Hallo mensen,
Gisteren ochtend vertrokken ik samen met Frea om half 9 uit Mérida. Het zou een mooie dag weer worden. Dus direct de benen bloot. Goed smeren want verbranden wil ik niet. De stad uitlopen is nooit prettig. Goed kijken waar de pijlen staan. We zouden eerst nog naar een Aquaduct lopen. Algauw zijn de indrukwekkende pijlers van de Aquaduct Los Milagros te zien.
Hierlangs werd het drinkwater in het begin van de jaartelling naar de stad geleid vanaf het stuwmeer van Proserpina, dat 6 km verderop gelegen ligt. 25 m hoog en 37 stuks van deze pijlers zijn bewaard gebleven. Indrukwekkend. Toen weer de route opgepakt. Er zaten kinderen achter mij die op excursie waren in Mérida. Ik had ze al in de stad gezien. Zo komen de kinderen al vroeg in aanraking met de camino in Spanje. Het hoort een beetje bij hun opvoeding. Spanjaarden moeten voor zichzelf een camino of een gedeelte ervan lopen. Als het hun dat niet lukt zoeken ze een compensatie. Ze bieden dan de pelgrims vaak een drankje, zo van ik ben goed voor jou dan hoef ik zelf niet te lopen. Ik heb dit nu al een keertje meegemaakt. Op mijn vorige camino,s was het vaker. Maar je weet de weg is nog lang.
We liepen langs de herberg municipal waar bekende pelgrims van ons afgelopen nacht geslapen hebben. Wat mijn opviel is dat er een zonnepetje nog aan de waslijn hing. Ik zei tegen Frea dat is toch Diter zijn hoedje? Wij naar binnen en gekeken of er nog Pelgrims binnen waren. Dat was niet het geval, dus wij die pet van de waslijn gehaald en in de rugtas gedaan.. Als die niet van Diter is dan is die voor Frea want zij is haar petje verloren. Voor we bij het stuwmeer waren eerst lekker koffie solo in een barretje gedronken. Wij waren de enigste klanten bij die Spanjaard. Hij was zo lief voor ons. Op slot moesten wij ons leeftijd op een briefje schrijven, daarna schreef hij zelf dat 78 is. Nog even een fototje en dan weer verder. Daarna kwamen we langs het stuwmeer. Het water verliet het stuwmeer door een ondergronds kanaal, een aantal van deze ondergrondse leidingen werden pas in 1988 ontdekt. Via het aquaduct "Los Milagros" kwam het in het 10km verder gelegen Mérida terecht. Het stuwmeer heeft een omtrek van 5 km. Zo dat weten jullie ook weer. We hebben genoten van de mooie bloemen, de bloemengeur, de vogels en de cigales. Om half 3 waren we in Aljucen waar de herberg vol was en er nog wel plaats was in een oude herberg die nog voor nood wordt gebruikt. We lagen samen op een kamer. Het was oud maar alles was aanwezig. Heerlijk douchen en met de voetjes omhoog in het zonnetje. Henk had ook een kamer bij ons. Daarna kwamer er nog 2 Spaanse meisjes bij. S.avonds gezellig wezen eten bij een bar-restaurant. We waren de enigste gasten. Een prachtige Spaanse dame ging voor ons koken. Wij maar wachten op het terras. We wilde eigenlijk al weg gaan. Er werd niet gevraagd of we wat wilde drinken. Na een half uurtje kwam ze naar buiten of we mee wilde komen. Toen had ze binnen in de comedor zo gezellig de tafel gedekt met allerlei heerlijke gerechten. Wat een surprise. Er hingen mooie foto,s in de eetzaal van haar zelf en familie. Ik zag veel mooie mannen in stierenvechterskleding. Zij vertelde dat haar man er gek op was. Vandaag veel gezien en leuke contacten gehad. Nu naar bed en morgen weer vroeg op. O, ja het zonnepetje was van Diter. Hij was blij dat we het van lijn hebben meegenomen. Ja, je moet altijd 3x keer kijken als je de herberg verlaat of je niets vergeet. Buen Camino.

Geschreven door Lida.op.pad