Voilà, de kop is eraf! Vandaag zijn Sabine, Chris en ik vertrokken voor onze driejaarlijkse fietstrip aan de kust. Weliswaar gecombineerd met de auto om de grotere verplaatsingen te overbruggen en efficiënter tewerk te kunnen gaan. We startten onze eerste dag in Brugge voor de triënnale en verkassen dan naar de kust voor die andere triënnale: Beaufort
We zijn een perfecte reis-cultuurmatch en wie ons volgt op Facebook weet dat we zeer vaak samen of per twee cultureel bezig zijn en altijd gelardeerd met een culinair toetske. Mijn broer noemt ons trouwens de heilige drievuldigheid 😂

Brugge dus!
In 2023 stond Brugge op nummer twee in de lijst ‘meest door toerisme overspoelde steden’. Net als in Venetië (nummer één) staat de leefbaarheid hier onder druk: ruim de helft van de inwoners had vorig jaar sterk het gevoel dat de stad niet meer van hen was. Mijn ‘overspoelingsvoetadruk’ is dus gigantisch in 2024 🙈🙈
We zijn deze ochtend direct naar het hotel gereden, waar we de auto gratis konden parkeren. En dan gingen we op pad met de fietsen naar de start van het parcours. Valerie (blogje Lapland) werkt hier in Brugge en had me al een folder met routeplan bezorgd, zodoende kon ik dat al een beetje voorbereiden.
Het was in een poging Brugge van zijn pittoreske imago te bevrijden dat de Triënnale in 1968 werd opgericht. Deze stad is óók een plek voor hedendaagse kunst, wilden de oprichters laten zien. Dat deden ze aanvankelijk met een ‘gewone’ tentoonstelling, van sculpturen die binnen de muren van de middeleeuwse stadshallen in het centrum werden opgesteld. Tijdens de tweede editie was het Roger Raveel die naar buiten trok. Voor zijn werk ‘De zwanen van Brugge’ (1971) liet hij houten zwanen dobberen over de Brugse Reien om zo de aandacht te vragen voor de slechte waterkwaliteit van die kanaaltjes.
‘Waarom laat je die tentoonstelling niet uitdeinen tot in de stad en in de huizen?’, vroeg hij destijds. Het bleken profetische woorden, want na een lange pauze tussen 1974 en 2015 wegens gebrek aan steun van de stad hervatte de triënnale negen jaar geleden als een kunstparcours dat zich volledig in de buitenlucht afspeelt. De stadshallen staan dit jaar nog steeds als locatie op de kaart, al wordt nu niet in de gebouwen zelf maar in het binnenhof kunst tentoongesteld.
Met deze editie wil de organisatie samen met de kunstenaars vragen stellen over de leefbaarheid van de stad en concepten als duurzaamheid en verandering. Het resultaat is een parcours met elf werken verspreid over de stad en één in Zeebrugge, wat we morgen gaan zien.
Ik regelde het zo dat we de meeste werken voor de lunch aandeden.
We namen die lunch in ‘Het kleine huis’, uitgebaat door Pascale, goede vriendin van Christelle en Valerie én werkgever van Valerie. Altijd heerlijk en gezellig daar en het was een blij weerzien ❤️
Daarna hadden we nog slechts vier plaatsen te doen. Ik ga hier niet al die werken bespreken, maar er zaten zeker enkele toppers tussen. En sommige werken werden alleen maar betekenisvoller door de uitleg in de folder of verstrekt door de enthousiaste vrijwilligers op de locaties.
We waren het unaniem eens dat het werk ‘Who?’ supermooi is. Dat is het werk met de bronzen laarzen op de Speelmansrei. Ze lijken ontspannen te wandelen op het wateroppervlak en deel uit te maken van een groter beeld: werden de andere onderdelen verwijderd of zijn ze nog in opbouw? De schijnbare onvolledigheid doet ons vragen stellen. Het patina en het historisch uiterlijk van de laarzen doen vermoeden dat ze er al even staan. Om wie gaat het en wat is het verhaal achter die aanwezige afwezigheid?

En dan fietsten we terug naar het hotel om het blogje al een beetje voor te bereiden en ons klaar te maken voor het dinner. De locatie was een verrassing voor mij, want Chris en Sabine hadden een goed restaurant gereserveerd om mijn verjaardag te vieren. Het werd ‘De Pepermolen’ in Brugge stad. Een heerlijke plek: rustig en mooi kader, niet al te uitgebreide kaart, mediterrane accenten en alles gewoon perfect bereid! Ik ben echt gezegend met al die initiatieven voor mijn verjaardag, al dan niet zelf georchestreerd 😉

Geschreven door Annicks.traveladventures