Buenos Tarde Amigo,s,
Vandaag heb ik 25 km gelopen.
Was van plan om vandaag me rustig te houden maar het lukte mij niet. Kreeg toch veel zin om weg te trekken uit de stad. Heb goed geslapen , maar was toch vroeg wakker. Om 6 uur hoorde ik de eerste al vertrekken. Je ligt dan wel op een eigen kamer maar het was erg gehorig. Hoorde kranen lopen, rolluiken optrekken en deuren open en dicht gaan. Ik maakte een plannetje dat ik om half 9 naar de Mis zou gaan in de kathedraal. Daarna ontbijten in een cafetaria en rond 10 uur zou gaan lopen. In het boek staat 20 km naar Hornillos del Camino. Daar heb ik gereserveerd omdat er niet zoveel slaapplekken zijn. 20 km is een makkie.
Mijn rugzak laat ik nog op mijn kamer. Uitchecken is 11 uur. Ik zit op tijd in de kerk maar half 9 gebeurd er niets. Zit in een kapel waar 4 oude mannetjes zitten. Wel hoor ik geluiden van iemand die aan het bidden is. Zit ik in de verkeerde kapel? Heb nog even gewacht en ben om kwart voor negen opgestapt. Mijn bedoelingen waren goed. Nu koffie. Er zijn veel pelgrims op straat. Zonder rugzak. Deze blijven 1 dag in Burgos. De belangrijkste bezienswaardigheid van Burgos is de imposante Catedral de Santa María de Burgos. In 1221 werd begonnen met de bouw van de enorme kathedraal in opdracht van Ferdinand III van Castilië, waarna met tussenpozen de Cathedraal voltooid werd in 1567. De Gotische drieschepige kathedraal staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst en heeft vijftien kapellen en een unieke collectie kunstwerken, de Gouden Trap van Diego de Siloé, een groot houten koor, mooie glas-in-lood ramen en het graf van de Spaanse nationale held en ridder El Cid. I Ik ben nu voor de derde keer in deze stad en 2x de Cathedraal gezien. Waar ik me ook aan irriteert is in stad zijn ze zo vervelend tav het dragen van een mondkapje..Als je het niet goed draagt, wordt er direkt wat van gezegd. Buiten de stad dragen ze ook wel een mondmasker maar zijn ze niet zo streng. Om 10 loop ik de stad uit. Eerst door een mooi park. De herfst kleuren aan de bomen vallen mij op. In Nederland zal dat ook wel zo zijn. Daarna krijg ik een mooi pad naar Tardajos. Ik zie een boer aardappels rooien. Veel zonnebloem die zwart worden. Straks is het allemaal zonnebloem olie. Het is heerlijk wandel weer. Rond de 20 graden. Na 11 km ben ik op mijn eerste rustplaats. 2 Nederlandse vrouwen begroet ik en wordt uitgenodigd om bij hun aan de tafel te komen zitten. Zij lopen elk jaar 1 week op de camino. Ze maken er een vakantie van. Vorig jaar hebben ze 1 week op de Franciscus route gezeten. Zijn bij Asissi gaan lopen. Vorig jaar zat Spanje nog helemaal op slot ivm het Coronavirus. Ik stap weer op en zij ook. Slapen ook in Hornillos del Camino. Nog 10 km. Halverwege kom ik langs de picnic arena waar ik 9 jaar geleden voor het eerst Corrie zag. Ik weet het nog erg goed. Het was moederdag en dat hebben we s,avonds nog gevierd Heerlijk wezen eten met zijn viertjes. Steeds meer kom er naar boven. Corrie was in Burgos alleen gestart.
Corrie is altijd in onze buurt gebleven. Het lukte haar en ons niet om los te komen. Tot dat Corrie zei: Liet, het heb zo moeten zijn. Dat ik jou hier zou ontmoeten. Het is goed zo! Corrie en ik heb al heel wat km samen gelopen. Altijd hebben we het zeer gezellig gehad en nog steeds. We vulden elkaar aan tot een zeer ervaren caminogangers. Mooie herinneringen hebben we samen. Veel gekletst en samen gelachen onderweg op onze tochten.
Rond 16 uur ben in de Hostel, dat dacht ik. Zegt die man je heb hier niet gereserveerd. Ik laat mijn reserveringsmail zien en hij zegt dat het 5 km verder is. Ik schrik me een hoedje en hij begint te lachen. Was het aan de overkant. Lolbroek!
Ik slaap vannacht in een hostal. Lig met 4 vrouwen op een kamer. Dat is dan weer houden aan de regels. 10 uur het ligt uit. Geen geluid meer maken. Morgenochtend vroeg zijn ze dan weer aan het pakken. Het meest moeite heb ik dat als ik s,nachts wakker ben dat je dan niet effe het licht aan kan doen. Even iets lezen dat je dan weer makkelijk in slaap valt. Vanavond heb ik ook gegeten in de hostel. Gezellig zitten kletsen met een man uit Arnhem. Hij is 53. Is in juli ontslagen en loopt nu de Camino wat hij altijd al heb willen doen. Het is echt een bourgondiër en we vertellen elkaar waarom de we de Camino lopen. Zijn ouders leven nog en kregen hem toen ze moeder 17 en vader 18 jaar was. Ze zijn nog steeds samen. Leuk gesprek gehad. Morgen trek ik weer verder. Zij lopen vaak niet meer als 25 km. Ik kom wel weer andere tegen op mijn pad. Misschien als ik straks in Santiago ben dat ik ze nog een keer ziet. Maar nu trek ik mijn eigen plan en dat bevalt mij best. Lieve mensen ik ga weer mijn mandje in. Veel groetjes vanmij. Dikke kus Lida.
Geschreven door Lida.op.pad