Buen Dia,
Woensdag morgen vroeg opgestaan. Het zou een zware dag worden. Ik heb mijn brood voor onderweg in de herberg klaargemaakt. Had nog geen trek in mijn ontbijt na die zware maaltijd van gisterenavond. Alleen met een yohurtje op ben ik gaan lopen. 1,5 liter water in de rugzak. Als het warm zou zijn komt er nog wel 1 liter bij. Dat scheelt weer in het gewicht wat ik mee moet sjouwen. Mijn rugzak weegt ongeveer 12 kilo. Zwaarder wil ik hem niet hebben. Het is 4 graden en
het eerste stuk lopen we over de weg. Daarna gaat het via een zandpad de Meseta op. Achter ons nog steeds bergen met sneeuw erop. Voor ons ook bergen die steeds dichterbij komen. Rond 10 uur moeten we via stenigen paden en een zware klim de Pico de la Dueña over, met zijn 1140 meter het hoogste punt van de Via de la Plata tussen Sevilla en Astorga. Hier is Don Blas, de pastoor die we gisteren hebben ontmoet, bezig een kruisweg te maken. Op het hoogste punt zien we een groot kruis staan. Het lijkt op Cruz de Ferro met het kruis van Santiago als bekroning. Maar ook moderne windmolens bevinden zich op de top. Verder zien we prachtige bloemetjes die we nog niet eerder hebben gezien. Prachtig bomen die aan het uitkomen zijn..Het uitzicht is grandioos. Kilometers ver kun je rondom zien. Na de steile afdaling wordt de weg een stuk makkelijker. We lopen langs een enorme varkensfokkerij. Zwarte varkens op een enorme vlakte. Zandgrond geen enkel sprietje gras. Daarna lopen we tot dat je in de verte een dorpje ziet liggen. Er staan geen bankjes om even te rusten. Je kies maar een steen en eet je brood op. Plassen is, je broek laten zakken.Kan ter plekken. Er komt toch niemand.
Ongeveer 2 uur zijn we bij de herberg die we gereserveerd hebben. We moeten inschrijven in de bar waar we ook kunnen eten. Er zijn 2 herbergen hier in dit dorp. In onze herberg is het koud en ongezellig. 7 euro alleen slapen en een douche. Later zijn we bij de andere herberg gaan kijken. Daar was een stel Fransen naar toe gegaan. Bleek de verwarming te branden en er was nog een kamer vrij met 3 bedden. Kosten 20 euro inclusief diner en ontbijt. We hebben snel beslist en zijn onze spullen verhuist naar de herberg van Elena. Gezellig gegeten met de Fransen. Naast mij zat Philip hij heeft bij de politie gewerkt. Ik vroeg of hij goed was in bekeuringen uitdelen Toen moest hij erg lachen! Hij doet nu vrijwilligerswerk op het strand of bij een meer. Soort reddingsbrigade. Aan tafel bij ons zitten ook 2 Italianen. Ze zijn al een paar dagen in onze omgeving. Ik dacht dat het vader en zoon waren. Maar vanavond aan tafel vertelde de jongen dat hij met een buddy loopt. Hij is in de problemen gekomen, verkeerde vrienden enz. Hij moet nu zich bewijzen dat hij zijn leven wil verbeteren. Loopt nu de 1000km met een buddy. Lieve jongen en ik hoop dat hij hierdoor geïnspireerd raakt dat hij er sterk van wordt. Na het eten gingen we naar ons verwarmde herberg. Het is was weer een prachtige dag geweest. Morgen nog 24 km naar Salamanca.
Om 7 uur opgestaan. Eerst een ontbijtje. Koffie met een tosta. Stelde niet veel voor. Maar over 5km is er nog een dorpje met 2 bars staat er in het boekje vermeld. Ik heb flink de pas er in. Ik heb trek in koffie, maar in het dorpje aangekomen is alles nog gesloten. Dan maar water en mijn windjackje uitdoen en verder. Zandpad op en de grote weide in. We passeren nog wat hekken en wildroosters. Komen langs een kudde koeien en daarna kilometers niets. Alleen roofvogels boven je hoofd. Soms zie je een skelet van een schaap of wat het geweest is. Heel in verte zie ik 2 puntjes van de kathedraal in Salamanca.
Ik drink water en neem mijn benaan en gaan maar weer. Ik ben blij dat het niet warm is of regent. Op zulke paden denk je veel na. Waarom doe ik dit en waarom zit ik niet in fijn thuis? Waarom wil ik pelgrim zijn op weg het graf van H. Jacobus? Ik heb op internet een prachtig gedicht gelezen.

