Buenos dias Amigo,s,
Gisteren een lange etappe gelopen.Om half 8 zondagochtend vertrek ik. Buiten is het nog schemerig en 12 graden. Ik heb de nacht heel goed geslapen ondanks dat de trein regelmatig langs kwam maar ook dat het toch wel druk was in de albergue. Veel weekend jongeren die een of twee etappe,s lopen. Zitten tot laat toe buiten en maker er een feestje van. Gezellig, moet kunnen. Ik ben ook jong geweest. Ook had ik zaterdagavond nog even naar de route gekeken. Op Wikiloc zag een route die 3 km korter is. Dat zou wel fijn zijn maar dan moet ik echt op mijn gps lopen.Vanaf de albergue ook via een binnendoor weggetje naar de route gelopen. Dat scheelde ook weer 1 km. Ik loop dan op paden waar geen pelgrims lopen. Dat merkte is wel door dat er raar wordt opgekeken door een stelletje jagers met blaffende honden. Als ze maar niet op mijn schieten en vooral die honden bij zich honden. Ik kom na 2 km op de originele camino. De zon komt op en er staat ook nog windje. Ik loop langs de Aragón rivier.
De Aragón ontspringt op 2050 meter hoogte bij Astún in de provincie Huesca, niet ver van de grens tussen Spanje en Frankrijk. De rivier loop door Jaca en Sangüesa in Navarra om uit te monden in de Ebro bij de plaats Milagro.
Er gaat veel water van de Aragón via het irrigratiesysteem naar de landbouw.
Om 9 uur stop ik voor wat te eten uit eigen proviand en bekijk nogmaals de route. Zal ik het doen of niet doen van de route afgaan en de andere route pakken? Ik doe het. Ik blijf langs het water lopen maar moet goed opletten dat ik op tijd hiervan afgaat. Het lukt en ik geef mezelf een schouderklopje als ik 4 km voor Ribaforada aansluit op de gele pijlen route. Onderweg kwam ik enkele fietsers tegen. Verder geen mens gezien. Muziekje op dan en genieten van de strakblauwe lucht. Mooie bergen zowel links als rechts van mij. Mijn (zus) die altijd voor mij loopt, loopt nu wat meer links van mij omdat de route soms naar het noorden draait. Ze zegt weinig tegen me , maar daar ben inmiddels aangewend.
13.00 uur ben ik in Ribaforada. Eindelijk een bar om lekker Agua con gaz met ijs en citroen te drinken. Dan de laatste 12 km naar Tudela beloof ik mezelf om het rustig aan te doen. Het is weer een pad met stenen, en ik voel dat ik weer een blaar gaat krijgen. Ik kan kiezen vlak langs Ebro of een pad ernaast. Het is allebei stenen. Ik doe het pad ernaast want dan heb ik meer schaduw van bomen. Maar opletten en gps in de gaten houden want ik moet de rivier over 5 km oversteken. Onderweg weer geen mens tegen gekomen. Als ik lange afstanden loop dan wil ik een doel maken om naar toe te lopen. Bijv. Ik zie in de verte een huis of zo iets. Dan denk als ik daar ben heb ik weer een stuk gedaan. Dat werkt bij mij goed en kan ik de pas erin houden.
Ik zie Tudela naderen en denk over een half uur sta je lekker onder de douche. Heb je toch mooi zo 35 km afgelegd. De Albergue ligt voor het centrum van de stad en er is een Spaans stel met mountainbike en wachten op de hospitalero. Het was dus niet half 5 onder de douche maar wachten op een bankje voor het gebouw. 17.00 komt hij en ik krijg een eigen kamer en een code voor de deur. Rond 20.00 uur ben ik gaan eten. Ik bestelde natuurlijk weer het verkeerde maar het smaakte wel. Een soort inktvis of zo iets. Heerlijk me bed in want ik ben moe. Toch wel veel 35 km en veel stenen op je pad.
Vanmorgen eerst de stad bekeken. Tudela heeft ook een oud centrum. Smalle straatjes, grote cathedraal en nog enkele kerken. Ik zie geen mens en het lijkt of iedereen het stadje heeft verlaten. Alleen rijd er een politieauto door de smalle straatjes. Ik heb het gevoel dat ze mijn in de gaten houden. Ik zie er natuurlijk uit als een pelgrim maar ik kan ook een boef zijn met een rugzak vol met gestolen goederen. Telkens kom ik ze tegen of rijden mij voorbij. Ik ben er klaar mee en gaat op zoek naar koffie en tosta.
