Buon Giorno, Buonasera,
Na 2 pittige wandeldagen zal ik jullie weer op de hoogte brengen over onze belevenissen. Zaterdagmorgen zijn wij om half 9 gaan lopen. Ik was goed uitgerust. Vrijdagavond lag ik om 7 uur al in mijn mandje en heb een klokje rond geslapen. Ik voelde me vrijdag ineens ook weer niet lekker worden. Je denkt dat het goed gaat en probeer wat te eten en een wijntje te nemen maar dat viel niet goed. Zaterdag voelde ik me weer prima. De wandelschoenen gingen weer aan, backpacker weer op je rug, route op de gps geladen en daar gingen we weer. Het zou een route zijn van 16 km. Dat is niet veel maar er zaten een aantal vervelende klimmetjes in en ook een stijlen afdaling met alleen maar van die grote stenen. Bij elke stap moet je opletten of je erop kan gaan staan. Of dat hij niet weg rolt. Het uitzicht was prachtig. We liepen op een bergrug je had uitzicht aan beide kanten. Nu ook weer sporen van zwijnen. We hebben ze gelukkig nog niet gezien. Andere pelgrims wel en zeggen dat het soms echte grote beesten zijn. Als we die sporen zien moet dat ook wel. Vandaag voor het eerst met de korte broek gelopen. Het is nu hier echt goed wandelweer. Rond een uurtje of 2 waren uit het bos en kwamen we op een weg uit. Er was zomaar een bar om wat te drinken. Binnen in die bar zaten een aantal motorrijders die net klaar waren met eten. Lege flessen wijn en bier op de tafel en dat stapt dan gewoon weer op de motor. We zien veel motorrijders hier. Het is natuurlijk een prachtige omgeving voor de motorsport. Nadat we daar wat gedronken te hebben gingen we de laatste km maken naar ons B&B wat we hadden gereserveerd. We sturen een emailtje om een overnachting te boeken. Dat werkt het best. Bellen kan ook maar de meeste kunnen slecht Engels en met translate kom je overal. We zagen het stadje al liggen want voor vandaag ons einddoel zou zijn.. Maar opeens een bord van onze B&B dat we een pad in moesten. Misschien om de weg te verkorte? We moesten weer klimmen en elke keer een wegwijzer op een boom van de B&B. Na zo klein uurtje waren we er dan eindelijk. Wij aanbellen. Komt er een man naar buiten en hij sprak alleen maar italiaans. We moesten direkt ons paspoort afgegeven en ons werd duidelijk dat zijn vrouw niet thuis was maar zou zo komen. Overal zagen we katten lopen. Ik heb er wel zo 10 geteld. Volle asbakken met peuken en kattenbakken. Wij vroegen of wij alvast de kamer mochten zien. Hij bracht ons naar een soort serre aan zijn huis waar 5 stapelbedden.vlak tegen elkaar aan. Er zaten geen ramen in die open konden. Het gangpad was denk ik 30 cm. Wij hadden een kamer gereserveerd voor 2 personen. Ons werd duidelijk dat dit er eigenlijk helemaal niet was. In de gids stond dit wel vermeldt. Toen kwam zijn vrouw thuis en zij dat ze dit alleen had. 20 euro pp met ontbijt. Warme maaltijd moesten we maar naar het dorp naar het stadje lopen. Langs een drukke verkeersweg in de donker. Dat viel ons zo tegen dat wij zeiden. Hier blijven niet. Wat een afleggerij . Maar ja nu onze paspoorten. Wij zijn zo dat huis binnen gestapt en onze paspoorten terug gevraagd. Gelukkig deden ze niet moeilijk. Wij daar gauw weg en naar het stadje waar we in een heerlijk hotel hebben geslapen. Kosten wel wat meer, maar daar wilde absoluut niet blijven. We hebben al een paar keer meegemaakt dat de Italianen niet zo nauw nemen met de prijzen. Soms staat er in de gids dat het slapen donativo is en moeten we 25 euro op betalen voor in het klooster te slapen. Ook maakte ik mee dat een pelgrim 10 euro moest betalen omdat zij de Heilige Anthonius route loopt en wij de Franciscus route 15 euro ??? Vreemde mensen. Het echtpaar wat wij een paar dagen geleden ontmoet hebben waar ik de gps voor heb geïnstalleerd is hier ook. Ze doen het toch maar. Goed vind ik dat en had dat niet verwacht. Zo zie je maar wat een mens toch nog kan als de motivatie er is. Vanmorgen zijn we 8 uur vertrokken van Pieve Santa Stefano. Vandaag niet veel klimmen maar wel een lange afstand. 25 km. Het eerste stuk hebben we weg genomen. Dat ging wat sneller en op zondagmorgen is er toch weinig verkeer. De zon is er ook al vroeg. Dus heerlijk genieten. Veel wielrenners op de weg die ons allemaal gedag zeggen. Zijn we niet gewend want wij vinden de italianen niet zo vriendelijk. We zijn langs de rivier de Tiber gelopen en langs een stuwmeer. Ook herten over de weg zien lopen. We horen ook de jagers in het bos. We zien veel automobilisten met hun mobiel aan hun oor. Opletten dus!!
Om half 5 waren we in Sansepolcro. Mooi ommuurde stad. Veel mensen op straat. We slapen in een klooster. Foresteria Santa Maria Dei Servi. Hebben een 2 pers. kamer. Volgens mij zitten hier geen nonnen meer. We worden verwelkomt door Margarita. Is er aardig en spreekt goed Engels. De prijs is zoals het in het boekje staat vermeldt. In het stadje gaan we eten. Ik heb nog niet zoveel trek in eten want mijn darmenstelsel is nog niet zoals het wezen moet. Maar ik moet toch wat eten. Ik heb nog geen last van blaren. Daar hebben andere weer last van. Morgen gaan we weer klimmen. Jullie weten weer wat van mij en nogmaals bedankt voor de leuke en lieve reacties
Ariverdesi En dikke kus van mij.

Geschreven door Lida.op.pad