Buongiorno, Buonasera,
Morgen gaan we aankomen in Assisi.
Assisi is ongeveer de helft van onze route en dat gaan we vieren. Ook is daar veel te zien en dan zal er weinig tijd zijn om aan mijn blog te werken. Niks moet maar ik wil jullie toch op.de hoogte houden van onze belevenissen op onze pelgrimstocht naar Rome. Gisteren hadden we een regendag maar die bracht toch nog een hele hoop gezelligheid. We hebben zelfs gisteren 2x de zegen gehad. Nou wie maakt dat nou mee op een dag? We vertrokken gisteren uit de stad Gubbio. Daar heb ik al over geschreven. Maar ben vergeten te vertellen dat toen we zo met de regencape op straat liepen, gepasseerd werden door een pater met zo wit koord om zijn middel. Hij maakte allemaal kruisjes met zijn handen en zocht oog contact. Zo Corrie die is binnen. Onze dag kan niet meer stuk.. Gisteren avond zouden we eten in het klooster. Er was een Italiaan bij gekomen op onze slaapzaal. Rond half 8 moesten we mee naar een soort kapelletje. Mario en Roza van het klooster hadden een cape om met schelpen. We moesten eerst staan en werden officieel welkom geheten in het klooster. Toen moesten we op een bankje zitten en je geloofd het niet gingen ze onze rechter voet wassen.Bij het afdrogen noemde ze je naam en werd er een gebed gebeden. Daarna moesten we in een kring staan en elkaar vast houden tijdens het bidden van het vredegebed. Daarna kregen we de zegen en omhelsde men elkaar. Het overviel ons allemaal. Maar ja je doet mee met die poppenkast . De avondmaaltijd was super goed en er was genoeg drank op tafel. De oude dame kon wat Frans en konden we wat communiceren. Roza komt uit Brazilië. Liet foto,s zien van haar zoontje. Deze mensen werken dus in het klooster als vrijwilliger. Meestal doen ze dat 2 weken en dan komen er weer andere mensen. Er was ook een tuinman. Een beetje een boertje. Het dessert was amandelkoekjes met een heerlijk zoet likeurtje Op het einde bedanken en omhelsde men elkaar weer. Om 22.00 uur ging het licht uit. Ik heb heerlijk geslapen. Vanmorgen om 8uur ontbijt en zijn we gaan stappen naar Valfabrica. Het was een tocht van 20 km. Mooi helder weer. De zon is er al vroeg bij. Bij zo 6 km moesten we zo 300 meter klimmen. Verder ging het makkelijk. Onderweg kregen we koffie van een ouder echtpaar. Hij liep met een stok en zij zat met haar rechterarm in een mitella. Binnen hoorde ik een kerkdienst aan staan. Dat mannetje vertelde ons dat er vandaag 4000 pelgrims in Assisi zijn ivm de naamdag van Franciscus 4 oktober en de mis was bezig.
Mijn planning die ik van te voren gemaakt had, was dat wij er ook zouden zitten. Dit hebben we niet gehaald door pech met het de darmen vorige week. Achteraf ben ik blij dat we nu niet in die drukte zitten. Zo zie je maar weer. Elk voordeel heeft zijn nadeel, Elk nadeel heeft zijn voordeel. Het was een mooie route. Veel vlinders fladderen voor me uit en dan denk ik altijd wie zullen dat zijn ? Mjn gedachten zijn bij allen die van ons zijn heen gegaan. Ik draag ze in mijn hart mee. We kwamen nog langs een klein Franciscus kerkje. Aan weerszijde van de voordeur hing een afbeelding van Franciscus en Clara. We arriveren in onze herberg. Gaan boodschappen doen. We hebben een keukentje en kopen eieren. Die gaan we koken en hebben morgen een eitje onderweg. Wat blijkt nu we hebben wel een gasstel maar kunnen geen pannen ontdekken. Ik met de eieren naar beneden en vraag om een pan. Nee dat kan niet. Maar de dame zal ze straks voor ons koken als het restaurant straks open is. Douchen en schrijven. 7 uur gaan we eten. Morgen willen we zo gauw het licht is gaan lopen. Dan zijn we vroeg in Assisi. Ik heb nog een leuk liedje gevonden op spotify. Gaat over het leven van Franciscus. Het wordt gezongen door Bart Peeters. Ik wil het graag aan jullie doorgeven. Ik heb er om gelachen. Nu lieve mensen bedank voor de leuke reacties. Dat doet ons goed. Het lijkt of we het zwaarste gehad hebben. Of we gaan het steeds makkelijker doen..Dikke kus en allemaal een fijn weekend.

Oh Sint-Franciscus,
u bleef bij de bewering
dat ontbering de weg is naar het hemelrijk.
Dus bleef u kiezen voor assese in assise
en vond u glamour maar wat troosteloos gezeik.

Maar is geluk dan niet een soort van pleister
die niet eens zo bijster
lang kleeft.
Zoals een voetbal
die als bij toeval 
dan toch even 
langs de doellijn zweeft. 

Oh Sint-Franciscus,
u was een diva
zonder anti-depressiva.
Mijn mystieke held.
u converseerde voortdurend met de mussen.
Hebben die beestjes ondertussen 
al iets wezenlijks verteld?

En is geluk niet gewoon een soort van pleister
die niet eens zo bijster
lang kleeft.
Behalve dan bij u 
oh dubbel doorgedraaide sint
die vindt dat je in armoe pas echt lee-ee-eeft.

Uw media-profiel zal nooit ten onder gaan.
Hebt u dat werkelijk Sint-Franciscus zonder manager gedaan?
Zonder businessplan,
zonder productioneel NV,
zonder printcampagne,
zonder radio of TV?

Maar is geluk niet gewoon een soort van pleister
die niet eens zo bijster
lang plakt.
Voor u de hemel
in het klad,
maar voor mij eerder een rat
die diamanten kakt.

Oh Sint-Franciscus,
ik wil niet stressen
maar zo'n consultatie
is dat duur?
Red alsjeblief m'n ziel
en geef me 1000 levenslessen.
Of plukt u liever verder bessen
in de natuur?
ARIVERDESI, BENE

Geschreven door Lida.op.pad