Buen dia,
Afgelopen nacht waren we enigste pelgrims in de herberg en het was er zo koud dat ik blij was niet alleen te zijn. Ik had zulke koude handen. Ik ben in mijn handen gaan blazen om ze warm te krijgen..Vanmorgen een tijd onder de warme douche gestaan om op temperatuur te komen
Half 10 zijn we gaan lopen. Inmiddels zijn we gisteren de grens overgegaan van de Extremadura naar Castilie en Leon. Dit is een andere streek en we zitten in de provincie Salamanca..Het is hier veel groener. Ook een stuk kouder. Veel water ook. We zien sneeuw op de bergen. Het is grandioos mooi.
Vandaag naar Fuenterroble de Salvatierra gelopen. Een stuk ging over een Meseta. Dat is de hoogvlakte van ongeveer 800 tot 1100 meter. Nog wel veel keien zie je in de grote weide. Soms lijken ze net olifanten. 13 km. We waren al vroeg in de herberg. Dit dorpje geniet bij de pelgrims mede door bekendheid en aanwezigheid van José M.Blas. oftewel Don Blas, pastoor en groot initiator van de Via de la Plata. Het Parochiehuis een zeer gastvrije herberg met goede voorzieningen. Er naast staat de kerk met erin prachtige beelden die door de pastoor zelf zijn gemaakt. Elke jaar op de zaterdag na Pasen gaan die beelden op een ossenwagen en maken een rondrit door het dorp tijdens de Romeria. Om 5 uur zou er een pelgrimsmis zijn. De pastoor kwam om kwart over 5. Een zeer aardige man. We kregen de zegen en mochten foto,s maken. Daarna om half 8 gezamenlijk de maaltijd. In een grote ruimte staat de kachel te blazen. Wij gaan er vlak bij zitten want het is nog steeds koud. We krijgen kerriesoep met rijst. Tomaten met komkommer. Daarna komt er een soort ragout op tafel. Ik zie stukjes aardappel, aubergine, peen en stukjes vlees erin zitten. Het smaakt best wel lekker. We hebben morgen een zware klim, ik denk ik neem nog een schepje. Het zal best krachtvoer zijn voor de pelgrims. Ik heb het schepje op mijn bord en ik zie een puntig stukje vlees van ongeveer 1.5 cm dik. Ik zegt regen Frea het lijkt wel een stukje oor van een vark. Toen keek ik nog een keer en toen zag ik ook nog haren op zitten. Wat nou. Ik zei tegen mezelf, Lied stel je niet aan. Eten. Ik nam een hap en ik voelde de haartjes in mijn mond. Frea en ik kregen de slappe lach aan de tafel. Dat heb ik weer. Ik heb het laten staan want ik werd Er misselijk van. Nagerecht was iets van kleiperenmoes. Geen wijn, alleen water op tafel. Dit alles voor donativo. Gift.
Momenteel zijn er weer veel pelgrims om ons heen. We slapen met 7 mannen op een slaapzaal. Vanmiddag ook Serge ontmoet. Ik zat koffie te drinken toen hij binnen kwam lopen in de herberg. Hij kwam naar mijn toe en ik kon hem niet meer herinneren. Hij zei dat hij mij ontmoet had op deze camino. Later toen hij aan een bord soep zat in de eetruimte van de herberg keken we elkaar weer aan en toen viel bij ons beide het kwartje. Serge heb wij vorig jaar op de camino ontmoet toen ik met Anita en Koen liep. Dat is toevallig. Zo kom je elkaar weer tegen op de camino. Hij is 13 april vertrokken en loop ook naar Santiago. Zo ik ga er weer een eind aan maken Morgen een tocht van 28 km met veel klimwerk. Geen enkele voorzieningen onderweg dus er moet van alles mee in de rugtas. Ik hoop op wat warmer weer anders ga ik in Salamanca een dikke trui kopen.
Buen Camino

Geschreven door Lida.op.pad