Buongiorno,
Het is nu donderdagmiddag half 4 en zijn een uur geleden gearriveerd bij het Klooster San Pietro in Vigneto. Als jullie ons een beetje volgen dan zie je dat we ongeveer 60 km dichter bij Rome zijn gekomen in 2 dagen. Van 60 km hebben we 45 km met de bus gedaan. Corrie heeft blaren opgelopen en gisteren moesten we dit even niet belasten. Dan kun je wel in een herberg blijven hangen maar we kozen ervoor om er een busdag van te maken. In Bocca Sterriola reed er geen bus en de eigenares van ons pension bood aan dat haar vader ons wel wilde wegbrengen naar Pietralunga. Daar zouden we de bus nemen naar Gubbio. Taxi zou 60 euro kosten. Haar vader deed het voor 40 euro. Wij waren hier erg blij mee. Om 10 uur vertrokken we in een bestelbusje. Samen voorin naast de chauffeur. De weg was door het bos. Vallei del Carpina dat is het groene noordelijk deel van Umbrie met zijn middeleeuwse stadjes Smalle weggetjes, klimmen en weer dalen. We zagen markeringen van onze route. We zouden ook stukken op deze weg gelopen hebben. Onze chauffeur had ervaring genoeg en reed vlotjes. Om kwart voor 11 waren we in middeleeuwse Pietralunga. Koffie gedronken en ons oriënteren waar we de bus zou komen en buskaartje te kopen. Dat is meestal bij een bar of tabacco. Kwart over 2 zou de bus komen maar er werd ons gezegd dat we er op tijd moesten staan. De bus zou eerder kunnen komen. Inderdaad de bus was er nog voor 2 uur. Inmiddels was het gaan regen en we zaten verlopig droog in de bus. Door de bergen met zo grote bus waar totaal 4 personen in zitten. Er is weinig zicht door de nevel en laaghangende bewolking. Voor 3 uur stapte we uit in het drukke Gubbio. Grote stad met 32.000 inwoners op 525 meter hoogte. Er is een moderne beneden stad en een oude boven stad waar de middeleeuwse structuur goed bewaard is gebleven. Doolhof met kleine steegjes en trappen. Eenmaal boven kom je op een mooi hangend plein. Het Piazza della Signora. Het is net een balkon. Met prachtig mooi uitzicht. Inmiddels was het droog en zonnig geworden. Dus ook echt fantastisch en genieten. In Gubbio heeft Franciscus de wolf die de inwoners van Gubbio terroriseerde , toegesproken. De wolf beloofde de mensen en dieren niet meer aan te vallen. Zo gaat het verhaal. Er staat een groot standbeeld bij de San Francesco della Pace. Prachtig door zijn eenvoud kerkje. We slapen bij B&B Picardi. Mooie kamer in het oude centrum. We ontmoeten nog 2 Duitse pelgrims die we bij La Verna ook zijn tegen gekomen. Zij lopen tot Assisi en gaan dan naar huis. Het is hun eerste ervaring met een camino. Als ik ze zo ziet en hoort praten zijn ze ook besmet geraakt met het caminovirus. Om 19.00 uur gaan we een hapje eten. Er is hier geen pelgrims menu of zo iets. Je kiest gewoon van de kaart. Het eten is echt lekker met veel smaak. Regelmatig komt het voor als ik aan het lopen ben dat je kruiden aroma ruikt. Ook de geur van houtvuur. Ik pluk kruiden langs de weg. Munt en Rozemarijn zie je meest. Ook salie, notenbomen en vijgenbomen komen we tegen. 21.00 uur gaat het licht uit en ik val direkt in slaap.
Vanmorgen 6 uur wakker. Eerst een poosje internette en de AD lezen. Ik lees dat Ajax het goed heeft gedaan en met 0-3 heeft gewonnen. Leuk voor de fans van Ajax. Vandaag gaan we weer lopen. Corrie heeft haar voeten verzorgd en de nodige pleisters geplakt. Het regent en ik hoor een klap onweer. Eerst ontbijten en onze route bekijken. In het boekje staat dat er na 5 km een restaurant is. We besluiten daar heen te lopen. De bus nemen is geen optie want er rijdt geen bus naar Biscina wat onze stop vandaag is. Als het weer slecht blijft nemen we daar een taxi. Regencape aan en om 9uur bedanken we onze gastvrouw en gaan weer stappen. De stad uit en lopen langs een charmant klein kerkje. Hier hebben de eerste generatie minderbroeders in de bossen gewoond. Op deze plaats heeft Franciscus de wolf ontmoet. Een stukje verder een oud gebouwtje waar de melaatsen verbleven buiten de stad. Franciscus ging daar heen om ze te bezoeken en te bemoedigen. Mooi berglandschap en het weer val 100% mee. We besluiten om door te lopen. Na zo 8 km op onze route staat er een klim van kleine 400 meter te gaan. Als we hier van boven zijn begint het te regenen. Eerst zachtjes, later steeds harder. Ik merk dat mijn cape begint door te lekken. Je moet verder. We arriveren om 14.00 uur in een klooster waar we zeer hartelijk worden verwelkomt door de hospitalero. Dit is een klooster van de Confraternita San Jacopo di Compostella.
Dit wordt gerund door vrijwilligers en is tot 5 oktober open. We krijgen koffie en de mensen zijn erg vriendelijk. Andere pelgrims zijn er niet. Vanavond wordt er gezamenlijk gegeten. Er wordt voor ons gekookt. Alles is donativo en we vinden het prima voor vandaag. We zitten dus weer in de middle of nowhere en of er internet bereik is zien we wel. Zaterdag komen we aan in Assisi. Morgen is het naamdag. We worden geïnformeerd dat de stad morgen overvol is . We hopen dan zaterdag wel een slaapplaats daar te kunnen krijgen. Dit gaan we vanavond even proberen te regelen. Hier in het klooster is het koud. Ik neem straks een warme douch en zet me ijsmuts op. Als je hoofd warm blijft dat scheelt een jas. Lieve mensen ik geniet van het lopen het onderweg zijn. Ik voel me happy en sterk om verder te gaan. Dikke kus, ik hou van jullie allemaal.
Arriverdesi.
Bella serata e molti saluti e baci dall'Italia

Geschreven door Lida.op.pad