aan om het in te pakken zodat we het konden meenemen. Dat is ook heel normaal hier, de "doggy-bag". Nu zijn wij niet zo een ster in kliekjes eten (oké mij lukt dat wel maar Es niet) en hadden ons bijna misselijk gegeten, dus sloegen we het aanbod af. Ach, daar hebben we weer van geleerd, voortaan geen starters meer bestellen!

Na het eten waren we nog even naar de Walmart geweest wat er naast lag en hebben wat boodschapjes gedaan zodat we in ons appartementje nog wat te snoepen en te drinken hadden. De Walmart moet je zien als een soort Makro, maar dat dan x25. Die winkel is zo gigantisch groot, je bent al bijna een uur bezig om pad voor pad de winkel door te komen. En dat is nou precies wat ik wilde doen, maar ik zag al aan dat ongeduldige koppie van hem dat het niet erg nodig was om te doen. Dus toch nog even snel wat gangpaden doorgesjeesd en snel door naar de kassa. Hier doet de caissière alle boodschappen alvast in plastic tasjes die aan een soort molen naast haar kassa stonden. Ik weet niet wie hen heeft leren boodschappen inpakken, maar diegene moet echt stoppen met zijn werk, want dit was volkomen onlogisch. 1 tas vol met boodschappen, andere tas alleen 2 artikelen, ander tasje weer 3 artikelen etc. We hadden helemaal niet veel boodschappen, maar we gingen met 7 tasjes weg. Dit hadden er makkelijk 3 kunnen zijn. Wat bedoel je, plastic verspilling. De rest van de wereld is bezig het plastic verbruik te verminderen, daar zijn ze hier in Amerika juist bezig het te verergeren. Dat merkten we in het hotel bij het ontbijt ook al, waar alle borden en bestek van plastic waren en niet eens gescheiden werden weggegooid. Ik had de neiging om de boodschappen opnieuw in te pakken en de overige tasjes terug te hangen, maar ze werkten er zo snel door, dat ze na ons al 3 andere klanten had geholpen.
Na de boodschapjes waren we weer richting hotel gereden, waren we even neergeploft op de bank en hadden nog even wat tv gekeken. Tot dat Klaas Vaak weer ons kwam lastig vallen en ons richting bed lokte.

Dag 3 begonnen we hetzelfde, maar dit keer reden we naar Disney's Magic Kingdom. Dit park is te vergelijken met die in Parijs, alleen is deze 3x zo groot. En het verschil met gisteren is dat we van dit park toch wel echt de Disney feeling kregen. Dus hoe enthousiast en irritant we gisteren waren, was deze dag 2x zo erg. Dit keer werden we naar de parkeerplaats geleid, met een treintje naar de hoofdplaats gebracht en vanaf daar moesten we kiezen, of met een ferry boot naar Magic Kingdom, of met de monorail. We kozen voor de laatste, omdat dat gewoonweg sneller was.
Ook hier hebben wij ons gigantisch weten te vermaken de hele dag en ik wilde zoals gewoonlijk alle giftshops helemaal leeg kopen. Maar als je voor een potlood al meer dan 15 dollar moet neertellen, dan weet je vast wel hoe duur de rest wel kom zijn. Maar ze halen een partij geld binnen per dag.
Net zoals Parijs, heeft deze Disney wereld ook een soort van Disney village, waar het in Parijs 1 lange straat is met winkels en restaurants, is het hier in Orlando een heel dorp, genaamd de Disney Springs. Je kunt van alle kanten van de snelweg aan komen rijden, heeft 4 verschillende parkeerroutes met de daarbij horende parkeergarages. Deze plek kent wel honderden winkels (niet allemaal Disney gerelateerd) en wel tig restaurants. Wij hadden voor deze avond gereserveerd bij een Italiaans restaurant. Dit bleek ook echt nodig, want zonder reservering was de wachttijd meer dan drie kwartier!
Lekker een pasta'tje en pizza'tje naar binnen gewerkt, daarna nog eventjes wat winkeltjes afgelopen en zijn toen weer richting hotel gegaan. En net zoals de eerste attractiepark dag waren we erg gesloopt en ging het lichtje snel uit.

