Gearriveerd in Rajasthan, land van de koningen (Ra(d)ja betekent koning). We verlieten Dehli langs zeer drukke snelwegen om daarna langs de dagelijkse drukte van kleinere dorpjes te rijden. We keken onze ogen uit! Geleidelijk aan werd het landschap schraler, en in elke stad of dorp waar de weg doorging, wemelde het van de bedrijvigheid. Handelaars verkochten hun verse groenten en fruit, langs en op de baan stonden koeien (heilig voor Hindoes) die erg rustig de drukte aanschouwden en hun eigen ding deden. Nabij Rajasthan doken ook de eerste kamelen op, die als lastdieren voor karren gespannen worden. Mannen met tulbanden, prachtige gekleurde sari’s,... het is hier zeer fotogeniek!
De smog is hier wel precies nog erger dan in Dehli. En dat is een tegenvaller: in de eerste plaats voor onze gezondheid, maar ook voor de foto’s natuurlijk. Dat moet van die landbouwbranden komen, want het verkeer is hier niet zo druk. De temperatuur is zeer aangenaam. ‘s Avonds en in geclimatiseerde ruimtes kan je een truitje verdragen, maar voor de rest echt t-shirtweertje.
Deze nacht verbleven we in Mandawa. Deze kleine stad kan je beschouwen als een groot openluchtmuseum. Het stadje was de hoofdstad
van de Maharadja (“grote koning”) van het Shekhawati district dat 5 stadjes verenigde. Er is het vroegere fort, nu een hotel, maar er zijn vooral de havelis, oude residenties uit de 18de en 19de eeuw van de rijkere handelaarsfamilies, die vooral bekend staan om hun prachtige fresco’s. Deze fresco’s werden geschilderd met natuurlijke pigmenten, waardoor ze ook nu nog in de meeste gevallen vrij goed zichtbaar zijn. De ruime huizen met verschillende verdiepingen rond één of meerdere binnenplaatsen, waar zich het gezinsleven van de grootfamilie afspeelde. Het terras bood een vrij uitzicht op de omgeving. Overdekte veranda’s deelden het woongedeelte op in privé-ruimten. De meeste families hebben Mandawa ondertussen verlaten en zijn verhuisd naar de grotere steden of het buitenland. De huizen worden bewaard door “gatekeepers” die toeristen, soms tegen betaling, toegang geven tot de woningen. Een netwerk van wegen verbindt de meeste stadjes en dorpen, waar de beschilderde Haveli’s nu in al hun spookachtige glorie staan. Mandawa lag op de oude route van de kamelenkaravaans en de Oost-Indische Compagnie was hier kind aan huis.
We zijn wat laat toegekomen, door ons bezoek van ‘s ochtends aan de graftombe in Delhi en door de soms lamentabele toestand van de wegen. Maar konden nog snel met een gids een korte tour doen langs enkele havelis. Deze ochtend kregen we direct na het ontbijt de vervolgtour. Deze huizen zijn echt prachtig, maar vaak in ver gevorderde staat van ontbinding. Gelukkig zijn er een aantal subtiel omgebouwd tot hotel, waardoor de huizen op zijn minst in ere gehouden worden. Wij sliepen in zo een haveli in het hart van het stadje. Dat was bijna magisch! Is te vergelijken met een riad-ervaring in Marokko. Er was ook een restaurant op het dakterras, waar we gisterenavond hebben gegeten. Een memorabele avond: gezellig, toplocatie, enkele biertjes, vriendelijke bediening en heerlijk eten! Mijn schotel was de Rajasthan thali van op de foto. Een selectie van locale specialiteiten en niet al te spicy, want het eten in Dehli was voor mij vaak iets te pikant.
De weg van Mandawa richting Bikaner startte hobbelig, soms over straten die zelfs nooit zijn aangelegd. Gelukkig wordt het merendeel van de rit gereden op een highway in goede staat, opnieuw met toeterende riksja’s, kamelen en koeien die zonder de minste angst over en rond de baan paraderen.
Het landschap is beige, bruin en dor, behalve op plaatsen waar rijke grondbezitters hebben kunnen boren naar water dat hier 170 meter onder de grond zit. Het felle groen van de gewassen staat in sterk contrast met de dorre schaarste van de Tharwoestijn er rond.
De rit van Mandawa naar Bikaner neemt een Kleine vier uren in beslag, maar iedereen heeft zijn bezigheidstherapie en we genieten elk op onze eigen manier. Zalig!

Geschreven door Annicks.traveladventures