Deze ochtend gingen Danny en ik zoals gepland naar de overdekte markt en ik liet mij volledig gaan! Ik had er gisteren een Siciliaans traiteurke gezien en ik kocht elders ook heerlijke mozzarella, tomaten van de boer met een geschooide tak basilicum😉, lekker brood en pecorino. Pecorino komt van het woord ‘pecore’, wat schaap betekent in het Italiaans en is de beroemdste kaas van het eiland. De smaakvolle schapenkaas is afkomstig van de melk van Sardische schapen, die vredig in de schaduw van knoestige olijfbomen grazen. De kaas is als jonge, oude en zeer pittige kaas verkrijgbaar en kan worden geraspt om een pastagerecht compleet te maken, als dessert gegeten worden met wat versgemalen zwarte peper en een beetje brood of als vulling van een dessert. Ik vond het moeilijk om te kiezen aan het kraam en de vriendelijke jongeman gaf ons meteen een kleine tasting. Lekkerrrr!
Na het langgerekt ontbijt reden we naar San Sperate, een kunstenaarsdorpje en openluchtmuseum op een goeie 20 km van hier. De meeste kunstwerken zijn muurschilderingen, maar er zijn ook beeldhouwwerken en installaties. We dachten bij de toeristische dienst aan te kloppen voor een routeplan, maar die was om onduidelijke redenen gesloten. Ik vond dan online een artikel van een Engelse reisblogster en daar las ik dat sommige straatstenen in een bepaald kleur geschilderd zijn en als je die volgt en je je gewoon laat verdwalen in het stadje, je al een heel eind ver komt. Zo gezegd, zo gedaan en wij zagen behoorlijk veel murals. Maar na een uur of twee hielden we het voor bekeken, want het was drukkend warm in dat stadje. Niettegenstaande het een vrij grijze dag was, draaide de temperatuur vandaag rond de 35*
We reden voor een late lunch naar Poetto, het zeven kilometer lange stadsstrand van Cagliari. We aten een sober, maar lekker twee gangen menuutje in een strandrestaurant en daarna deden Sonia en ik nog een kleine wandeling met de voetjes in de verkoelende branding. En vooraleer terug naar de flat te rijden stopten we nog eens aan het Stagno di Molentargius voor de flamingo’s. Dit is een natuurpark, waar veel water is en zout gewonnen wordt. Het stikt er van de vogels en in het voorjaar zitten er massa’s flamingo’s. We hadden gisteren vanop de bus gezien dat ze er nu ook waren, hetzij in veel kleinere aantallen. Met onze verrekijker in de aanslag gingen we op pad en hoewel ze wat te ver zaten om ze goed te kunnen fotograferen, was het bijzonder mooi om te zien door de verrekijker🦩🦩
Plots merkte Sonia op dat er een grote sprinkhaan op mijn petje was komen zitten en voorzichtig nam ze mijn pet af, zodat ik ze ook kon bewonderen. Echt fantastisch om te zien!!
We waren op een zeer deftig uur thuis en na een douchke en wat chillen, deden we ons tegoed aan al het lekkers uit onze koelkast. Dat het een fantastisch avondmaal was!

Geschreven door Annicks.traveladventures