Waarschuwing: uitgebreid verslag met zeer veel foto’s! 🙈
Zoals afgesproken stond onze chauffeur ons op te wachten op de luchthaven en hij hielp ons met het kopen van een simkaart voor de mobiele router van Lieven. We kunnen daar met 4 ‘aanhangen’ en hebben onbeperkt mobiele data voor de duur dat we in Armenië zijn en dat voor 2,5€ pp!
Chauffeur Arthur lijkt ons sympathiek op het eerste zicht en het Mercedes busje is ruim en comfortabel. Het hotel, dat zeer goed gelegen is, lijkt ons ook ok. We zitten op de 14de verdieping, hebben een terras en een verdieping hoger is er een groot dakterras en dat is ook waar we ontbijten, maar binnen dan wel. Een goede start dus 😀
Een onbekende stad binnenkomen in het donker heeft altijd iets speciaal, maar ik zag toch al wat mooie gebouwen onderweg.
Jerevan is een van de oudste, continu bewoonde steden ter wereld (meer dan 2800 jaar oud), maar toch zie je een moderne stad met brede avenues met een aangename sfeer. De vergelijking met Parijs is soms niet uit de lucht gegrepen. De stad baadt ook ongeveer 300 dagen per jaar in de zon. Bij een eerste blik op Jerevan heb je niet meteen de indruk dat je in de Transkaukasus bent. Je ziet er vooral veel strakke neoclassicistische gebouwen, vaak opgetrokken uit rozebruine tufsteen. (Jerevan’s bijnaam is ‘Roze stad’) Dit komt doordat het stadscentrum in de jaren twintig van de vorige eeuw aan de hand van een groot masterplan volledig is geherstructureerd en gemoderniseerd. Daarbij zijn nagenoeg alle oude gebouwen afgebroken. De vooral neoclassicistische architectuur stamt uit de Stalin- en heel soms nog uit de tsarentijd.
Maar wanneer je gaat rondwandelen en je je mengt in het lokale stadsleven, ontdek je al snel het oriëntaalse karakter van de stad. Dit uit zich bijvoorbeeld in de vele groepjes mannen die midden op straat nardi (backgammon) spelen, het overaanbod aan sjasliks en de emotionele wijze van omgang met elkaar. Het mondaine karakter komt dan weer tot uiting in het volop flaneren van de tot in de puntjes verzorgde elite van de stad en de talrijke terrassen die van mei tot oktober vol zitten. En dat konden we vanavond aan den lijve ondervinden. De sfeer op straat was fabuleus: hippe restaurants met leuke terrassen, mooi uitgedoste mensen en een uitgelaten, flanerende mensenstroom.
Omdat Jerevan in een vallei ligt en omgeven is door heuvels, liggen de meeste buitenwijken hoger dan de aan de rivier de Hrazdan gelegen binnenstad. Het centrum ligt aan de oostelijke oever van de rivier. Overigens ligt het laagste punt van de stad nog altijd 865m hoog.
Armenië is trouwens één grote hoogvlakte. Door het gebergte en de bergpassen waar je noodgedwongen over en door moet, zou je het gevoel krijgen dat het land een heel stuk groter is, dan dat het in werkelijkheid is. Armenië is iets kleiner dan België en is een dun bevolkt land. Van de kleine 3 miljoen inwoners woont een derde in de hoofdstad en nog eens bijna een derde in de omliggende Ararat-vallei. Armenië is landlocked en grenst aan Iran, Azerbeidzjan, Georgië en Turkije. Allemaal landen met een fantastische keuken en tel daar dan ook nog al de invloeden van de vroegere bezetters van Armenië bij op en je komt ongetwijfeld uit bij een fantastische smaakbeleving. En dat konden we vanavond al eens uittesten. We gingen heerlijk eten en bestelden een aantal gerechten om te delen, alles samen voor net geen 15€ pp!

