Buenus Tardes,

Zaterdagochtend vertrekken we 8 uur uit de herberg. Niet zo vroeg want vandaag lopen we maar 10km. We hebben een hotel besproken omdat er in het plaatsje weinig voorzieningen zijn. Ik ben pas laat gaan slapen. Op het plein voor de herberg hangt een microfoon en om het kwartier galmt er een dreun of de maandelijkse chemokar door de straat komt. Met het hele uur ook de slagen. Bing Bing Bing enz. 12 uur houdt dat gelukkig op. Daarnaast is er veel heen en weer geloop geweest van pelgrims die naar het toilet moeten. Tegen de ochtend val ik in slaap. Frea had lekkere eitjes gekookt voormij. Dat smaakte voortreffelijk en maakte alles weer goed. Het pad was prachtig. Over een soort heidevlakte en veel witte brem. Wat mij opvalt is dat de brem hier nog tot bloei moet komen. In de Extremadura waar we in het begin liepen en dus zuidelijker is stond dat in volle bloei. Ook de Cistusroos staat hier in de knop en die bloeide daar al. We lopen parallel met de carratera. Rond 11 uur komen wij in de buurt onze eindbestemming voor vandaag. Mombuey. Ik zie het hotel al liggen en zo te zien is het een hotel Ruta langs de carratera. Er staan veel vrachtwagens en ik zie ook een benzinestation en een wegrestaurant.
We hebben dit besproken met Rita en Luuk.
We hebben er 2 kamers besproken. Rita en Luuk komen uit Antwerpen. Zijn al 42 jaar getrouwd en hebben een dochter die met een Nederlandse koeienboer is getrouwd. Leuk stel. Luuk heeft al veel camino,s gelopen. Rita heeft in het onderwijs gewerkt. Dat vlaamse taaltje is toch wel leuk. Zo hebben Luuk en Rita het over, we gaan stappen, wij zeggen we gaan lopen. Ook trekken zij een foto en wij maken een foto. Als ze verkeerd gelopen zijn zeggen ze dat ze verloren hebben gelopen enz.
Het hotel ligt 1.5 km van het dorpje af en we gaan eerst met zijn vieren het dorpje verkennen. Er is een herberg dat staat er in het boekje. Maar er staat vermeldt, erge slechte staat verkeerd! Toch willen we wel even kijken. De sleutel kunnen we krijgen bij een mw aan de overkant van de herberg. Deze dame zegt ons ook dat er nog een huis is dat we kunnen huren met 5 bedden voor 1 nacht in het dorpje. Helaas zijn er 2 bedden gereserveerd. Met zijn vieren slapen gaat niet lukken. Frea en ik proberen daar te slapen en Luuk en Rita gaan de herberg in die zeer slecht staat aangegeven. Later toen de eigenares van de woning kwam, vertelde ze dat wij 60 euro moesten betalen voor een kamer met 3 bedden. Dat vonden we teveel en besluiten dan maar gezellig met zijn vieren in die vieze herberg te blijven en er een feestje van vaan maken. Het enigste wat er was dat ik fijn vond is een elektrische radiator want het was toch weer zo koud buiten. Zo 12 graden. Warmer echt niet. We besluiten om niet naar het hotel te gaan om dat het buiten het dirp ligt en dat er daar ook niet veel is. We hebben de hele middag in de kroeg gezeten. Om 6 uur gingen we naar onze stal. Inmiddels waren er 3 pelgrims bijgekomen. Douchen heb ik niet gedaan. Ik heb mijn legging aangetrokken en om 8uur lag ik in een geroest erg oud ijzeren bed met een zeer slap spiraal. Ik kreeg spontaan overal jeuk. Niet aan denken en knop om draaien en slapen. De bedden er waren 10 kraakte enorm. Nog erger als dat er 10 man hevig ligt te snurken. Ik viel toch snel in slaap en rond 2 uur werd ik wakker van het gekraak van de bedden. Dan begint het dat iedereen wel een keertje moet plassen en dan is de stilte ver te zoeken met die bedden. Om 6 uur opgestaan en in de donker spullen gepakt en half 7 gingen we stappen. 17 km, in Austurianos zouden we overnachten. Vanmorgen weer de deur uitgegaan met muts op, legging onder mij lange broek, het was toch weer zo koud. Het gras was bevroren en mijn mobiel gaf 2 graden aan. Niet normaal voor Spanje. Spanjaarden zeggen zelf dat het Mucho frio is. Ik loop wat door kleine dorpjes waar er nog geen leven is te zien en te horen. We komen bij een kerktoren die we via een buitentrap kunnen beklimmen en gaan daar naar boven. Frea maakt foto,s van dat ik het touw van de klepel in mijn handen heb en echt mij excuses want plotseling is het keihard BONG s,morgens om half 9. Het dorpje is direct hierdoor ontwaakt. (Sorry ik zal het niet meer doen) Daarna lopen we nog wat door kleine gehuchtjes en om 11 uur zijn we bij de herberg waar we willen overnachten. Wel vroeg maar Frea heeft vandaag haar dag niet. De man met de hamer staat om elke hoek en dan is het zwaar. We gaan steeds meer klimmen maar lopen ook vaker door dorpjes en dat is ook wel leuk. Het valt mij op dat vrouwen van mij leeftijd en ouder nog zo hard op het land werken. Gezellige herberg bij een sporthal, 6 bedden wij zijn de eerste. Douchen, wasje doen en inschrijven. Om 13 uur arriveren Luuk en Rita en er is nog een bed over. Luuk slaapt op een matras op de grond. Als we om half 5 terug komen van het eten met zijn viertjes liggen er al 6 matrassen op de grond. Ik blij dat wij vroeg waren. Morgen lopen we weer 26km als het ons lukt. Met mijn knie gaat het erg goed. Morgen ga ik weer zonder knieband lopen. Ik heb verlopige planning gemaakt en waarschijnlijk arriveer ik 27 mei Santiago. Moeten nog 262 km.
Het is Moederdag en tijdens het lopen heb ik veel aan mijn moedertje gedacht. Een kei hard werkende vrouw die alles heeft gegeven voor haar gezin. Mam als nog bedankt voor wat je mij heb gegeven, de kracht om deze Camino te lopen.
Dikke kus Lida

Geschreven door Lida.op.pad