Rond een uurtje of 7 worden we langzaam wakker gemaakt. Deze keer niet door de wekker maar door het geruis van de zee. We slaan de gordijnen van ons hutje open en kijken neer op een strak blauwe lucht en kristal helder water. Dat is nog eens lekker wakker worden! Aangezien er geen zoet water is en alleen een zoute douche in onze buiten badkamer, besluiten we vandaag de zee als douche te gebruiken. Maar voordat wij daarin plonzen is het eerst tijd voor een lekker ontbijtje. Nita een Cheese sandwich en ik een Pineapple pancake. Na het ontbijt smeren wij ons in en ploffen lekker neer op het witte strand.

Zelf als we stil liggen zweten we en besluiten alle 2 een snorkelsetje te gaan huren. Aangezien het eb is moeten we een stukje lopen naar het diepe gedeelte en dit gaat met veel pijn en moeite, vallen en weer opstaan. Alle 2 niet geheel ongeschonden komen we aan in het diepere gedeelte van de zee. Met onze flippers aan lopen achterstevoren het laatste stukje, snorkelsetje op en duiken het water in. Direct zwemmen de vissen ons tegemoet. In de mooiste kleuren en verschillende maten worden we omringd door de prachtige zee. Helaas is er vroeger voor de kust van de Gili eilanden met dynamiet gevist en dit heeft op sommige stukken echt zijn sporen nagelaten. We durven alle 2 niet al te ver uit de kust en er staat een flinke stroming. Zonder al te veel moeite verplaatst de zee ons in oostelijke richting van het eiland. Na een dik half uur vinden we het wel even mooi geweest en begint onze maag te knorren. We lopen een stukje over het eiland en ploffen neer bij een klein cafe op een houten verhoging met heerlijke kussens en met een dak van stro. Nadat we alle 2 wat lekkers gesnackt hebben dommelen we een beetje in en liggen we lekker lui mensen te kijken.

Het is inmiddels bijna 14:00 uur en we besluiten voor ons 2e snorkelrondje te gaan. Deze keer beginnen we al in het ondiepe gedeelte. Laten ons weer meevoeren en snorkelen rakelings over enkele zee egels heen. In het ondiepe water zwemmen er al een paar mooie visjes rond en na een tijdje komen we aan in het diepe gedeelte. We snorkelen nu tussen een prachtig rif met nog veel meer vissen. Deze keer heb ik ook mijn GoPro bij me en probeer een paar leuke shots te krijgen totdat ik opeens gegil hoor aan mijn rechterkant. Ik kijk naar links en rechts maar kan Nita niet meer vinden. Snel draai ik me om en zie ik haar achter mij snorkelen. Vraag geschrokken wat er is, en het antwoord is dat ze een schildpad dacht te zien maar het bleek een steen.. pfff hart zit in mn keel!!! We besluiten hierna toch wat verder van de kust af te gaan snorkelen en eigenlijk wordt het er niet mooier op, veel kapot koraal en een grauw beeld. Links wordt het wat mooier en besluiten daarheen te gaan. Ik mijn ooghoek spot ik iets groots, ik kijk goed en op nog geen 2 meter afstand zwemt een schildpad van ongeveer een meter groot. Snel tik ik Nita aan en vol enthousiasme zwemmen we met hem mee. Met mijn GoPro volg ik al zijn bewegingen en probeer hem mooi op beeld te krijgen. Ik duik naar beneden en zwem op een meter afstand samen met dit prachtige dier! Af en toe komt hij weer naar boven voor een teugje adem en even snel zakt hij weer naar de boden. Na een minuutje of 10 besluiten we hem met rust te laten en terug te gaan naar de kust. Als we boven komen zien we dat we ongeveer een meter of 80 zijn afgedreven en zwemmen naar iets wat op een zandbank lijkt. Eenmaal daar aangekomen blijkt het een en al dood koraal te zijn. Zo hoog en groot dat het boven het water uitkomt en tientallen meters lang is. Over het koraal lopen we voorzichtig naar de kust, fijn lopen is anders. Heelhuids aangekomen pakken we snel de GoPro en willen we de filmpjes terug kijken maar wat blijkt, hij stond niet aan op een filmpje na.. pffff ik word af en toe zo moe van mijzelf. Gelukkig is er wel een filmpje van de schildpad en moeten we het hier stom genoeg maar mee doen.

Als we onze spullen pakken en het huisje in gaan zien we dat we alle 2 goed verbrand zijn. Precies de gedeelte die met het snorkelen boven water uitkomen zijn goed rood. Na een fles aftersun per rug kleden we ons aan en maken ons klaar voor een heerlijk diner bij zonsondergang. We lopen naar een tentje waar gister ons oog op is gevallen. Aan de zee en op wit strand staat een leuk tafeltje. Terwijl we bestellen verdwijnt de zon langzaam achter het eiland Gili Trawangan. Als de zon bijna verdwenen is zien we de grootste berg van Bali tevoorschijn komen. De zon schuilend achter deze berg zorgt voor een schitterend uitzicht en voor mooie plaatjes. We genieten van ons eten en het is inmiddels helemaal donker. Bizar om te zien hoe het laatste stukje van de zon in tientallen secondes verdwijnt. Na het eten op dit super mooie plekje lopen we langzaam terug naar ons hutje terwijl boven ons de sterrenhemel langzaam verschijnt. Als we goed kijken zien we een soort wit/lichte strook achter de sterren zitten, zou het de melkweg zijn?? Het is in ieder geval een super gaaf uitzicht. In het huisje aangekomen chillen we nog even en gaan dan weer onze spullen pakken. Morgen gaan we weer voor 2 dagen terug naar Senggigi.

Geschreven door Nies