Dag 4 hadden we even een rustdag qua attractieparken. Vandaag stond er een dagje shoppen in een Outlet op het schema. Orlando heeft een aantal outlets waar ze, voor de onbekenden, merkkleding voor goedkoop verkopen. Is nog steeds zeer duur, want het is merkkleding, maar wel weer spotgoedkoop voor merkkleding. We hadden onszelf getrakteerd op een aantal mooie dingen en we lachten ons soms helemaal stuk hoeveel geld we op sommige artikelen wisten te besparen. Zo kregen we in veel winkels nog eens extra kassakorting bovenop de al gegeven korting. We leken wel koopjesjagers, extreme couponers!
We hielden het best lang vol in de outlet, we reden nog heel even naar één van de bekendste malls van Orlando, maar hadden het daar weer snel gezien. We reden gelijk door naar een restaurant voor het avondeten. We kozen voor T.G.I. Friday's, omdat we daar al eens hadden gegeten in Japan en het ons prima smaakte. En dat deed het deze keer ook weer. Het was niet erg druk, maar onze waiter had het erg druk en daar verontschuldigde hij zich voor en kregen toen onze drankjes van het huis. Verbaasden ons wel een beetje want we hadden er niet over geklaagd. Waarschijnlijk zijn die Amerikanen allemaal van die klaagapen en wilde hij het bij ons voor zijn. Nou prima, heeft ons weer een paar dollar bespaard!
Weer richting hotel en toch voelden we wel dat we de hele dag hadden gelopen, weer een dag geen rust gegund aan de beentjes.

Dag 5 was een zondag en een beetje een "I don't know what to do" day. Het was een beetje een chilldag geworden om ons op te laden voor de volgende 2 attractiepark dagen. We kozen ervoor om langzaamaan te ontbijten, heel langzaam te douchen en ons klaar te maken voor de dag. We gingen toch nog even een kijkje nemen bij Disney Springs, nu we meer tijd hadden en niet op een bepaalde tijd in een restaurant hoefden te zijn.
In Disney Springs hadden ze heel veel verschillende soorten winkels. Wonder boven wonder niks gekocht, we waren aan het eind alleen geëindigd in de Coca-Cola Rooftopbar, bovenop de Coca-Cola winkel. Hier kozen we voor de speciale bestelling "Tastes of the World". Hier kregen we 2 dienbladen met ieder 8 bekertjes gevuld met verschillende Coca-Cola geassocieerde drankjes. Op een klein lijstje die we erbij kregen, konden we zien of we de smaken goed konden raden. Het deed me een beetje denken aan die verschillende Jelly Bean snoepjes die je kunt kopen met vieze smaakjes tussen de normale, zodat je niet weet welke smaak je in je mond krijgt. Gelukkig waren deze drankjes niet zo heel vies, een paar waren mierzoet, een paar waren gewoonweg niet te zuipen. Maar al met al een leuke ervaring. We waren allebei aan het eind wel erg misselijk door al die verschillende smaken, en besloten toen maar weer richting de auto te gaan (die hier overigens gratis geparkeerd stond in een grote garage, kunnen ze in Nederland nog wat van leren).

We besloten vandaag zelf een keer te koken, aangezien we een keukentje hebben in het appartement en we de rest van de vakantie toch wel genoeg geld zullen uitgeven aan vreten. We waren dus doorgereden naar de Walmart en hadden ingrediënten gehaald voor de spaghetti Bolognese die we gingen maken. We wilden voor die ene keer koken niet hele nieuwe potjes peper en zout kopen dus hadden we chili con carne kruiden gekocht zodat het gehakt nog een soort van smaak zou hebben. Dus het was meer een spaghetti con carne geworden. Was nog best te doen ook!
Na het eten hadden we nog even uitgebuikt op de bank en naar een NCIS marathon gekeken op de tv, maar we waren meer naar reclames aan het kijken dan dat er serie bezig was. We vinden de reclames op de Nederlandse commerciële zenders al verschrikkelijk irritant en vaak, hier hoor je alleen maar de themesong van de serie en dan Boem reclame. Één scène geweest en dan Boem reclame. En zo door. Dan maar weer op tijd naar bed zodat we weer fit de volgende dag in kunnen.

