En toen waren we met 4! Het was een warm weerzien deze middag en ondanks de vermoeidheid van Lieven en Echa, zijn we naar 't stad getrokken. Niet dat wij niet in 't stad logeren, maar Tokyo is zo imens groot dat je al gauw een tijdje onderweg bent om van het ene stadsdeel naar het andere te gaan. Tokyo heeft ongeveer 37 miljoen inwoners en is niet echt één stad, maar een verzameling van 23 'speciale wijken' Eigenlijk Centraal Tokyo met daaromheen randsteden. Wij logeren in zo'n randstad. Alweer om budgetaire redenen, maar als je in de buurt van de Circle Line zit is het ok. En met onze railpass mogen we op die trein. Voor de metro kochten we een 72-uren pasje. Eerst deden we een tempelke. Zal waarschijnlijk dagelijkse kost worden, de komende weken. De beelden van de kindjes met de rode mutsen waren toch wel aangrijpend.
We gingen naar Roppongi Hills en bezochten daar het Mori Art Museum, gelegen op de 53ste verdieping van een skyscraper. Het is een museum van hedendaagse kunst en focust op Aziatische kunstenaars. Van op deze grote hoogte zagen we ook de lichten aangaan in de stad en dat was magisch! De rood-witte "Eiffeltoren" is The Tokyo Tower, waar je ook naar boven kunt. Hij is geschilderd om het vliegverkeer niet te verwarren. Daarna trokken Lieven en Echa naar het hotel voor een welverdiende rust. Steven en ik deden onze FOMO-reputatie weer alle eer aan😂 en trokken naar The Suntory Hall voor een klassiek concert. Steven had daarvoor de kaartjes geregeld. Een hommage aan Brahms. Jetlaggewijs was het een beetje sterven af en toe, maar we hebben er toch heel erg van genoten. Voor mij de eerste keer op reis dat ik zoiets doe. Steven probeert het vaak te doen. Was een speciale ervaring en we waren verwonderd over de manier waarop de Japanners uit hun dak gingen op het eind. Weg ingetogenheid!
De eetfoto bij dit verslag is bij het ontbijt genomen. Het was👌

Geschreven door Annicks.traveladventures