Onderweg naar huis pikten we nog iets moois mee: de Abdij van Herkenrode in Kuringen, deelgemeente van Hasselt. Dit was me getipt door mijn vroegere buurvrouw Brigitte, die ook meeleest. Deze abdij kent een boeiende geschiedenis die begint in 1179 in het centrum van het graafschap Loon. In 1217 werd Herkenrode de eerste vrouwenabdij van de cisterciënzerorde in de Nederlanden. De adellijke dames die de abdij eeuwenlang bestuurden, drukten hun stempel op de regio. De abdij groeide uit tot een druk bezocht bedevaartsoord. Tot de Franse revolutie kende de abdij afwisselend periodes van gewelddadig verval en enorme bloei. In 1796 moesten de zusters noodgedwongen vertrekken. Na 1820 verdwenen door brand en afbraak ook de abdijkerk, de kloostergang en een groot deel van de kloostergebouwen.
We bezochten eerst de inspiratietuinen die eigenlijk best in het voorjaar of de zomer bezocht worden. Maar zelfs nu alles bijna uitgebloeid is vonden we het er toch nog bijzonder mooi. Je ziet er bloem- en kruidenperken en de moestuin.
En dan deden we binnen de belevingstour met een audioguide, die je in chronologische volgorde meeneemt door de geschiedenis van de abdij. Heel mooi gedaan en er is ook een kindertour met opdrachtjes.
De eenhoorn is alom tegenwoordig daar en het krachtig fabeldier kan enkel bedwongen worden door een maagd. In familiewapens staat het symbool voor kracht en dapperheid, maar in het wapenschild van de abdij verwijst hij naar de christelijke symboliek, de kuisheid en de maagdelijkheid.
Op de exacte plaats waar vroeger de abdijkerk stond kan je nu een indrukwekkend containerkunstwerk van Hans Op de Beeck binnenwandelen. Het werk heet ‘The Quiet View’ en als je de lange smalle gang bent doorgewandeld doemt er een soort trompe-l’oeil achter glas voor je op. Als je heen en weer loopt voor het glas zie je langs alle kanten een oneindig zwart-wit uitzicht op een fictief landschap. Er staat ook een grote bank vlak voor het glas die uitnodigt tot bezinning. Ik kan het gevoel onmogelijk weergeven op foto, maar het werk heeft me echt van mijn sokken geblazen. Tijdens de Triënnale in Brugge waren Sabine, Chris en ik ook bijzonder gecharmeerd van zijn werk ‘Danse Macabre’ Een paardjesmolen in grijze tinten, waardoor de paarden en koetsen versteend leken te zijn. En hij heeft nu recent ook een opera gemaakt naar het boek ‘De bekeerlinge’ van Stefan Hertmans. Ik heb dat boek ontzettend graag gelezen en heb reeds een kaartje voor die opera😉 Altijd mooi als de dingen samenvallen!
De site heeft een zelfbedieningsrestaurant in de paardenstallen, waar we soep en een broodje aten. En alvorens een punt te zetten achter deze geweldige trip keerden we nog eens terug naar ‘The Quiet View’. Een einde om U tegen te zeggen!
Heel erg bedankt om te volgen en de fijne reacties. Het zou wel eens tot heel binnenkort kunnen zijn😘

Geschreven door Annicks.traveladventures