De zevende dag in de Gordel van Smaragd..De tijd vliegt echt voorbij. Één kant wel een goed teken, want dat betekent dat we het enorm naar ons zin hebben. Aan de andere kant niet goed want dat betekent dat de vakantie dan weer ten einde komt. Maar gelukkig is dat moment er nog niet.
Vandaag hebben we een rustig dagje gehad. De wekker is, zoals gewoonlijk, weer vroeg gegaan om bij tijds te kunnen ontbijten. Dit keer hebben we iets meer moeite om wakker te worden, maar het is toch gelukt! Om 8 uur zitten we als twee frisse hoentjes al te smullen van onze verse fruit en toast. Na het ontbijt zijn we terug naar de hotelkamer gegaan, hebben lekker gedoucht en zijn op pad gegaan.
We zijn op zoek gegaan naar een informatie bureau (dit was niet moeilijk, de hele main street staat hier namelijk vol mee) om een leuke, betaalbare duiktrip te plannen.  We zijn eigenlijk meteen bij de eerste zaak naar binnen gelopen en worden gelijk vriendelijk geholpen. We hebben besloten een dagtrip te doen in plaats van een meerdaagse cursus ivm tijdgebrek.  Voor nog geen €60,00 de man worden we de hele dag op sleeptouw meegenomen, inclusief uitrusting en reis naar Gili Air.
Een half uur verder en na een hele boom aan formulieren te hebben ingevuld, gaan we tevreden weg met een gezonde spanning in de onderbuik (of misschien moeten we gewoon poepen). Hierna zijn we doorgelopen naar het strand, wat jammer genoeg een beetje tegenvalt. We hebben Senggigi Beach veel levendiger en langerekter ingeschat. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat het een onwijs mooi strand met helderblauw water is. We hebben hier een tijdje rondgestruind, een paar vissertjes tegen gekomen met hun lokale vissersboten, totdat we merken dat onze maagjes beginnen te knorren. De geur van versgemaakte saté heeft hier nog een extra handje bij geholpen en zijn toen snel beland bij het tentje waar die lucht vandaan komt. Lekker op een matje, genietend van het uitzicht en lurkend aan een verse jonge kokosnoot. Ultiem vakantiegevoel! De saté was, zoals verwacht, heel erg lekker en hebben in totaal niet meer dan €5,00 hoeven te betalen.
Na het eten hebben we wat winkeltjes afgelopen en zijn toen ook in een leuk souvenirswinkel beland. Zoveel leuke dingen wat we willen kopen en meenemen, maar kunnen dit helaas niet kwijt in de backpack.

Na het winkelen zijn we teruggekeerd naar het hotel en hebben een snelle opfrisdouche genomen. Hierna hebben we gewacht tot de broertjes van Nita klaar zijn met school, zodat we ze kunnen meeten. Nu is wel gebleken dat afspreken erg 'elastisch' is en "dalijk" is in het Nederlands ook gewoon "dalijk". Hier kan "dalijk" ook gerust betekenen "over 4 uur". Ondertussen begint de honger in te slaan, dus toch maar gevraagd hoe laat ze zullen arriveren. Genoeg tijd om nog te eten, dus eigenlijk gewacht voor niets, want ze hebben ook al gegeten...
Na dit antwoord zijn we maar snel op zoek gegaan naar wat eten. De zon is langzaam aan het ondergaan, dus besluiten we een restaurant te zoeken aan het strand, zodat we de zonsondergang kunnen meepakken. Leuk restaurant kunnen vinden, helaas te bewolkt om te kunnen genieten van het mooie uitzicht. Maar dit heeft de pret niet gedrukt; het eten is heerlijk en de tafels mooi verlicht met kaarsen. Erg romantisch...
Terug naar het hotel om te wachten op de broertjes. Gelukkig duurt het niet heel lang meer voordat ze worden afgezet door hun moeder. Heel vreemd om ze weer te zien na 8 jaar! Maar ook weer niet, alsof we ze vorige maand nog hebben gezien.
Het verloopt een beetje ongemakkelijk, koetjes en kalfjes worden over de tafel gegooid, maar voor de rest niet echt weten waarover te praten.
Na een uur wordt de kleinste een beetje slaperig en besluiten hierdoor maar richting huis te gaan. Gelijk afgesproken om ze weer te zien dit weekend. Helaas niet eerder, omdat we de komende dagen een vol programma hebben! Maar hier later meer over...

Geschreven door Nies