Hallo mensen daar ben ik weer. Zit nu in Feunte de Cantos. Weer zo prachtig wit dorpje. Gisteren de grens overgestoken van de provincie Andalucia naar Extremadura.
Gisteren morgen ben ik om kwart voor 8 vertrokken vanuit Almade de la Plata. De avond ervoor niet wezen eten. Het restaurant was pas om half 9 open. Ik was het zat. Had de hele dag koud gehad. Heb maar een broodje tonijn voor mezelf klaargemaakt. Die nacht sliep er een Italiaan boven mij. Een man al op leeftijd. Hij lag maar te draaien en dat bed maar kraken. Weinig geslapen, maar mijn bed was lekker. Ik ging goed uitgerust op pad gisteren morgen. Het zou een zware dag worden. Ik zou 2 routes lopen vandaag. De eerste naar El Real de Jara. 17 km. Prachtig, de zon kwam op en het was genieten. De route ging door landerijen. Telkens een hek open doen en sluiten. Mooie foto,s gemaakt. Al vroeg kwam ik aan bij huis waar honden los liepen. Het eerste wat je dan denk is loop ik goed? De honden zitten meest vast of achter een hek. Wat gebeurt er, die hond ging met mij mee lopen. Eerst werd ik helemaal besnuffeld. Als ik bij een hek kwam dacht ik nou ben ik van je af. Nee hoor, hij had wel een gaatje ergens in een afrastering gevonden. Binnen een paar tellen liep die weer om me heen. Ik heb geprobeert of hij reageerde op een naam. Bijv, Charly, Max, Binky. Op slot heb ik zelf maar een naam geven en liep hij zo 15 km met mij mee. Toen ik bij het dorpje kwam, ging hij niet verder met mij mee. Ik denk dat hij het vaker doet en dat zijn baas den, ik haal hem zo wel weer op met de auto.
Om kwart voor elf was ik in het dorpje. Waar ik kennis gemaakt heeft met een aardige Italiaan. Nino. Hij is gestart in Cadiz. Hij vond het geweldig dat ik er al was. Adviseerde mij dat ik mijn schoenen nu uit moest doen om mijn voeten te laten luchten. Inmiddels heb ik nu al zo wat medepelgrims om mijn heen. Allemaal mannen. Een vrouw uit Catalonië. Zij spreekt ook Engels. Meest loop ik met de mannen. Mijn tempo ligt hoog en ze noemen mij " de blonde Madonna uit holland" lachen!
Rond 12 uur vertrokken we voor de volgende etappe te lopen naar Monesterio. 21 km zou het zijn. Dus ongeveer 5 uur lopen voor de boeg. Het landschap is prachtig. Golvende hoogvlakte door landerijen en finca's omringd door stenen muurtjes. Van lieverlee werd het ook warm en de eerste laag kleding ging uit. Later flink warm en klimmen. Rond 4 uur was ik aan het eind van mijn latijn. Het was te veel. Warm, klimmen en de vele km. Toen ik eenmaal het stadje lag liggen kreeg ik weer energie. En daar was ook nog ineens Nino die mijn riep. Hij wist een herberg en we gingen samen op zoek. Helaas, we het gevonden maar was gesloten. Toen op zoek naar iets anders. Zo kwamen er nog wat km bij. Gisteren avond keek ik op mijn stappen teller. 53280 stappen, 39,92 km, 1837kcal en totaal 7uur en 38 min gelopen. Ik ben gaan douchen en had een kamer voor mezelf in een herberg municipal. Niet meer wezen eten. Dat was me veel te laat.
Terug kijkend naar deze dag zeg ik. Morgen rustig aan! Nu lekker slapen en morgen gezond weer op.
Vandaag toch op tijd van start gegaan. Heerlijk ontbijt genomen en Max Verstappen zien starten. Daarna de pas erin naar Feunte de Cantos. Bewolkt weer en ongeveer zo 14 graden. Ik zou het vandaag dus rustig aan doen. Heb foto,s gemaakt. Van varkens, koeien, honden en schapen. Wat heel triest was dat ik langs een koe liep die dood lag en het kalfje er half uit was. Met de bevalling overleden. Lag zo maar langs de kant van de weg. Of een boer heeft het daar gedumpt. Ik was zo 8 km op pad toen ik bijeen waterplaats kwam waar een groep pelgrims stonden en ik Nederlands hoorde praten. Eindelijk de eerste Nederlanders en zelfs een hele groep. Kennis gemaakt en de rest van de route in elkaars gezelschap gebleven. Nu zitten we met zijn allen in de zelfde herberg. Het laatste stuk heb ik met Jacques gelopen. Hij komt oorspronkelijk uit Limburg. Woont nu in Portugal. Daarvoor heeft hij een boerderij gehad in Zweden. Hij werkt niet meer. Hij wandelt 5 maanden per jaar. Hij is behoorlijk zwaar en wil afvallen. We hebben leuk gesprek gehad onderweg. Ook een vrouw uit Rotterdam Vrida. Zij was blij mij te ontmoeten. Zij loopt naar Santiago en de andere gaan stoppen in Merida of Salamanca. Om half 2 waren we de herberg. Ben toen samen met Jacques wezen eten. Eerste biertje op. Daarna lekker douchen en aan mijn blog werken. Foto, s bekijken enz. Leuk dat eindelijk Nederlanders ontmoet heb. Praat wat makkelijker. Maar de Italianen zijn ook lief voor me. Zo word je gewoon onderweg een grote familie. Inmiddels zijn 131 km gelopen van de 1000. Het is wel weer een eind leesstof geworden. Veel plezier met het lezen ervan. Ik heb jullie allemaal in mijn gedachten bij me. Dikke kus Lida

Geschreven door Lida.op.pad