Aruba, Jamaica, oh I wanna take you to Bermuda, Bahama, come on pretty mama, Key Largo, lalalala en nu hoop ik dat jullie de rest van de dag dit liedje van The Beach Boys in jullie hoofd hebben. Dat heb ik namelijk al de hele tijd sinds het moment dat we waren geland in Florida. We gaan dan niet naar Kokomo, zoals het liedje heet, maar wij gaan naar Key Largo. Dit is één van de bekendste Key-eilanden van Florida, helemaal in het zuiden. We kozen voor dit eiland omdat iedereen naar het bekendste eiland Key West gaat, maar dat vonden wij te ver en te druk en te duur, en op Key Largo wordt er de beste duikspots weergegeven. Voor dat laatste waren we om natuurlijk.

We waren de dag eerst begonnen met onze laatste ontbijt in het hotel in Orlando. We merkten dat het weer wat bewolkter en winderiger was dan de afgelopen dagen. Dit had toch wel redelijk met orkaan Michael te maken. Na het eten hadden we onze koffers ingepakt, alles nogmaals nagekeken of we niks waren vergeten en deden toen onze hotelkamerdeur voor de laatste keer achter ons dicht. Voordat we aan onze lange roadtrip gingen beginnen, wilde ik de tank nog volgooien bij de 7-Eleven gasstation. Uiteraard hadden we allebei geen idee wat we aan het doen waren, ik wist net aan waar ik mijn tankdop kon openen. Het bleek dat we als buitenlander eerst binnen moesten betalen voordat we konden beginnen met tanken. Dus ik liep met onze credit card naar binnen en gaf aan dat ik een buitenlander was. Toen vroeg ze hoeveel ik wilde tanken. Ja uhh jeetje, hoeveel gaat er in? Gelukkig kon ik er nog van maken dat hij nu iets minder dan de helft vol zat zodat zij maar de schatting mocht maken voor hoeveel ik moest tanken. Ze zei dat 20 dollar genoeg moest zijn, en als ik voor minder zou tanken, dan zou het verschil weer op de kaart teruggezet worden. Nou top, dus ik weer terug naar de pomp, lekker aan het tanken en tanken, voel ik na een tijdje opeens mijn hand en been nat worden. Ik kijk naar de slang en zie allemaal benzine zo de vloer op druipen. Shit, de tank was aan het overlopen! Hier zit dus geen stop op zodra de tank vol zit, hier blijft hij gewoon doorlopen totdat je zelf stopt. Nou ook weer wat geleerd. Gelukkig was er niemand met vuur bij mij in de buurt, anders had ik het behoorlijk heet gehad.

Uiteindelijk konden we na mijn gehannes de reis vervolgen. Het zou een rit van 4 uur en een beetje worden. Het was vrij rustig op de weg op de meeste stukken, wel erg winderig door Michael dus mocht echt geen enkel moment zonder handen rijden helaas (geintje, dit doe ik normaal ook niet hoor). Na bijna 2 uur te hebben gereden laste Es een pisstop (haha) in en zagen ook gelijk de kans om te lunchen. Om de 50 miles (ongeveer 80 kilometer) zit er een heel groot Plaza center waar je op de snelweg links voor moet afslaan. Het zit als een soort eiland in het midden van de banen, zodat dit vanaf beide kanten bereikt kan worden. Je zou verwachten dat het eruit ziet als een grote tankstation waar je een broodje bal kunt kopen. Maar dit was alles behalve dat, het was een heel groot en hoog gebouw met 5 verschillende restaurants, aparte mannen en vrouwen toiletten, een stuk of 25 hokjes per toiletruimte en nog een aparte kidscorner. Gigantisch dus. En heel toevallig zat onze lievelings Sandwich restaurant ook in dit pand dus hadden we weer heerlijk gesmuld.
Na een kleine pauze van ongeveer een half uur gingen we onze reis weer vervolgen. Het tweede gedeelte ging iets makkelijker voor mij, bij het eerste gedeelte had ik vaak de neiging om gewoon even een dutje te doen, maar dat kon uiteraard niet omdat ik degene was die reed. De tijd vloog ook voorbij en voor we het wisten, hadden we ons eiland en ons hotel al bereikt.

We zagen op internet al dat er kamers wat vervallen uit zagen, maar er zaten ook wat opgeknapte kamers tussen. Stiekem hoop je natuurlijk altijd op de meest mooie kamer, maar dan blijkt altijd het tegenovergestelde te gebeuren. Onze kamer was dus wel aan een renovatie toe en was ook een stuk kleiner dan onze vorige hotel. Al met al vonden we het prima en we wisten van tevoren wat we boekten. Ik had nog even wat gechilt op bed na het lange rijden en trokken daarna onze badpakken aan en begonnen aan onze exploration.

We wilden één dezer dagen sowieso een keer gedoken hebben dus gingen we op zoek naar de duikschool die we van tevoren op internet hadden opgezocht. Het hotel lag aan de haven welke gevuld was met allerlei soorten bootjes en jachten. Was een heel leuk gezicht. De haven was ongeveer 15 meter breed en aan de overkant had je ook allemaal hotels en huizen. De duikschool die we hadden gezien was aan de overkant en om daar te komen moesten we de hele haven eerst door om daar de brug over te kunnen richting de overkant. Onderweg kwamen we een heleboel kleine salamanders tegen met krulstaartjes en we steeds moesten uitkijken waar we liepen, voordat we per ongeluk op eentje stonden. Uiteindelijk kwamen we aan bij de duikschool, was deze echt net een kwartiertje gesloten. Gelukkig stond er voor het gebouw een man die er blijkbaar werkte en verwees ons naar de duikschool die bij die duikschool hoorde, alleen moesten we daarvoor naar de overkant. Die duikschool zat echt letterlijk op 50 meter van ons vandaan, super stom. Dus wij maar weer teruggelopen, onderweg nog een hoop kleine nurse sharks in het water gezien die lekker wat vis gevoerd werden. Bij de duikschool vertelde ze dat we nog met de ochtendboot mee mochten de volgende dag, we konden alvast alle gegevens doornemen op een tablet (zoals we van andere duikscholen gewend waren was dat altijd een heel boekwerk, dus dit was een stuk efficiënter) en we konden de rest qua betaling in de ochtend regelen. Nu al zin in!

Op de terugweg naar het hotel waren we nog even geland op 2 bedjes bij het zwembad, het was al richting half 7 dus de zon kon ieder moment verdwijnen achter de palmbomen. Dus echt zonnen kon je het niet echt meer noemen. Daarna gingen we heel even terug naar de hotelkamer om te douchen en een restaurant voor de avond uit te zoeken. Tussen ons hotel en de duikschool zit een restaurant genaamd Sharkey's dus besloten we voor het gemak maar daar onze eerste Key Largo maal te nuttigen. We hadden best lekker gegeten, wel weer veel zoals we gewend waren. Na het eten hebben we nog op bed gechilt en tv gekeken, totdat het tijd werd voor het slaapje, want morgen wordt het weer vroeg een nieuwe dag!

Geschreven door Nies