Gisteren hadden we ons op een na zwaartste autorit voor de boeg, maar wel in twee gekapt. We hielden halt in Pushkar, een vredig pelgrimsoord van meren en tempels. Pushkar ontleent zijn naam aan de woorden ‘pushpa’ (bloem) en ‘kar’ (hand). De legende vertelt dat de meren werden geschapen van de bloemblaadjes die uit de goddelijke handen van Brahma, de Schepper vielen. Het leven speelt zich af rond de ghats, tempels, kleurige bazaars en de combinatie van het spirituele en commercie trekt vele bezoekers.
Ghats zijn oevertrappen en Pushkar heeft er 52. Vrome hindoes maken tenminste één pelgrimstocht naar Pushkar en baden in de heilige ghats om hun zonden weg te wassen en zo gered te worden. Ze geloven ook dat het helpt tegen huidziekten. Het is een artificieel meer en het wordt al vernoemd in schriften uit de 4de eeuw voor Christus. Rond het meer bevinden zich meer dan 400 Hindoeheiligdommen, waar’s avonds speciale ceremonieën (aarti) plaatsvinden. De ghats en de Brahmatempel zijn de sterattracties van deze plaats. De tempel is uniek, want er zijn er heel weinig gewijd aan Brahma. Volgens de mythe werd hij door zijn vrouw vervloekt, toen hij een stammeisje in haar plaats liet deelnemen aan een ritueel.
Op veel kalenderbladen prijkt de trimurti, de heilige drie-eenheid: Brahma de schepper, Vishnu de instandhouder en Shiva de verwoester. Vishnu bemiddelt tussen Brahma en Shiva om het leven te behoeden.
De site ligt zeer dicht bij het Heilige Meer van Pushkar, waarmee het trouwens ook een verbinding heeft. De huidige tempel dateert van de 14de eeuw, al zou er al meer dan 2000 jaar op deze plek een heiligdom staan.
De tempel is gebouwd uit marmer en heeft een opvallende rode spits. Boven de toegangspoort kan je het hamsa-symbool (gans) van Brahma herkennen.
Deze plek is een zeer belangrijk pelgrimsoord voor Hindoes. Het is er streng verboden te fotograferen. Ik heb alleen een foto van de buitenkant (wachtrij)
We hebben net het belangrijkste festival van het jaar gemist: het Pushkar Festival. Dit festival begint een dag of tien na Diwali (belangrijkste feest van de Indiërs) en duurt een goede week. Het hoogtepunt valt op de dag dat het volle maan is. Volgens onze gids zakken er dagelijks 500.000 mensen af naar hier. Alles draait in die week om de kamelen. Een waar hoogtepunt is de kamelenrace door de zandduinen. Maar we hadden geluk, want er waren nog steeds veel festivalgangers aanwezig in de stad en die zorgden voor veel straatanimatie. Dat zorgde voor filmische taferelen: een koorddansend meisje, een acrobate, opgetutte kamelen, prachtig aangeklede vrouwen,...
Ook nu werden we weer op sleeptouw genomen door een gids en ik moet zeggen dat het een beklijvende namiddag was. Na de Brahma tempel bezochten we ook een tempel ter ere van Ganesha. Dat is de zoon van Shiva, heeft een olifantenhoofd met vele handen errond en deze god roept men in voor de serieuze dingen. Hoewel ik normaal niet zo spiritueel ben aangelegd (maar in nood kent men zijn vrienden...) heb ik mij vandaag tot hem gericht in zijn tempel. Ik had maar één verzoek en mijn lieve nachtcollega’s gaan weten wat ik gevraagd heb 🙏🌺
Daarna werden we meegenomen naar een ghat, waar we een soort ceremonie voor goed karma, voor onszelf en onze geliefden, ondergingen. We kregen elk een schaal met offergaven erop en moesten elk om beurt aan de priester vertellen wie ons dierbaar was. Men vraagt ons hier ook vaak naar onze onderlinge verwantschap. De twee broers samen op reis kunnen ze nog goed plaatsen, bij mij ligt het al iets moeilijker. Soms vragen ze of Steven mijn man is en soms vragen ze of ik de mama ben. Dan is er nog Echa, van wie ze vaak denken dat hij een Indische jongen is, die ons mee op sleeptouw neemt 😂 Maar vertellen dat Echa en Lieven een koppel zijn, is uitgesloten hier. We houden het dus op een close vriendengroep die samen op reis is, wat helemaal niet gelogen is natuurlijk ❤️
We werden dan elk afzonderlijk meegenomen naar de rand van het water en offerden onze offergaven aan het water. Niet iedereen voelde zich er even comfortabel onder, of voelden gewoon niets, maar ik ben volledig opgegaan in het moment. Maar stond even later ook meteen weer met mijn beide voeten op de grond toen de priester mij vroeg hoeveel ik van plan was om te doneren na afloop van de ceremonie. En toen ik een bedrag zei, vroeg hij in welke munteenheid 😉
Die daggidsen proberen ons ook wel eens binnen te sluizen in bepaalde winkels, waar ze commissie hebben natuurlijk. Meestal geraken we daar goed aan onderuit, maar vandaag lieten we ons meenemen naar een mooie winkel van zilverwaren met vaste prijzen per gram. Niet moeten marchanderen is altijd aangenamer en ja, Echa en ik gingen door de knieën 💍
We zijn laat in Jaipur aangekomen en blijven hier twee nachten, wat ons iets meer rust geeft. Het hotel is in elk geval dik ok met een rooftop swimmingpool! Morgen sightseeing in Jaipur!

Geschreven door Annicks.traveladventures