Taj Mahal-paleis van de kroon
De Taj Mahal, waarschijnlijk het beroemdste monument van India, werd gebouwd door de keizer Shah Jahan ter ere van zijn overleden vrouw Mumtaz Mahal. Er werd ruim zeventien jaar gebouwd aan dit marmeren mausoleum, door meer dan tweeëntwintigduizend mensen en duizend olifanten. De Taj, die in Agra aan de oever van de rivier de Yamuna ligt, is een uitstekend voorbeeld van de voorkeur die de Mogols hadden voor symmetrie, want elk van de vier hoeken komt exact overeen met de andere drie. Het smetteloos witte oppervlak met zijn opmerkelijk verfijnde versieringen toont op schitterende wijze hoe groot de rol van de esthetiek was tijdens het bewind van Shah Jahan. De Taj is een van de meest elegante en harmonieuze gebouwen ter wereld.
Het complex bestaat uit verschillende gebouwen, waaronder een moskee, tuinen en een reeks ruimtes voor bezoekers en gasten. Het witte marmer van de Taj neemt tijdens het verloop van de dag verschillende kleuren aan, van een rozige tint vroeg in de ochtend tot een melkachtig wit in de schemering en een zacht gouden glans bij volle maan. Men neemt aan dat Shaj Jahan daarmee bewust de steeds weer veranderende gemoedstoestanden van vrouwen wilde verbeelden, en in het bijzonder van Mumtaz Mahal. Ze was zijn favoriete vrouw en pour la petite histoire, Shah Jahan zou met een serieuze opiumverslaving hebben gekampt en eigenlijk was zij het die, weliswaar achter de schermen, de touwtjes van de politiek in handen zou hebben gehad. Ze stierf in het kraambed van haar veertiende! kind en hij was ontroostbaar. Hij liet dit wondermooie gebouw neerzetten om haar graftombe een unieke plaats te geven. Ze stierf 1200 km ver van Agra, maar de Taj moest en zou in Agra gebouwd worden, want dit was de plaats waar ze elkaar hadden leren kennen (in het Agra Fort) en ook getrouwd waren. Het is dus echt een liefdesmausoleum en een van de zeven moderne wereldwonderen. Het was uiteraard zijn wens om vele jaren later naast haar begraven te worden. De graftombes van Mumtaz Mahal en Shah Jahan staan naast elkaar in de crypte, die slechts twee keer per jaar en dan nog enkel voor gepriveligeerden toegankelijk is. In de hal staan twee replica’s en je loopt er in een cirkel omheen. Het is er verboden te fotograferen. Buiten zie je heel mooie kalligrafische panelen. De letters van de Koranteksten worden groter naarmate ze hoger staan. Zo ontstaat de optische illusie van een regelmatig schrift. Het bankje waarop ik zit op een van de foto’s, is het Lady Di bankje. Zij werd op dat zelfde bankje gefotografeerd en omdat ze heel veel aan liefdadigheid heeft gedaan voor Indiaase ngo’s (er is natuurlijk de historische connectie) werd dit bankje naar haar vernoemd. In het City Palace in Jaipur zagen Steven en ik ook het bed waarin ze sliep met Charles tijdens hun bezoek.
Algemeen wordt ook aangenomen dat de Taj Mahal bedoeld was als een aardse versie van de gebouwen in het paradijs.
Perfecte proporties, een schitterende locatie, magnifiek ingelegd marmer, steenwerk als kant zo delicaat,... Alleen wie een hart van beton heeft, blijft onbewogen bij zoveel schoonheid.
We hebben gekozen om bij het krieken van de dag naar de Taj te gaan en om 5u45 werden we opgehaald. Tot onze grote verbazing en zelfs de gids en chauffeur wisten het niet, was de toegang tot de Taj gratis. De werelderfgoedweek is gestart en enkel de eerste dag waren alle hotspots gratis te bezoeken. We deden later op de dag nog enkele plaatsen aan en we hebben minstens 30€ pp gespaard. Een mooie bonus, die ik echter in de namiddag meteen verkwanseld heb aan een prachtig Indisch kleedje😉 Echa werpt zich hier op als mijn persoonlijke Jani.
Jullie merkten ongetwijfeld in het vorig blogje dat we toch een beetje opgewonden waren om eindelijk de Taj te kunnen zien. Eenmaal de gate en security gepasseerd, voelde ik mijn pols versnellen en toen we de Taj zagen opdoemen door het gat van de poort, werd ik door ontroering overmand. Wat een pracht! Verschillende mensen hebben mij thuis gevraagd om keihard aan hen te denken aan de Taj. Wel, al mijn geliefden waren heel dicht bij mij en in het bijzonder Danny. Jammer dat hij daar niet bij mij was, maar India is echt geen reisbestemming voor hem. Ik denk dat hij op dag twee al terug op het vliegtuig was gestapt😉 We kregen veel goede uitleg van de gids en hij was zeer geduldig ivm ons gefotografeer. Ik hoef jullie niet te vertellen dat we helemaal los zijn gegaan. We bleven er 2,5 uur en hebben onmiddellijk beslist om in de namiddag terug te keren, gezien het toch gratis was. Deze keer zonder gids, zonder de opwinding en bij het mooie namiddaglicht van vlak voor zonsondergang, the golden hour as they say. Rama, onze chauffeur kon er maar niet van over dat we zoveel geluk hadden gehad. Het licht was goed, de smog opgetrokken, prachtig weer én gratis. Heeft de rat over mijn voeten dan toch good karma gebracht?? Jullie weten dat ik mijn grote en kleine dromen achterna jaag en met het Nederlandse NRV-reizen was deze realisatie ongelooflijk betaalbaar! Hihi, het zou zo in een reclamespotje kunnen🤣
Na het bezoek keerden we terug naar het hotel voor het ontbijt en na een uurtje zaten we alweer in het busje voor een bezoek aan het Agra Fort en de tombe van Itmad-ud-Daulah, ook wel de baby Taj genoemd. Jullie zien op de foto’s waarom. Beide bezoeken waren alweer indrukwekkend mooi! De baby Taj werd gebouwd in opdracht van de lievelingsvrouw van Jahangir, vader van Shah Jahan. Het was een tombe voor haar vader.
Shah Jahan werd op het einde van zijn leven in het Agra Fort door zijn bloedeigen zoon gevangen gezet en bracht zijn laatste dagen door in de moskee. Zijn raam bood uitzicht op de Taj...
Agra is even chaotisch of de andere steden die we aandeden, maar heeft toch wat meer verfijning. Zo namen we de lunch in een hip restaurant, waar men volledig in de hype van het Keto-dieet zat en waar we delicieuze gerechtjes aten in Indian-Ottolenghi style. Gisterenavond hebben we Rama uitgenodigd voor een etentje en dat was bijzonder fijn. Hij leeft zoals veel Indiërs, strikt vegetarisch en drinkt geen alcohol. Zijn engels is heel basic, dus diepgaand waren de gesprekken niet, maar hij vertelde ons over zijn leven als tourist driver en toonde ons foto’s van zijn knappe vrouw en drie dochtertjes. Een warm afscheid deze ochtend aan het station van een man die echt in ons hart gekropen is.
En terwijl ik dit schrijf zitten we op de express trein. Maar stel jullie er vooral niet teveel van voor. Zowel qua snelheid, als qua comfort... Het inbegrepen ontbijt was redelijk ok. We zijn benieuwd naar onze nieuwe chauffeur straks en wat de komende dagen ons nog gaan brengen na het mega hoogtepunt van gisteren.

Geschreven door Annicks.traveladventures