Buenos Tardes Amigo,s,
Vandaag is het 3 weken geleden dat ik de eerste stappen maakte in Barcelona. Het is goed om een dagboek bij te houden want ik weet het soms niet meer in welke Albergue of Hostel ik geweest ben. Alleen als het iets bijzonder is als afgelopen nacht vergeet ik het niet gauw. Vannacht dan uitstekend geslapen. Ik lag nog wel erg lekker maar op een briefje had ik gelezen dat de pelgrims 8 uur moesten wegwezen. Eerst een heerlijk ontbijt samen aan de keukentafel. Broodrooster gebruikt, eitje gekookt en genieten. Dhr had koffie gezet. Die zat lekker zijn brood te dopen in zijn koffie. Ik moest pruimen meenemen voor onderweg. Hartstikke lief voor mij. Ik had besloten om vandaag weer mijn steunzolen uit mijn schoenen te halen. Toch wat last gehad vannacht van mijn blaar. Als het maar geen ontsteking wordt. Ik had mijn steunzooltjes even op een trap gelegd. Nadat ik in het bedankboek een woordje had geschreven, dat ik het zo fantastisch had gehad waren ineens mijn zooltjes weg. Ik zoeken. Lagen ze in de afvalbak? €220,- Hij zag dat ik ze eruit haalde. Hij dacht dat ik ze weg wilde gooien. Ja, als elkaar niet kan verstaan dan krijg je dat. Precies om 8 uur stapte ik het huisje uit. Selfie gemaakt en zwaaien. Moest een beetje aan mijn Opa denken. Die scharrelde ook zo lekker in zijn kleine huisje in Kwintsheul. Veel kinderen op straat die naar school gingen. Ik liep langs de plaza de toro de stad uit. Weer de weide wereld in, op weg naar Calahorra. Weer een pad met veel stenen. Langzaam zie ik de omgeving veranderen. Zo zie ik geen stinkende varkensbedrijven meer maar wijngaarden en finca,s waar je de wijn kan proeven.
Af en toe een boer op een trekker en warempel er kom een pelgrim me tegemoet lopen. Klein vrouwtje, loopt de Ignatius route. Praatje en buen camino en verder. Voordat ik het plaatsje Rincón del Soto bereikt, loop ik eerst langs grote fabrieken die het fruit en groenten verwerken. Conserverfabrieken.
Ik kom langs een gevel die versiert is met allelei voorwerpen. Er ligt een joekel.van een pompoen voor de deur. Er staat op 45 kilo. Er kom een man naar buiten en ik moet mee komen. Door een garage lopen we naar de achterkant van het huis dat helemaal vol met mozaïek steentjes is bewerkt. De camino naar Santiago uit beeld. Hij verteld dat hij dit samen met zijn vader heeft gemaakt. Wat een werk moet dat zijn geweest. Hij maakt een foto van mij voor het huis. En toen was er koffie. Kom ik de bar in en dan zitten er altijd wel een paar mannen, die kijken op als ik binnen kom. Praatje en zie dat de krant ligt opengeslagen op bladzijde van FC Barcelona. Ik zeg, ik kom uit hollanda het land van Koeman. En toen werd er moeilijk gekeken. Ze zijn niet tevreden en zoals het begrijpt moet Koeman weg. Over Luuk de Jong geen goed woord in de krant die op tafel lag. Ben benieuwd hoe het af gaat lopen.
Dan de 14 km nog naar Calahorra. Ik heb mijn windjackje uitgedaan. Maar ik vind het nog steeds niet warm.
Zomaar geen stenen maar een mooie asfaltweg. Muziekje aan en op een rustig tempo, denken aan mijn blaar en tijd heb ik genoeg, ben ik verder gegaan. Ik geniet van de rust en de mooie natuur. De open velden. Windje wel tegen.
Vandaag had ik veel rupsen op de asfaltweg. Het leek wel een processie ??
Mijn 4 kleinkinderen passeerde vandaag in mijn gedachten. Wat ben ik daar rijk gezegend mee. Trouwens ik heb natuurlijk ook nog 5 bonus kleinzonen. Zouden mijn kleinzonen hun oma later herrinneren dat ze lief was maar last had van het caminovirus? Ik hoop dat allen een mooi leven hebben en dat ze opgroeien als een sterk individu die opgewassen zijn voor soms harde wereld om ons heen. Misschien is er nog wel een die met mij een camino wil lopen. Nou jongens dan zou ik zeggen, niet te lang wachten want oma weet niet hoelang haar knieën dit nog leuk vinden.
Van lieverlee zie ik Calahorra naderen.
Eerst word ik nog verrast met een heerlijke vijgenboom. Hij staat aan de overkant van een greppel maar ik kan er net bij. Lida zag eens vijgen hangen!
Plukken. Zakken vol. Ik krijg het water al in mijn mond als ik denk dat ik straks met een heerlijk broodje kaas met vijgen op mijn bord ligt. Moet terug denken aan een vakantie met Miep en Frans dat we telkens een boomgaard in duikte om vijgen te plukken. Vijgen met geitenkaas uit de oven. Heerlijk. Dat doen we weer als we thuis zijn.
Op naar de Albergue. Het moet bij Fransiscus kerk zijn. Ja inderdaad, snel gevonden. Hier is ook een restaurant.
Eten uit proviand, douchen en relaxen. Stadje bekijken.
Valt tegen. Dan maar naar het restaurant om half 8. Dicht zie niets. Op internet staat dat hij 7 uur open gaat. Dan lees ik op de deur dat ze vandaag gesloten zijn. Ik heb geen zin meer om het stadje in te gaan. Heb nog wel wat te eten. Moet maar. Water erbij. Morgen beter. Route voir morgen bekeken. 20 km. Donderdag loop ik in een keer naar Logroño. 32km. Moet kunnen. Heb ook wel weer eens zin om lekker mijn eigentaaltje te gebruiken voor een gezellig avond met andere pelgrims. Maar ik heb ook van de rust genoten!!! Lieve mensen, dit was het weer. Dikke kus. Lida

Geschreven door Lida.op.pad