We worden weer wakker gemaakt door het geluid van brekende golven op het strand (stiekem heeft dit geluid ons de hele nacht wakker gehouden helaas) waardoor we weten dat het einde van ons verblijf op Gili Meno is aangebroken. 06:45 uur is de wekker gegaan, zodat we rond 07:15 uur al richting de haven kunnen. Douchen vinden we niet zo fijn met zout water, dus besluiten pas te douchen zodra we weer in Senggigi aan komen.
Om 07:15 uur verlaten we ons hutje, met de zware backpack om onze verbrande schoudertjes heen. We nemen voor de laatste keer even afscheid van het mooie uitzicht en leveren dan vervolgens de sleutel in. Gisteravond hebben ze een paardje geregeld om ons deze ochtend naar de haven te brengen. Hoe zielig we het ook vinden, stemmen we hier mee in zodat we dat zelfde stuk niet meer hoeven te lopen, aangezien we allebei nu een beetje gewond zijn. Eenmaal gearriveerd bij de haven, heeft de paardenman een flinke fooi van mij gehad en gezegd dat hij er het paardje goed van moet verzorgen en eten en drinken van te kopen. Arme magere, kleine beestjes..
De boot die we willen hebben, terug naar de havenplaats Bangsal, vertrekt om 08:00 uur. Deze tickets zijn nog geen €1,00 per persoon en is, samen met de boot om 15:00 uur, de enige die naar Bangsal gaat. Die van 15:00 uur is gelijk een stuk prijziger en vinden we net weer te laat om te nemen, aangezien we de hele dag nog lekker van ons nieuwe Resort willen genieten.
De boot vertrekt weer op tijd (10 minuten te vroeg zelfs), waardoor we rond 08:15 uur al arriveren in Bangsal. Op de haven worden we gelijk weer lastig gevallen door mannetjes die ons een lift willen geven naar onze bestemming, voor het dubbele dan wat het normaal zou kosten. Helaas voor hen weten wij wat de tarieven ongeveer zijn en zijn dus niet in die praatjes getrapt. Ongeveer 200 meter verder vinden we de taxistandplaats al en nemen plaats, op weg naar ons volgende verblijf voor 2 nachten in Senggigi, in het Kebun Villa's & Resort.
We komen er al rond 9:00 uur aan, veel te vroeg natuurlijk, maar met de hoop dat er misschien al een kamer beschikbaar zal zijn. Dit is helaas nog niet het geval en we moeten wachten. Maar in de tussentijd mogen we wel al gebruik maken van alle faciliteiten. Nou mooi, dat laten we ons geen twee keer zeggen en zijn dus maar snel bij het ontbijt aangeschoven. Heerlijk uitgebreid continentaal en Aziatisch buffet, waar we zoveel van mogen nemen als we maar willen. Dat komt goed uit, want we hebben behoorlijk honger.

Na het lekkere ontbijt hebben we plaats genomen in de lobby en hebben gewacht tot we geroepen worden. Officiële inchecktijd is vanaf 14:00 uur, maar om 11:30 uur worden we al verblijd met het nieuws dat onze kamer al gereed is! Onze tassen worden naar de mooie en luxe kamer gesjouwd en we ploffen daarna neer op het bed. Heel mooi uitzicht op het zwembad met een groot balkon en mooie palmbomen op de achtergrond.
We komen erachter dat we stiekem een beetje moe zijn en voor we het doorhebben liggen we als twee bejaarden op het bed te ronken.
Na het hazenslaapje besluiten we bij het zwembad te chillen. Dit is zeker prima vol te houden, de zon is al niet meer zo heet en het water is op lekker temperatuur. Hier hebben we een tijdje als kleine kindjes gespeeld, totdat we besluiten te gaan douchen en op zoek te gaan naar eten. We hebben heerlijk gegeten aan de main street en pakken daarna de taxi richting het huis van Nita's broertje, in de stad Mataram, niet zo ver van Senggigi vandaan. Eenmaal aangekomen blijkt dat hij nog bij een vriend aan het studeren is waardoor we voor een dichte deur staan. Na een klein half uurtje gewacht te hebben, komt hij dan eindelijk aan en heeft het kleinere broertje op de terugweg ook opgehaald.
Na lekker met ze gekletst te hebben, zien we het kleine mannetje steeds slaperiger worden. Niet gek ook, want het is al 23:00 uur geweest. Een taxi wordt voor ons gebeld zodat wij ook weer richting het hotel kunnen.
Heel weinig spannends dus gebeurd vandaag, maar we hebben als onze energie moet opsparen voor hetgeen wat we morgen gaan doen!

Geschreven door Nies