Van Tabara naar Rionegro del Puente

Spanje, Rionegro del Puente

Buenas Tardes,
Vanmorgen na mij pelgrimsontbijt en de 12 kilo wegende backpack op de rug vertrekken ik om 7uur. Ik loop samen met Frea het dorpje uit en zoals we elke ochtend aan elkaar vragen , heb je lekker geslapen?
In de herberg ben je stil of praat zachtjes tegen elkaar. Soms liggen we een paar bedden van elkaar af. Het is maar net zo waar er een bed vrij is. Elke dag sta ik op, doe ik mijn kleren aan die ik de avond ervoor klaar heb gelegd zodat ik in de ochtend niemand hoeft te storen als ik eerder weg gaat. Er zijn pelgrims die later vertrekken. Men moet wel voor 8 uur weg wezen. Je mag maar een nacht blijven.
Stel dat je geblesseerd ben dan moet je een andere oplossing zoeken. Je kunt een taxi nemen. In een privé herberg mag na overleg wel blijven.
Frea vertelde mij dat ze geen oog dicht had gedaan en elke uur wel gezien had. Ook vertelde ze mij dat ik erg heb liggen snurken. O wat erg! Dat wil ik helemaal niet en haar gevraagd als het nog een keer voorkomt of ze me een zet wil geven. Meestal is het zo, als ik slecht slaap, slaapt Frea weer goed en dan is het weer andersom. Ik mag zeker niet klagen en zware snurkers heb ik nog niet gehad in de herberg. Ik heb het wel eens anders meegemaakt.
Ik begin vandaag weer met veel stenen op het de route. Dit is de afgelopen dagen steeds geweest en ik begin er een beetje van te balen. Je ben steeds bezig om zo vlak mogelijk te lopen. De ene keer is dat links, rechts, in het midden of aan de zijkanten van het pad. Erg vermoeiend. Maar ja dat is de camino. Het moet ook niet te makkelijk zijn. Ook is de route is wat verlegd door de aanleg van de hoge snelheids trein. Soms denk ik dat we hierdoor meer km maken. De zon laat zich weer zien en het beloofd een heerlijke dag te worden. Ik begin met een zware klim en zien in de verte de bergen weer te voorschijn komen. Ook met sneeuw op de toppen. Mooi om dit weer te zien. Spanjaarden hebben ons al verschillende keren verteld dat ze de afgelopen winter sneeuw hebben gehad. Dit komt maar zelden voor. Ik heb in mijn vorige verslag verteld dat ik nu op de Camino Mozárabe me bevindt. Je kunt ook op de Via de la Plata blijven lopen. Dan kom je bij Astorga op de Camino Frances. Dat wil ik niet want dat is net de vierdaagse zo druk het daar is. Ik loop nu boven Portugal en ga dan omhoog lopen.
Supermooie route alweer. Mooie bloemen komen we weer tegen en ik wou dat ik wat van de heerlijke aromatische geur kon meesturen. De omgeving veranderd en we zijn eindelijk van de lange eindeloze Meseta af. We lopen nu vaker een dorpje in. Soms kunnen we er wat krijgen maar ook is het helemaal uitgestorven en is er echt niets. We lopen nu ook langs wijngaarden richting Santa Martha de Tera en komen de eerste bodega,s tegen. Dit zijn in de heuvels uitgegraven ondergrondse wijnkelder. Wij denken dat het huizen zijn van holbewoners maar laten ons vertellen dat het wijnkelders zijn. Elke welgestelde familie heeft een bodega. Hier bewaard men wijn en opslag van groente en aardappels.
De bevolking in de dorpjes waar we door lopen zijn aardig en willen ons altijd wel helpen. Als zij ons zien kijken waar de route loopt worden we zonder te vragen geholpen. Vandaag kwamen we een oudere man tegen en die had voor ons een bosje tijm en rozemarijn geplukt. Dat groeit hier langs de weg. Soms zitten ze langs de weg en willen een praatje maken. Deze mensen
vermaken zich om naar pelgrims te kijken. Zoals wij bootjes gaan kijken in Hoek van Holland. We kwamen om half 3 in de herberg. De laatste boven bedden. We waren er blij mee. Anders kwam er nog zo 10 km bij. Het is warm en we vinden het genoeg na 24km. Gauw andere schoenen aan en een restaurantje zoeken zodat we nog kunnen eten. Dit vind ik beter als s,avonds 9 uur eten. Het was een leuk plekje met heerlijke vino tinto. Daarna douchen en lekker niets doen. Om 6 uur ging het kerkje open en daar moesten we ons inschrijven voor de herberg. Kregen een rondleiding en volgens het boekje staat hier het oudste beeldje van de Jacobus uit 1127. Daarna weer je voorbereiding voor morgen. Wat gaan we lopen en waar gaan we slapen? Dat is het leven van de pelgrim. Half 10 licht uit en slapen.
Vanmorgen half 7 loop ik de herberg uit. Ik heb mijn wandelrokje aan maar het is maar 6 graden. Ik loop mijn wel warm. Frea loopt ook met blote benen. Na een kwartiertje krijg ik toch wel koude handen. Mijn vest over me handen getrokken. Als de zon door komt stijgt de temperatuur snel. Ik loop door uitgestrekte populierenbossen die o.a. voor de papierindustrie verbouwd worden. Het gebied is glooiend en wordt bosachtig met veel dennen en eiken. Ook zie ik weer de irrigatiekanaaltje die de velden van water voorzien. Waar we vanmorgen ook zo van genoten hebben is van alle vogelgeluiden. Daar wordt je echt stil van. Daarna komen we bij een groot stuwmeer. We lopen over een soort sluisbrug. Het valt mij op dat het op de wegen zo stil is. Ik hoor van andere pelgrims dat Spanje zoveel geld heeft gekregen van Europa om wegen aan te leggen maar er rijdt eigenlijk geen auto op. Zo gaan wij over een kilometer lange sluisbrug en op de wegen erna komen we geen enkele auto of mens tegen. Het is stil, stil ,stil en stiller kan het niet zijn. We maken mooie foto,s voor Facebook. Daarna komen we in een dorpje waar aangegeven wordt dat je er koffie kan drinken. Albergue Rehoboth.We worden verwelkomt door een aardige man. Hij vertelt dat hij in Zambia is geboren. Opgegroeid in Zuid Afrika en 8 jaar geleden een oud bouwval in Spanje gekocht en zelf helemaal heb verbouwd. Leuk en mooi gedaan. Het was nog vroeg , anders waren we daar gebleven.
Daarna nog 6 km door weer met stenen en klimmen kwamen we om 3 uur in Rionegro del Puente aan. 29km gelopen. Zitten nu in gerestaureerde pelgrims hospital dat nu is ingericht als herberg. Ook weer direct gaan eten. We kregen een soort paté van tonijn, daarna heerlijke goed gevulde groentesoep, volgende gerecht was filelapje met appelmoes en druiven. Als dessert heerlijk ijs en cremetaart met chocolade. En toen het hoogtepunt koffie met 3 soorten likeur in grote flessen waar we net zoveel konden nemen als we zouden willen. Natuurlijk een fles vino tinto. En toen kwam de rekening. Wat denken jullie? Totaal 22Euro!!!
Daarna douchen en verslag schrijven. Morgen gaan we maar 10km lopen. Frea heeft 5 blaren. Dat wordt even rustig aandoen. We slapen morgen in een hotel wat we nu al gereserveerd hebben omdat het zondag Moederdag is. Dit moet gevierd worden. Dikke kus, Lida

