Gisteren, onderweg naar hier zijn we van de trein gestapt en hebben onze bagage enkele uren in bewaring gegeven om het kasteel van Himeji te bezoeken, bijgenaamd het witte reigerkasteel. Omdat het zou lijken op de kleur van een vleugel van een opstijgende, witte reiger. Ik las dat de zandsteen voor de muren gemengd werd met het rijstwaswater. Hadden we al het oudste en het grootste, dan zagen we nu het mooiste. Ben benieuwd welke kasteelsuperlatieven we nog gaan tegenkomen 😉 Himeji werd tot tweemaal toe zwaar gebombardeerd tijdens de oorlog, maar het kasteel bleef volledig intact. De dag na het bombardement aanschouwden de mensen vanuit de ruïnes van de stad geheel ontroerd het torenhoge, onbeschadigde kasteel. Het was ook de eerste plaats in Japan, die de Unesco Werelderfgoed-titel kreeg. En het werd reeds meermaals als filmset gebruikt (o.a. voor een Bond-film).
Naast het kasteel ligt ook een mooie tuin, die Steven en ik nog vlug meepikten.
Vandaag deden we alweer een tuintje: Korakuen garden.
http://www.youtube.com/watch?v=rx-joy_8Q24
Er waren veel kinderen op schoolreis en toen wij er waren, was het net lunchtijd. Ze hadden allemaal een bento mee (Japanse versie van een lunchbox) en ik wrong me in alle bochten om de inhoud van de boxen te kunnen zien. Want ik had thuis een mooi stukje gelezen hierover.
Het is een dagelijkse, tijdrovende bezigheid voor de moeders. De inhoud is voor de kinderen altijd een verrassing. Het moment van de opening is even waardevol als de inhoud zelf. Meestal zit er ook een stukje zoete omelet in (ligt hier ook steeds bij de ontbijtbuffetten) en zeker altijd onigiri. Dit zijn rijstballetjes met een vulling erin en noriblaadjes (zeewier) errond. De kinderen ruilen vaak onderling hun onigiri.
En dan hadden we alweer een fotochanceke: twee trouw-fotoshoots in traditionele kledij👌 En ook hier een kasteel, dat we deze keer niet bezochten.
Na de lunch zijn we op de trein gesprongen voor een korte rit en hebben we fietsen gehuurd om de Kibi-vlakte te verkennen. We deden er een fietstocht van 17km op kaduke fietsen zonder versnellingen, die eigenlijk te klein waren voor ons. Het enige pluspunt was het mandje vooraan voor onze rugzakken. Kunnen jullie geloven dat ik minstens één keer per dag denk dat ik op sportkamp terecht gekomen ben?😂 We fietsten onder een blakende zon constant tussen de rijstvelden, langs tempels en volkstuintjes. Prachtig tochtje!
http://www.youtube.com/watch?v=M13JkXVDKZk
En om de dag af te sluiten hebben we in ons hotel van een zeer verfijnd diner genoten. Ik had het menu op de website van het hotel gezien en het was prijs-kwaliteit niet te kloppen (13€ pp). Het is ook leuk van eens wat langer op dezelfde plaats te zijn en weer een frigo te hebben. Steven en ik brachten vanuit Istanbul een fles gin mee voor de kamer-apero's. Kan je hier nu toch wel bijna nergens tonic vinden zeker! We mixten het al met spa bruis, maar dat is ook dat niet. Deze ochtend vroegen we het aan de receptie en de zaak werd direct zeer ernstig genomen: er bogen zich twee receptionistes over de kwestie en ze begonnen prompt rond te telefoneren. En ja hoor, in een grote shoppingmall niet ver hier vandaan verkoopt men één merk tonic in blikjes van 200ml. Na de fietstocht zijn we onze voorraad gaan inslaan😉

Geschreven door Annicks.traveladventures