Dag 6 was het tijd voor attractiepark Universal's Island of Adventure. Één van de Universal Studios parken. Ook hier was het parkeren alleen al een rib uit ons lijf en net zo massaal en groot als de Disney parken. Vanaf de garage moesten we door de Universal Citywalk heen om dan vervolgens linksaf te slaan voor het juiste park. De Universal Citywalk is vergelijkbaar met de Disney Springs, alleen dan een formaatje kleiner, maar wel hetzelfde idee met allemaal restaurants en winkels.
In het park werden we al snel verwelkomd door Captain America en andere superhelden. Al vrij vroeg op de dag stonden we in de rij voor een wildwaterbaan attractie, zo'n zelfde die je hebt in de Efteling en Walibi, waar je dus kans hebt op een beetje nattigheid. Maar we zagen mensen uit de rit komen die helemaal doorweekt waren, alsof ze met kleren en al uit de boot waren gesprongen. Maar ook weer mensen die niet zo nat waren. Met enige twijfel bleven we toch in de rij staan, met de hoop dat we meer mensen zagen die minder nat waren. Maar tevergeefs, het waren er steeds meer die als verzopen katjes naar de uitgang liepen. We keken elkaar aan en we twijfelden allebei. Moeten we dit wel doen? Je bent de rest van de dag nat, zo niet nat dan wel vochtig. En je onderbroek die ook geen kans krijgt om te drogen, tenzij je deze uittrekt en onder de blower houdt, een uur lang. Dit zagen we toch niet echt zitten. We waren net aan de buurt om in een bootje te stappen, maar hadden toen toch maar snel gezegd dat we hem dit keer gingen skippen en waren naar de uitgang gevlucht. Dit was een hele goede keuze geweest, al vonden we het zelf.
Net zoals in Japan had dit park ook attracties van Harry Potter. Een boterbiertje kon dus natuurlijk niet ontbreken. Het waren wel de zelfde attracties als in Japan, dus het enthousiasme was bij mij een stukje minder dan toen in Japan, dat van mijn fanboy was het nog steeds aanwezig, alleen ging hij iets minder huppelend door het park heen.
Verder hadden we ons weer erg vermaakt zo de hele dag en hadden ons goede gedrag en braafheid beloond met een lekkere grote milkshake van een grote chocolade achtige fabriek. Allebei bestelden we een confetti milkshake, met disco-dip en een groot stuk cake aan de bovenkant vastgeplakt. We hadden er makkelijk 1 kunnen bestellen, want jeetje wat was dat dingen mega machtig. We waren aan het eind allebei kotsmisselijk en waren toen nog maar op de helft. Uiteindelijk de rest toch maar weggegooid en dit goedje aanschouwd als ons avondeten, want daar hoefden we op dat moment ook echt niet meer aan te denken.
Heel de weg naar het hotel waren we misselijk van die shake, gelukkig zaten al die parken dichtbij het hotel zodat we snel met onze broeken open op de bank konden ploffen. Maar dit was ook niet van lange duur, want de moeheid uit onze benen steeg al zeer snel naar onze ogen.

Vandaag dag 7 alweer onze laatste attractiepark dag. Nu was het tijd voor de Universal's Studios park. Hier waren bekende figuren te vinden als The Simpsons, Shrek, Transformers, ook nog een beetje Harry Potter en nog veel meer.
We hadden de hele week al het nieuws in de gaten gehouden omdat er blijkbaar een tropische storm als orkaan aan land bij Florida zou komen, orkaan Michael. Hij zou ons in principe voorbij razen en wij zouden er geen last van moeten hebben, maar toen wij net bij een show binnen zaten, hoorden wij het flink losgaan buiten. Gelukkig zaten wij droog binnen. Gelukkig waren de meeste attracties binnen. De attracties die buiten waren hadden al vroeg op de dag gedaan, dus we hadden er geen last van. We hadden na de show nog heel even een schuilplaats gezocht in een winkeltje en niet lang erna konden we gewoon weer vrolijk buiten lopen. De meeste attracties hadden we al gehad en we konden nog net voor sluitingstijd een leuke Shrek show in 4D meemaken. Daarna werden we vriendelijk uitgezwaaid en richting de uitgang gestuurd. En dit was weer het einde van onze attractiepark trips van de afgelopen dagen. De avond nog goed afgesloten bij de T.G.I. Friday's omdat we daar de vorige keer goed hadden gegeten en deze vlakbij het hotel zat. Na het eten weer richting hotel, nog even snel wat wasjes gedraaid, want we hadden ook nog eens een wasmachine en droger in onze kamer, zodat we weer met een schone koffer verder konden reizen naar het zuiden van Florida.

Geschreven door Nies