Geschreven door

Al 6 reacties bij dit reisverslag

Genoten van je verslag. Een fijne, mooie Moederdag lieve zus. XXX

Ine 2018-05-11 21:33:28

Een dikke kus krijg je van me als ik weer hier zie.

Martin Pols 2018-05-11 22:03:26

Hoi Lida, elke keer weer leuk om je dagelijkse verslagen te lezen, geen dag hetzelfde, en nog steeds vol goede moed. Ga zo door. Gr. Piet

Piet N. 2018-05-12 01:25:14

met Marnix een stukje blog gelezen, wat een mooie reis. Nog veel plezier, en een hele dikke kus van Marnix, ook voor moederdag !!. Ik mis je wel hoor mama xxx

Marnix 2018-05-12 13:19:19

Zoals altijd weer genoten van je verslag...heerlijk. Dikke kus, Brigitte

Brigitte 2018-05-13 23:33:56

Lieve Lida,wat een mooi verslag weer. Wij lopen hier in portugal ook af en toe door bergen en over rotsen . Dat zijn niet zulke stukken als jij, maar kan mij wel voorstellen hoe zwaar dat is. Je moet heel de tijd opletten en kijken waar je loopt. Zo knap van jullie, om elke dag weer dat avontuur aan te gaan. Dikke knuffel

Yvonne 2018-05-14 09:38:48
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.