De lucht was eigenlijk vrij helder toen we wakker werden en van tyfoon was eigenlijk op dat moment niet zo veel te bekennen. Toch bleven we bij ons Universal Studios plan, voor het geval het wel mocht gaan regenen, dan is het in een attractiepark minder erg, hadden wij besloten. Met deze instelling gingen we ons langzamerhand gereed maken voor de dag. Ik had erge moeite en opstartproblemen, er moesten eerst 2 bakken sterke koffie in voordat ik verder kon met een ontbijt klaarmaken. Ontbijt van vandaag was, voor de verandering, zelf bereid en bestond uit 2 geroosterde boterhammen met spiegeleitjes. Enige nadeel is wel dat we nu alles zelf moeten afwassen en afdrogen, helaas.

Om 9 uur waren we klaar om te gaan en met behulp van onze handige reisapp, wisten we precies welke treinen en trams we moesten hebben. Op de heenweg ging het wel bijna mis, omdat de app aangaf dat we in dezelfde trein konden blijven, maar het station waar er overgestapt moest worden zei wat anders. We konden nog net uitstappen, het had geen seconde later moeten zijn, want als de deuren daar dicht willen gaan, dan gaan ze daar ook echt dicht en dan wil je er echt niet tussen zitten!
Ongeveer driekwartier later in totaal vanaf Kyoto station kwamen we aan bij Universal Studios. We kozen ervoor om een Express Pass erbij te nemen wat ons voorrang gaf op veel attracties. Dit was daar wel echt nodig, want de wachttijden hier zijn vele malen erger dan in Disneyland. Er kunnen hier attracties zijn met een wachttijd van 180 minuten! Dat is zo zonde van je dag dan.
Bij binnenkomst werden we al gelijk voor de voeten gelopen door Woody Woodpecker, Pink Panther, Elmo en Koekiemonster en, mijn jeugdheld (en huidige held), Hello Kitty! Ik werd zo gek van blijdschap toen ik al die leuke beestjes zag rondhuppelen en wist dat onze dag niet meer stuk zou gaan! We hadden de Express Pass op heel veel attracties kunnen gebruiken en lieten hier heel veel wachtrijen van een uur of langer achter ons, heel fijn!

Na de eerste paar attracties kwamen we aan bij de Diagon Alley  (de Wegisweg voor de leken) en bij Hogwarts. Ik was helemaal vergeten dat ik een enorme fanboy had meegenomen, maar hij friste al gauw mijn geheugen op toen we daar waren aangekomen en hij nog net niet aan het huppelen was van blijdschap en enthousiasme. Ogen zo groot als tennisballen en zijn mondhoeken zaten tot aan zijn oren en werd niet minder al die tijd dat we daar liepen.
De Diagon Alley was precies nagebouwd als in de boeken en in de films, de Olivander's was er zelfs te vinden en echte Magic Wands konden hier gekocht worden! Es heeft ook nog een lekkere 'Butterbeer' gedronken en de hoofdattractie was ook allemachtig prachtig. Het was alsof je met Harry meevloog en alle gevaarlijke obstakels moest ontwijken, als grote vuurspuwende draken, de reuzenspinnen in het griezelige bos, de beukwilg en de Dementors niet te vergeten. Verder laat ik niet teveel los over de attractie, anders gaat al de fun eraf!
Es heeft erg getwijfeld om een magic wand te kopen, maar de prijs hield hem een beetje tegen. Ze vragen machtig veel poen voor een klein stukje hout! Dat was nog niks vergeleken met de gewaden die ze verkochten, voor rond de 150 euro! En geloof me, er liepen genoeg malloten met zo'n ding aan plus bijpassende sjaal á la 80 euro én toverstok! Tsja, als je er dan toch bent..

Heel veel attracties en gevreet en gelach later, gingen we voor onze laatste attractie in de Jurassic Park, "the Flying Dinosaur". Dit is een achtbaan waar je als het ware bent vastgegrepen door een pterodactyl-dino in je rug en vliegt zo over het hele park heen. Dit was de achtbaan met de langste wachtrij, vandaar dat we die als laatste wilden doen. Op het moment dat wij arriveerden stonden er 130 minuten op de teller, gelukkig klopte daar geen snars van, want binnen een uur stonden we al voor het apparaat te wachten tot wij mochten gaan zitten.
Dit was een achtbaan die wij nog nooit eerder hadden meegemaakt, na het zitten wordt je 90 graden gedraaid zodat je met je buik naar beneden hangt. Dit was erg spannend want je kwam als het ware los van je stoel en leunde alleen op de beugels die stevig om je heen zaten. Het was tot op heden de gaafste achtbaan uit onze achtbaan carrière!

Na nog wat bij te komen van de laatste attractie besloten we nog even naar de Diagon Alley te gaan en heb ik Es overgehaald om zijn inner-nerd los te laten en die toverstok te kopen die hij wilde hebben. Nou als een kind in een snoepwinkel, alleen dit keer in een toverstokkenwinkel! Zoveel keuze aan verschillende stokken van verschillende figuren uit de verhalen. Na een hoop getwijfeld en aanvoelen en passen en meten, paste de stok van Sirius Black het beste bij hem en gaat dus mee naar huis. Jeej.

Het werd hoog tijd om naar huis te gaan, alweer bijna 12 uur op pad. Nog even snel romantische dineren met een Big Mac en snel de lange rit terug naar huis.
Thuis aangekomen had ik gelijk het bad vol laten lopen en heb nog wat gedobberd in het bad van 1 bij 1,20 m. Lekker compact, maar veel meer ruimte is uiteraard niet nodig voor the little couple. Theetje erbij, muziekje aan en genieten maar. Es had in de tussentijd een planning gemaakt voor de volgende dag en alle sightseeing points genoteerd die we morgen allemaal gaan bezichtigen. Goed vooruitzicht dus!

Geschreven door Nies