Over gisteren dus.. Zevendertig keren begon het een ietsiepietsie te miezeren en toch nie willen regenen he! En hoe later op de dag hoe schoner het licht🙏 We hebben knooppunten routes voor de Brugge-trip gefietst en dat was een geweldige rit. De Triënnale Brugge is een uniek kunstentraject waar dertien nationale en internationale kunstenaars en architecten hun installaties aan het grote publiek voorstellen. Voor deze editie kiest Triënnale Brugge voor het thema TraumA. We hebben mooie en minder mooie dingen gezien, maar zo gaat dat met kunstenparcours. De installaties staan heel erg verspreid over de stad, maar op die manier laat men je alle hoeken van Brugge zien en kom je op locaties waar je anders nooit zou komen. We deden het deels te voet en deels per fiets. Behalve op de Markt, was het vrij rustig in Brugge en het is altijd plezant om naar deze feeërieke stad terug te keren. We brachten een verrassingsbezoekje voor een late lunch aan Het kleine huis. Dat is letterlijk een klein restaurantje, dat recent overgenomen werd door iemand uit mijn vriendenkring. Superlekkere en gezonde keuken, ontbijt en lunch. We werden er zeer hartelijk ontvangen en bleven er veel te lang plakken, waardoor we de laatste vier installaties op een drafje hebben moeten doen. Om nog maar te zwijgen van de terugrit naar Blankenberge😅
En dan was het tijd voor ons laatste diner in Njord. Dat restaurant bevindt zich op de hoogste verdieping van de cruise terminal in Zeebrugge. Het uitzicht is er werkelijk fabuleus, het interieur mag er ook zijn en we vonden het eten zeer lekker. We konden niet beter gekozen hebben voor het laatste avondmaal!
Vandaag hadden we nog twee Beaufort werken te zien en beiden in Zeebrugge. Het eerste werk was de glazen serre en het tweede werk de vogelnesten. De hornero, een Zuid-Amerikaanse zangvogel zoekt als uitvalsbasis voor zijn nest altijd een door de mens gecreëerde structuur, zoals elektriciteitspalen of een gevel, en bouwt hierop zijn mooie nest. Ze profiteren van de menselijke habitat om hun eigen voortbestaan te verzekeren. De Argentijnse kunstenaar ontdekte in een verlaten baksteenfabriek enorm veel half vervallen nesten en reconstrueerde ze. Het team van de kunstenaar, Adrian Villar Rojas, verspreidde voor Beaufort en Triënnale Brugge een tachtigtal van deze geconstrueerde nesten over Zeebrugge en Brugge. Gisteren zagen we er in Brugge slechts eentje, maar wisten nog niets over het concept en vonden het ronduit teleurstellend. Maar kijk, vandaag downloadde ik het ‘nestenplan’ van de Beaufort website en maakten we er een heuse queeste van in Zeebrugge. Zesentwintig nesten werden er verstopt en we vonden ze net niet allemaal. We vonden wel de locatie, maar konden het nest niet vinden. Op een andere plaats lag een nest kapot op de grond. Het was leuk om te doen en ook Zeebrugge Bad en Dorp zijn nu helemaal uitgekamd door ons😂 Ik ben ondertussen wel helemaal gecharmeerd geraakt door Zeebrugge. Het heeft een zeer groot strand, het fotogenieke havengebied, lekkere en hippe seafoodbars, mooie jachthaven, prachtige fietsroutes, rooftop Njord en is dichtbij Brugge. Het zal niet lang duren vooraleer ik eens terugkeer met Danny naar de fantastische B&B De Polderhoeve om te fietsen en culinair te genieten in de buurt. Want Zeebrugge heeft ook een reputatie qua garnaalkroketten. ‘t Werftje is de place to be voor de kroketten en ze hebben nu ook het hippe ‘Ona by ‘t Werftje’ aan de jachthaven. En jawel, we aten ook daar garnalenkroketten en namen er een garnalensoepje bij. Heerlijk!
Maar het is Steiger 13 aan de vaargeul in Blankenberge, die voor ons met de hoofdprijs gaat lopen. Krokant, smeuïge vulling en perfect gekruid!
En zo kwam ook aan deze fantastische culinaire, sportieve en kunstzinnige trip een eind. We hebben het onderste uit de kan gehaald, een kleine tweehonderdvijftig km gefietst in soms hachelijke omstandigheden, zalig gelogeerd en bovenal subliem lekker gegeten. Dat wordt even de riem toe trekken voor mij😜

Geschreven door Annicks.traveladventures