En we zijn alweer bij het laatste blogje aangekomen. Gisteren hadden we een vrije dag, maar wat viel er nog te ontdekken? We hebben alle activiteiten meegedaan die mogelijk waren en de onmiddellijke omgeving hebben we ook redelijk uitgekamd én het licht was niet zo helder vandaag. We zijn dan maar op een betalende excursie naar Jockfall meegegaan. Dat is een waterval hier ongeveer 40 km vandaan en onderweg passeer je in de buurt van Jokkmokk de poolcirkel. Er staat een bord en de bus stopte even voor de obligatoire fotoshoot. De poolcirkel ligt op 63 graden en 33 minuten Noorder Breedte en loopt door Noorwegen, Zweden, Finland, Rusland, de Verenige Staten, Canada en Groenland. De stad Rovaniemi (waar we geland zijn vorige zondag) is de officieuze hoofdstad van Lapland en ligt vrijwel óp de poolcirkel. Jokkmokk is de hoofdstad van Zweeds Lapland en ligt 5 km van de poolcirkel. Maar we zijn daar dus overgereden en kregen daar later op de dag een certificaat van.
De bevroren rivier die aan ons hotel ligt en waarop we veel activiteiten deden heet de Kalix en dat is een heel belangrijke rivier in Zweden. We volgden de hele rit de Kalix en toen we bijna in Jockfall waren zagen we dat de rivier niet meer helemaal dichtgevroren was en er dreven ijsschotsen op het water. Dat komt door de hele sterke stroming van de waterval.
Bij aankomst in Jockfall werden we eerst meegenomen naar een viewpoint en dat was echt supermooi! Later gingen we dan op die brug zelf gaan staan om de waterval van dichtbij te zien. Tijdens het ijsvissen van enkele dagen geleden hoorden we al dat de Kalix rivier van primordiaal belang is voor de trek van de zalm. De zalm is dus een trekvis. Hij wordt geboren in kleine beekjes en rivieren. Daar verblijft hij enkele maanden tot enkele jaren voordat hij in grote zwermen de open zee in trekt. Na enkele jaren (afhankelijk van het type tussen twee en vier jaar) keert hij terug naar de geboorteplaats om te paaien. Hiervoor legt hij enkele duizenden kilometers af en ontwikkelt hij grote krachten die hem niet alleen helpen om voortdurend tegen de stroom in te zwemmen, maar ook om obstakels zoals watervallen en stroomversnellingen te overwinnen.
Alle soorten Pacifische zalm sterven na het paaien. Dit onderscheidt hen van Atlantische zalm en andere soorten van het geslacht Salmo, waarvan sommige na het paaien terugkeren naar de zee. De zalmen hier sterven niet na het paaien.
De jonge zalmen voeden zich in zoet water voornamelijk met insectenlarven en kleine schaaldieren. Als volwassen oceaanbewoners staan schaaldieren en kleinere vissen zoals sprot, haring en makrelen op het menu. Het dieet van krabvlees is ook de reden waarom de zalm rood is.
De waterval is dus een serieus obstakel die de zalmen moeten overwinnen en de zalmen uit deze streek zijn gekend voor hun grootte. Ze moeten gewoon heel sterk zijn om hier te kunnen passeren. Omdat niet elke zalm erin slaagt door de waterval te geraken, heeft men hier een zalmtrap gebouwd. Ik heb dat al eens in Schotland ook gezien. Dat zijn een soort sluizen langs de rand van de rivier en de zalmen springen van de ene bak in de andere en omzeilen op die manier de sterke stroming. Niets zo slim of de mens én de zalm! Het is nodig dat ze geholpen worden, want de zalmpopulatie gaat achteruit ook.
Aan de waterval ligt een camping, waar je ook leuke chalets kunt huren tijdens de zomer voor relatief weinig geld en er is een restaurant en winkeltje. We hadden daar ons dagelijks Fika momentje (voor de uitleg zie foto)
We zagen er ook een film van hoe het er daar tijdens de zomer uitziet en welke activiteiten je allemaal kan doen. Een mooie promo, maar best leuk om te zien.
