We hebben ons nog eens goed laten gaan gisterenochtend bij het ontbijtbuffet en sloegen dan de deur achter ons dicht in het paradijselijke hotel. Het was fantastisch en we hebben er onwaarschijnlijk van genoten, maar op naar nieuwe oorden en avonturen! Ons nieuw logeeradres bevindt zich in Dorgali in de bergen en we konden er maar om 18u binnen. En aangezien dit maar een zeventig km van Arbatax ligt had ik een goed gevuld programma voorzien voor onderweg. Eerste stop was het Stagno di Tortoli. Een stagno is een visrijke binnenzee en vaak ook een vogelparadijs. Het was wat moeilijk om er met de wagen dichtbij te geraken en toen we op een industrieterrein de weg vroegen kregen we prompt een escorte van een vriendelijke man met een pickup die ons naar de plaats bracht waar het zeewater de binnenzee binnenstroomt. Er waren daar ook viskwekerijen en een mooi strand met een klein bos. Zalige plek met veel schaduw!
Tweede stop was het kleine stadje Santa Maria Navarese. Daar staat een klein kerkje dat in de elfde eeuw gebouwd werd door schipbreukelingen en opgedragen werd aan de prinses van Navarra, uit dank voor hun redding. Het werd gebouwd in de schaduw van een olijfboom en die staat er nog steeds! Het stadje heeft ook een klein strandje, een goedbewaarde wachttoren en een kleine jachthaven.
Volgende stop was Baunei en bij deze waren we de bergen ingereden. Als een adelaarsnest kleven de huizen van dit bergdorp tegen de zuidflank van de Supramonte met een fantastisch zicht op de Ogliastra, de vruchtbare streek tussen het gebergte en de zee. Met verblindend witte, steile rotsen, die uit de verte bedekt lijken met sneeuw, verheft de Supramonte (letterlijk de bovenberg) zich in het binnenland achter de Golfo di Orosei. Uitgestrekte, verlaten hoogvlakten, diepe kloven en steil aflopende bergflanken kenmerken dit geweldige karstmassief. We zijn er gestopt om een heerlijk belegd broodje te eten op een leuk dakterras en zetten daarna koers naar de Altopiano del Golgo. Dit is een beetje een buitenaards plateau waar geiten, koeien, varkens en ezels grazen in de macchia (meditteraans struikgewas) De weg ernaartoe was hachelijk en al zeker met onze niet al te krachtige motor: megasteil naar omhoog en de ene haarspeldbocht na de andere😅😅😅 Maar het was het allemaal waard, want het was er prachtig en we zagen er heel veel dieren. Ik waande me bij momenten op autosafari in de Beekse Bergen. Sonia moet nog wat van slag geweest zijn van de helse rit, want ze verwarde een troep varkens met een meute honden🤣
Op het plateau is ook een berghut met parking, want van daaruit vertrekken er een aantal prachtige hikes in verschillende moeilijkheidsgraden. Die parking stond behoorlijk vol, dus waarschijnlijk veel wandelaars op pad. We zagen er ook een beetje mysterieuze waterputten, die jammer genoeg behoorlijk droog stonden. Maar zo op het einde van de zomer zal dat wel normaal zijn hier, denk ik.
Ons nieuw adres in Dorgali valt alweer zeer goed mee. Het is een B&B in een zeer groot appartement, ontbijt inbegrepen, met gemeenschappelijk gebruik van de keuken en zithoek. Maar omdat we de enigste gasten zijn voor deze drie dagen hebben we de hele B&B voor ons alleen gekregen en dat alles voor een spotprijsje😇 De schok na ons paradijselijk hotel is dus nog niet al te groot. We vroegen aan onze host een goede eettip voor gisterenavond en ze stuurde ons naar een hotel aan de rand van het stadje. We aten er buiten in een mooie setting en het eten was idd zeer lekker. Dat het alweer een wonderlijke dag was en om af te sluiten dronk ik een ijskoude mirto. Dat is een Sardijnse kruidenlikeur en bestaat in een witte en een rode versie. Smaakt een beetje naar amaretto met een hoestsiroopachtig accentje😉

Geschreven door Annicks.traveladventures