Jerevan heeft een geschiedenis van overwegend onderdrukking achter zich. Omwille van de strategische ligging werd Jerevan de speelbal tussen Arabieren, Perzen en Turken. De stad was een belangrijke stopplaats op de handelsroute tussen Europa en India.
De christelijke Armeniërs vormden eeuwenlang een minderheid in een overwegend door moslims bewoond Jerevan.
De Russische verovering van Jerevan op de Perzen in 1827, bracht grote veranderingen met zich mee. Ze reduceerden de invloed van de moslims aanzienlijk door Armeniërs uit de omringende moslimlanden uit te nodigen zich in Jerevan te vestigen. Vroeger telde de stad acht moskeeën, maar vandaag schiet daar enkel nog de Blauwe Moskee van over. En de enige reden dat hij overeind bleef is omdat tijdens de Russische overheersing het stadsmuseum erin gevestigd werd. Hij werd gebouwd in de 18de eeuw door de Perzen tijdens de Perzische bezetting en recent gerestaureerd. Dat werd helemaal gefinancierd door moslimbuurland Iran. We gingen de moskee bezoeken en dat was toch wel bijzonder mooi.
Vandaag vormen de christenen de absolute meerderheid in de stad, maar het is pas sinds de onafhankelijkheid in 1990 dat de Armeniërs hun godsdienst ook echt vrij kunnen beleven. We bezochten vandaag twee kerken: de grootste van het land (Sint-Gregorius-de-Verlichter-kathedraal) en een kleintje (Katoghike), maar mooiste van de stad. En botsten we in die kathedraal toch niet alweer op een huwelijk zeker! De rode draad door mijn reizen 😉
Het plein met de mooie zodiac-fontein, spin en de grote bioscoop, locatie van het Jerevan filmfestival, heet het Charles Aznavour plein. Jullie weten waarschijnlijk allemaal dat Charles een kind uit de Armeense diaspora was en menige straat en plein zijn hier naar hem vernoemd. Ik kom er binnenkort zeker nog op terug.
We namen de lunch in Lumen 1936. Dit is een voormalige tabakswinkel/boekhandel en vandaag het mooiste koffiehuis van de stad. Het schilderwerk van de muren en het ingelegd houtwerk van de plafonds zijn nog steeds origineel.
En het bezoek aan het Cascadecomplex konden we ook bijzonder smaken. Het complex bestaat uit 572 trappen en is tevens een platform van moderne kunst. Het is tevens de verbinding tussen het centrum en een hoger gelegen stadsdeel. Gelukkig zijn er roltrappen die je van tussenplatform naar tussenplatform brengen en onderweg kan je al de sculpturen bewonderen. Op het plein voor de Cascade staan er ook veel beelden, waaronder drie werken van Botero (een van mijn favoriete kunstenaars) en dan zelfs een werk van een voor ons onbekende Belgische kunstenaar. Helemaal spek naar mijn bek dus 😀
We brachten ook een bezoek aan de GUM-market, wat hoog op mijn prioriteiten lijstje stond. Dit is een gesloten markt met vers en gedroogd fruit in de hoofdrol. Niet alleen fantastisch om te zien, maar ook onze smaakpapillen werden zwaar geprikkeld. Overal willen ze je iets laten proeven en aangezien zoveel kramen hetzelfde verkopen is het een beetje pijnlijk om dan een keuze te moeten maken waar je iets zal kopen.

Het huidige Jerevan vormt niet alleen het politieke en culturele centrum van Armenië zelf, maar feitelijk van alle Armeniërs in de hele wereld.
Het praktische aan de stad is dat vrijwel alle bezienswaardigheden zich in het compacte centrum bevinden en je kunt bijna alles te voet bezoeken. Er is ook een klein metronetwerk (gebouwd in 1981) en volgens mijn reisgids lijkt dat een kopie van de metro in Moskou en Tbilisi. De metro werd nog gepland door de Russen en de tien stations zijn vaak gebouwd in de typische brutalistische bouwstijl. Volgens het aantal inwoners (Jerevan rondde pas in 2012 de kaap van 1 miljoen) hadden ze eigenlijk geen recht op een metronetwerk. Maar men verwachtte een terugkeer van de diaspora en men wou voorbereid zijn. We namen vandaag eenmalig de metro en dat was een leuke en spotgoedkope ervaring: anderhalve euro voor 4 tickets!
Op de laatste foto zien jullie een drinkfontein. Dat heet een Pulpulak en ze staan verspreid over de hele stad. Ze werden gebouwd in de jaren 20 van de vorige eeuw en die van de foto is Yot Aghbyur (Seven Springs) Er staan er meer dan 1500! en deze zou de mooiste zijn. Het kraanwater is hier trouwens perfect drinkbaar, dus onze drinkflessen worden gretig gevuld.
We sloten onze prachtige dag af op het Plein van de Republiek. We waren er ‘s ochtends al eens geweest, maar tijdens de zomermaanden kan je er elke avond de dansende fonteinen aanschouwen. De mooi verlichte fonteinen ‘dansen’ dan voor minstens twee uren op klassieke en filmmuziek en dat was magisch! Steven, altijd nuchter, maakte de vergelijking met Las Vegas. Ik ben daar ook geweest en het klopt voor een deel, maar dit hier is wel op een authentieke locatie, terwijl ginder het decor helemaal nagebouwd is. Ik vond het een fantastische afsluiter van een bijzonder goed gevulde dag. Maar dat moest, want we hadden eigenlijk maar één dag om Yerevan te bezoeken. Morgen gaan we op daguitstap met het busje.
Kapot door het slaaptekort en de 15 afgelegde kilometers onder een loden hitte, maar bijzonder voldaan laat ik het licht uitgaan 😴
Ik maakte twee korte filmpjes aan de fonteinen
https://youtu.be/9MmIocECRW4?feature=shared
https://youtu.be/pPrp42C5fFY?feature=shared

Geschreven door Annicks.traveladventures