Dan richting Alfaro. Geen enkele voorzieningen de eerste 20 km. Proviand heb ik bij me. Ik kan weer kiezen een pad met stenen of op de weg blijven lopen. Dat doe ik want ik voel mijn blaar. Het schoot lekker op. Muziekje op en de pas erin houden. Om half 1 ben ik in Casteljón. Heerlijk koffie met een bocadilla met tortilla. Ik heb er een hele maaltijd aan. Alles bij elkaar €4.20. Ik vind als ik boodschapjes doet voor proviand alles normaal geprijsd. In de restaurant, vooral in dorpjes is het erg goedkoop. Dan nog 6 km naar Alfaro.
Daar ben ik rond 14uur. Ook weer een stadje met een grote kerk in midden van de stad. Er komt een meneer naar mijn toe en brengt mij bij de Albergue. Klein huisje. Zo iets als een aanleunwoning. Een oudere man doet de deur open en komt direkt met een koortstermometer mijn temperatuur opmeten. 36.7. Mijn handen en voeten worden ontsmet. Dan mag ik naar binnen. Klein huisje ingericht als pelgrimshuis. Ik word ingeschreven en hij brengt mij naar mijn kamer op de 2de etage. 1 kamer met 2 eenpersoonsbedden. Ik ben er blij mee. Ik ga nog even mee naar beneden omdat ik wil vragen hoe het met de sleutels ga. Het wordt mij niet direkt duidelijk maar later wel. Hij woont hier en heeft zijn huis ingericht als pelgrimsopvang. Ik probeer een praatje te maken maar de oude man spreekt alleen Spaans.via de vertaal app hebben we toch nog wat met elkaar kunnen babbelen. Hij vond het erg amusant. Ging erg gezellig bij zitten. Hij is 83 jaar en heeft ook heel veel camino,s gelopen. Hij kreeg gewoon schik in de app. Ging er ook mee zitten praten. Van zijn keuken mag ik gebruik maken. Hij zegt dat ik alles mag pakken wat ik nodig heb. Pruimen en peren, eieren alles mag ik pakken. Hij is heel lief en zorgzaam voor mij. Ik ga eerst douchen en rusten. Mijn blaar verzorgen. Mijn verslag begin ik te schrijven. Gisteren was ik echt te moe. Om 6 uur ga ik naar beneden en alles zit op slot. Ik kijk verder in het huisje en ziet een deur met privé opstaan. Ik klop op.de deur en hij doet open. Ik kijk snel naar binnen. Er staat een bed en een tafel en stoel. Ik zeg hem dat ik een boodschap wil doen. Hij begrijpt mij en ga met mij mee op de weg te wijze naar een kruideniers winkeltje. Lief hè?
Ik heb toch nog zin om te kijken of de kerk open is en biertje te drinken.
Het is hier nu echt koud. Ik heb mijn lange broek aan en t-shirt met lange mouwen aan. De wind maakt het zo koud. In de supermarkt koop ik wat om zelf een maaltijd te maken. Klein flesje wijn erbij. Als ik klaar ben met eten gaat hij beginnen. Hij is zo klaar en zet een kopje thee voor mij. Weer erg lief hè? Je zal je huis maar helemaal inrichten als herberg? Deze man krijgt zo toch nog veel mensen over de vloer. Ik vertel wat ik Holland zo allemaal doet. Dat ik een lieve man en kinderen heb. Zelf is hij solo en altijd geweest. Hij was ingenieur? Waarin? En met 64 jaar met pensioen.
Echt een lieve man. Morgen ochtend ga ik een lekker eitje koken. Heb er nu al trek in. De deuren kunnen hier niet op slot. Nu heb ik een soort klosje gekregen dat ik onder de deur moet doen. Lachen. Ik hoop.dat hij vannacht niet ineens mijn hulp nodig heb. Ik heb hem vertelt dat ik in de zorg werkt. Ook hoop ik dat het morgen beter weer is. De temperatuur weer wat om hoog gaat. Morgen naar Callahorra. 25 km. Geen voorzieningen onderweg. Inmiddels 475 km gelopen. Dat is van het Westland naar Parijs. Ben toch wel een beetje trots op mezelf. Dikke kus en tot morgen maar weer.
Lida

Geschreven door Lida.op.pad