Bikaner
We zijn Rajasthan dieper ingereden en aangekomen in Bikaner, de Rode Stad.
Bikaner wordt aanzienlijk minder bezocht door toeristen dan andere grote steden in Rajasthan. Heel sfeervol is de stad ook niet. Het is er druk en erg stoffig volgens onze reisgids. Wij hebben van dat stof echter niet zoveel hinder gehad, want we hadden een regendag gisteren.
De grootste trekpleister van de stad is het Junagarh fort. Terecht, want dit goed onderhouden fort is absoluut erg mooi om te zien. Alleen vind ik de naam fort niet zo op zijn plaats, het deed me vooral denken aan de Moorse paleizen in Andalusië.
Junagarh Fort werd op het einde van de zestiende eeuw gebouwd in opdracht van Raja Rai Singh. Het fort moest Bikaner beschermen tegen invallen, en deed dat ook zeer goed: slechts eenmalig werd het ingenomen. Het fort is zeker het icoon van de stad Bikaner. Het is ondanks zijn ouderdom nog in zeer goede staat, zowel langs de buitenkant als binnen in het gebouw. Het interieur van het fort is prachtig gedecoreerd. Alle kamers zijn rijkelijk versierd met muurschilderingen en de vloeren bestaan uit marmeren tegels.
Eén van de mooiste kamers van het fort is Badal Mahal, met blauwe schilderingen met wolken en regen en verscheidene portretten van Krishna en Radha. Zelfs de pilaren zijn met goud ingelegd. De ramen zijn ingezet met goud- en roodgekleurd glas.
Bij Junagarh Fort hoort een museum dat onder andere wapens, middeleeuwse transportmiddelen en andere historische voorwerpen zoals manuscripten en juwelen tentoonstelt. Ik kon de jongens niet overtuigen om eens te poseren op het spijkerbed 😉
Zeventig procent van alle kamelen in Rajasthan komt uit Bikaner. Hier zijn de beste kamelen en grootste kamelenfokkerijen te vinden. De stad kreeg terecht de bijnaam ‘Camel Land’ Na het fort nam onze gids ons mee naar zo een kamelenfokkerij, die gerund wordt door de overheid. Er was ook een klein museum en was zeer leerrijk. Voor onze dierenvriend(inn)en: nee, we hebben geen ritje op de rug van die prachtbeesten gemaakt!
Het ‘schip van de woestijn’ maakt hier echt deel uit van het dagelijkse leven en wordt overal ingezet als lastdier.
And by the way, het zijn eigelijk geen kamelen, maar dromedarissen! 🐪 En nee, we proefden geen kamelenmelk of -ijs wegens angst voor diarree of erger...
We hebben deze chauffeur dan toch niet voor de gehele trip, maar tot in Agra. Dat is de stad waar de Taj Mahal staat en daar worden we eenmalig op de trein gezet. Nadien krijgen we dan een nieuwe chauffeur. Hopelijk treffen we het even goed, want deze is echt een rustige en vriendelijke man en rijdt goed. We kwamen deze ochtend aan de weet dat hij gans de trip in het busje slaapt 💔
We hebben bijna elke dag een plaatselijke gids, geregeld door het reisbureau. Dat is in principe inbegrepen, maar India hangt aan elkaar van de baksjies (fooien) en er wordt verwacht van nog iets te geven. Dat is nu eenmaal hoe de economie hier werkt. We kregen richtlijnen van het reisbureau hoeveel je per persoon voor wat geeft (valiezen brengen, restaurant, brommer-riksja, schoenen bewaring tempels, gidsen, de chauffeur,...) Dit is allemaal heel erg betaalbaar voor ons en hoort bij het reizen doorheen dit fascinerend land. Onze gids van gisteren was grote klasse!
Morgen staat er een specialke op het programma, something creepy...

Geschreven door Annicks.traveladventures