Buenos Tarde Amigo,s
2 dagen verder en inmiddels al weer zo 70 km gelopen na León.
Maandag ochtend vertrok ik rond half 9. Wilde nog wat foto,s maken in de stad. Om 8 uur is het echt nog donker. Het is druk in León en in het centrum zijn ze druk bezig om alle versieringen op te ruimen van het feest. Voor de cathedraal ligt er een prachtig mozaïek van bloemen. Gisteren was het er druk maar nu niet en kan ik mooi een foto van maken. León ligt op 841 meter hoogte op de Spaanse Hoogvlakte en is met 136.414 inwoners de grootste stad van de provincie, die ongeveer een half miljoen inwoners telt.
Dan de stad uit lopen is altijd een probleem. Drukte, veel verkeer en lang wachten met oversteken. Nu ligt León al op 841 meter hoog, maar ik moest flink klimmen om de stad uit te komen. In
La Virgen wel Camino drink ik koffie met tostia. Dan ga ik verder. Wil naar Hospital de Orbigo. Ik krijg een splitsing in de route. Kan kiezen langs de weg of over de vlakte. 4 km langer. Dat doe ik. Heb een hekel om naast autoverkeer te lopen.
Met Mart en Mike hebben we toen ook dat gedaan.ik wist dus dat het een lange weg zou worden tussen graanvelden en omgeploegde akkers die wachten tot volgend voorjaar. Hier kan het in de winter er koud zijn. Ik loop vandaag weer zonder knieband en het gaat goed.
Ik word ingehaald door een Duitse pelgrim Mark. Hij is vertrokken uit Le Puy en Velay in Frankrijk. Heeft dus ook al veel km gemaakt. Ik doe er een tandje bij en lopen samen op. Hij stopt ook in Hospital de Orbigo. Rond 12 uur lopen we langs een dorpje en ik ga pauze houden. Hij loopt verder. We zien elkaar wel weer. Ik kom in Villar de Mazarife waar we in 2012 in een hostal hebben geslapen en voor Mart allemaal even teveel werd dat hij besloot om alleen verder te gaan. Dan krijg ik nog zo lang stuk voor ik in mijn Albergue ben voor de komende nacht. Saai, stil! Heel vreemd maar ik heb steeds het gevoel en ik hoor het dat er iemand vlak achter mij loopt. Ik kijk wel verschillende keren om maar ziet niemand..Heel raar. Ik kan het niet verklaren. Wel zit vandaag mijn moeder veel in mijn gedachten. Dat ze altijd zo van gezellligheid hield. Mijn moeder was niet sportief. Daar hadden ze vroeger geen tijd voor. Toch liepen er vroeger ook pelgrims op de camino
Mijn moeder heeft voormij de zwaarste camino gelopen die er bestaat. 5 kleine kindertjes alleen groot brengen en zorgen dat er eten genoeg was. Altijd hard gewerkt. Zeer sterke vrouw. Haar lichaam werkte niet altijd mee maar ze had zoveel doorzettingsvermogen om er wat van te maken.
Ik kijk weer een keer om, loop je nu achter mij Mam? Wie weet geeft ze me toch stiekem een duwtje want het klimmen gaat me vandaag ook goed af.
Rond half 5 zit ik op de Romeinse brug met 30 bogen. Ik heb ze niet geteld daar had ik geen fut meer voor na 38 km. Dan kom ik Mark tegen en spreken af morgen 12 uur in Astorga. Lopen we samen verder. Ik kom in herberg waar het naar wierook ruikt en kachel brandt. Ik ga een heerlijk bed toegewezen in een soort nis. Heb toch het gevoel.dat ik alleen ligt. Rond 7 uur.ga ik wat drinken en kan daar ook eten. Plannen maken voor morgen. Jan bellen.en lekker slapen.
Vandaag zonder ontbijt om half 8 gaan lopen. Na 4 km kan ik ontbijten en dan naar Astorga. Ik zit nu echt op de
Spaanse Hoogvlakte of meseta en is het oudste gedeelte van het Iberisch Schiereiland en wordt gevormd door een plateau. Af en toe een klimmetje. Ik loop lekker zonder knieband. Als ik aan de top ben en een mooi pad naar beneden moet lopen probeer ik te vliegen. Ben tenslotte een vogel. Helaas na veel zwaaien en wapperen met mijn stokken kom ik niet van de grond af. Jammer. Dan maar de pas er in en km maken. Even voor Astorga op een picknick plaats zingt een spanjaard pelgrims toe. Hij vraagt waar ik vandaan komt en maakt een lied over een hollandaise die naar Santiago loopt. Even een fototje en dan naar Astorga met er een door Gaudí ontworpen modernistisch paleis. Echt heel.mooi maar ik ben er al.2x geweest.. Om 12 uur zie Mark maar hij wil.graag de Cathedraal bekijken en deze gaat 13.00 uur dicht tot 16.00 uur.
Op Plaza Espanol met zijn mooie klokken eet ik een hamburger. Ik koop een warme wollen trui voor 3 euro op de markt. Het is hier s,avonds koud. Dan naar El Gonzo waar ik een bed heb gereserveerd. Onderweg krijg ik vreselijk spijt dat ik die hamburg genomen heb. Misselijk, buikpijn en ben even bang dat het net zo gaat als bij La Verna in Italië. Toen heb ik hele nacht op het toilet gezeten. Zal toch niet? Gelukkig het zakt. Ik eet nooit meer een maaltijd met lopen. Krijg er altijd last van.
Om.half 5 ben ik in de herberg. Er is hier een vrouw uit Californië. Ze zucht elke minuut. Ik word er een beetje niet goed van. Als ze vannacht maar slaapt. Hier brandt ook de kachel. Morgen langs Cruz de Ferro naar Ponferrada Lange dag. Lieve mensen ik ga stoppen want het licht moet uit. Zo is het leven van een pelgrim.
Lieve mensen dikke kus vanmij.

Geschreven door Lida.op.pad