Een week geleden las ik dat er een aantal keer per jaar mijnzondagen gehouden worden in be-MINE, gelegen in Beringen. Toeval wou nu dat het vandaag zo’n mijnzondag is en ik stuurde prompt een mail om ons in te schrijven. Een beetje tot mijn verbazing was er nog plaats en konden we mee met de twee uur durende rondleiding van 11u. De gidsen zijn gewezen mijnwerkers met een grote passie voor ‘hun’ mijn.
Be-MINE is de grootste industrieel archeologische site in Vlaanderen. De mijnnederzetting is in al zijn verschillende onderdelen prachtig bewaard gebleven. Zowel de industriële site als de mijnterrils, de mijncité, het kolenspoor en de kolenhaven.
Dit erfgoedcomplex is niet alleen bewaard en gerestaureerd, het heeft ook een duurzame herbestemming gekregen waardoor bijna alle gebouwen publiekelijk toegankelijk worden of zijn. De site herbergt het mijnmuseum, een winkelboulevard, een wooncomplex, klimcentrum, avonturenberg, duikcentrum, een mooi en hip restaurant en ja, zelfs een woonzorgcentrum met assistentieflats en tegenwoordig ook het vaccinatiecentrum.
We startten met de badzaal en de betaalzaal. In de kleedzaal zijn er veel kastjes waarop of waarin een foto prijkt. De mijnwerkers werden enkele jaren na het sluiten van de mijn (oktober 1989) uitgenodigd om op hun kastje een foto te komen plakken. Mijn camera-oog viel niet geheel toevallig op de kast van een ABVV delegee😉
We keken deze week ook naar de eerste aflevering van ‘De kinderen van de migratie’ en die ging jawel, over de migranten die kwamen om in onze mijnen te werken. In eerste instantie de Italianen, maar later ook de Turken en vele andere nationaliteiten. Aangrijpende aflevering en het hele seizoen is nu reeds volledig te zien op VRT NU: https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/kinderen-van-de-migratie
Man, man, man wat een hondenleven was dat in die mijnen: mega ongezond door het stof, enorme lawaaihinder met amper beschermingsmateriaal, niet kunnen rechtstaan en bovendien ook behoorlijk gevaarlijk! Maar gelukkig waren er ook kleine lichtpuntjes volgens onze-Vlaamse en in dit geval misschien een niet onbelangrijk detail-gids: ze werden behoorlijk betaald (hing toch vooral af van de functie, las ik ergens), konden goedkoop geld lenen om een huis te kopen, en het hele gezin kon tijdens de weekends gebruik komen maken van de badzaal. De mijnwerkerskinderen konden vanaf 14 jaar naar de vakschool op de site en als ze later in de mijn kwamen werken telden die jaren van de vakschool mee als gewerkte jaren en na 25 jaar dienst kon een mijnwerker op pensioen. Zo konden sommigen op hun negendertigste al met pensioen!
We gingen niet ondergronds, want in deze mijn zat de steenkoollaag op 700 à 800 meter diepte. Maar de gids nam ons ook mee naar het mijnmuseum, waar ze een en ander nagebouwd hebben. Hij stak regelmatig een of andere machine aan om ons het aantal decibels te laten ervaren. Indrukwekkend allemaal! En ik was ook onder de indruk hoe ingenieus men voor veel zaken oplossingen had gevonden om toch de werklast wat te verlichten en de risico’s zo klein mogelijk te maken. Maar toch ging het regelmatig mis met als grootste voorbeeld Marcinelle…
En na nog een kleine wandeling op de site gingen we een klein snackske eten in het hippe Mia Mensa restaurant om dan terug te rijden naar de flat om wat te chillen op het superterras. Gelukkig zijn er zonneluifels aanwezig, want het zou niet te harden geweest zijn anders🌞
En dan de Griekse Frituur! Greek streetfood restyled is hun slogan en naast de klassiekers uit een gewone frituur hebben ze allerlei Griekse snacks, mezze’s en enkele ovengerechten. Ik at een pitta, Greek style en aangezien het ettelijke jaren geleden is dat ik dat nog eens at, heeft me dat onwaarschijnlijk goed gesmaakt. Er stak zelfs een handleiding met een qr-code in om op een YouTube filmpje te zien hoe je dat nu precies moet opeten😅 Danny at calamares en die waren ook bijzonder lekker: botermals met een huisgemaakt korstje rond en lekkere tartaarsaus.
En ik begon de fotoselectie met de zonsopgang vanuit de slaapkamer en sluit ze af met de sunset vanop het groot terras😎

Geschreven door Annicks.traveladventures