Awel, we waren superblij met deze uitstap en voelden ons zeker niet bekocht! Alleen waren Valerie en ik wat teleurgesteld dat we zo geen zalmtastingske hadden gekregen 😉
Ik had mijn e-reader meegenomen voor tijdens de busrit, maar ik heb amper gelezen. De ongerepte sneeuwlandschappen waren onwaarschijnlijk mooi en tijdens de heenreis zagen we zelfs nog net een eland wegschieten in een bosje.
Dichtbij het bord van de poolcirkel bevindt zich ook de meest noordelijke aardbeienkwekerij van Europa. De aardbeien zouden bijzonder lekker en groot zijn, mede door het feit dat het in hun groeiseizoen veel dag en weinig nacht is.
Na de lunch mochten we de poolkledij terugbrengen voor wie die al kwijt wou. Wij hebben dat gedaan, want dat neemt veel plaats in op de kamer en wij hebben zelf goede isolerende kleren om gewoon te wandelen. En daarna zijn Nadia en ik nog een wandeling gaan doen. We deden dat samen met de twee leuke dames die de reis van onze vrienden hebben overgekocht. Ergens aan de rand van het stadje staat een orthodox kerkje en we zijn dat eens gaan zoeken. Het was al donker en de mooie alleenstaande huizen waren vaak zeer feeëriek verlicht. Het kerkje werd daar neergezet door een Zweedse, allicht welgestelde, excentrieke madam met een passie voor Russische literatuur. Ze schildert iconen en heeft zich lang geleden bekeerd tot het orthodoxe geloof. Zweden heeft veel immigranten en het zijn vooral orthodoxen met een migratie achtergrond die haar kerkje bezoeken.
Daarna was het tijd voor de laatste kamerapero en ja, we dronken zo goed als alles op 😅 Mijn vriendinnen dronken ook altijd wijn bij hun eten en dat was eigenlijk nog best betaalbaar ondanks een Scandinavische hotelprijs.
Als avondeten kregen we een elandburger met truffelmayonaise. Dat vlees was wat droog, maar best lekker. Danny kwam vroeger regelmatig naar Zweden voor zijn werk en hij kreeg dan soms stoofpotjes van eland.
Omdat het zaterdagavond én onze laatste avond was, had Jos geregeld dat de hotel discotheek open ging. Maar zonder barman en dj. We moesten onze drank van de hotelbar boven meenemen en dansen met een playlist. Die muziek was nogal braaf en al gauw gingen de meesten slapen. Maar plots kwam tot onze grote vreugde onze favoriete barman Clement ons vervoegen. Hij nam plaats in de dj-cabine en draaide al onze verzoeknummers. Eerste nummer: Alexandrie, Alexandra van CloClo!
Man, man, man, wat hebben wij ons geamuseerd in een discotheek voor ons alleen! The Nordic Spice Girls are born! 😂
Toen we uiteindelijk gingen slapen realiseerde ik me dat we totaal niet meer aan het noorderlicht hadden gedacht 😱
Dus zijn we toch vlug nog eens buiten gaan kijken, maar er was niets en de app was ook rustig. We zijn dankbaar dat we het twee keer hebben gezien en ook blij met het weer dat we hebben gehad. We waren hier net tussen twee koudegolven in en sinds gisteren komt de zon niet meer piepen.
En in reactie op Kim ivm de sneeuwballen en -man: we hebben dat geprobeerd! Maar de sneeuw plakte totaal niet 🤷‍♀️
We hadden een zeer leuke reis en de activiteiten waren fantastisch! Niettegenstaande ik niet zo een groepsreiziger ben, vond ik de groep erg goed meevallen. We vulden onze vrije tijd meestal gewoon met ons vieren in of per twee of alleen. En Nadia en ik hebben na Boedapest bevestigd dat we zeer goede kamergenoten zijn!
We hebben een pittige terugreis voor de boeg wegens een tussenstop in Stockholm met lange wachttijd, maar dat hoort er soms bij he..
Bedankt voor het volgen en ongetwijfeld tot nog een aantal keer in dit bijzonder verjaardagsjaar voor mij 🎉

Geschreven door Annicks.traveladventures