Stof en modder, zon en regen,
Zo is de weg naar Santiago.
Duizenden pelgrims, en meer dan duizend jaar al.
Pelgrim wie roept u toch voor deze tocht?
Wat trekt het u zo om deze lange weg te gaan?
Het zijn niet de grote kathedralen van Burgos of Leon,
Ook niet de trots van het oude Navarra, noch de wijnen van de Rioja.
Het zijn niet de heerlijke schaal- en schelpdieren van Galicie. ,
en evenmin de eindeloze Meseta van Castilië.

Pelgrim wie roept u toch voor deze tocht?Wat trekt het u toch om deze lange weg te gaan?
Zijn het de mensen langs de camino,
of is het dat vrijgevochten leven onderweg?
Is het de geschiedenis of de cultuur misschien?
Of zijn het de kippen in de kerk van Santo Domingo?

Al die beelden trekken aan mijn geest voorbij....
Wat doet de deugd dit alles te beleven....
Maar steeds luider klinkt de stem,
alle dagen sterker, alle dagen dieper.
De kracht die mijn steeds verder drijft,
de kracht die mij zo aantrekt,
kan ik zelf niet verklaren.
Alleen Hij van "hierboven"weet het antwoord.....

Dit gedichtje geeft mij rust en elke dag opnieuw heb ik zin om verder te gaan. Ook elke dag krijg ik de kracht om verder te gaan.

Om 2 uur liep ik Salamanca in. Eerst koffie met een flinke stuk taart. De zon kwam wat door maar de wind voelt nog steeds koud aan. Veel Spanjaarden hier lopen ook nog met winterkleding. Ik heb legging gekocht voor onder mijn broek. Frea heeft donsjackje gekocht. Om een uurtje of 6 zijn we naar Plaza de Mayor gelopen. Ons hostel ligt op 50 meter van dit prachtige plein. Morgen blijven we hier. Gaan de stad op gemakje bekijken. Wasje gedaan en op tijd naar bed Morgen een rustdag.
Vrijdag 4 mei. Het is heeeeel koud als we om 9 uur de stad in gaan voor een ontbijt. Veel winkeltjes en restaurantjes zijn nog gesloten. We kopen een soort koffie broodje en gaan terug naar onze kamer waar we koffie maken van heet water uit de kraan. 10 uur gaan we het nogmaals proberen en de temperatuur is al iets verbetert. Eerst gaan we een kapper opzoeken. Frea wil een stukje van haar geknipt hebben. Dan naar een schoenmaker. Een schoen van Frea daar zit het stiksel los. Zij moet er nog 500km op kunnen lopen. Ook gevonden. Daarna de stad bekijken. Prachtige stad. De stad is door Unesco tot Werelderfgoed is verklaard. Het is het grote universiteitsstad. Veel studente die komen om de Spaanse taal te leren. Veel toeristen en we zien en spreken toch best wel wat Nederlanders die hier zijn. We maken een rondrit met een treintje langs alle hoogte punten. Moet wel lachen. Lopen we 500km en laten onze met een treintje ons verwennen. Gelukkig wordt het geleidelijk warmer en kunnen zowaar de jassen uit. Om 4 uur gaan we terug naar de kamer om ons voor te bereiden op morgen. Onze schoenen in het vet. Rugtas inpakken en boodschappen doen. Er moet weer voor morgen proviand zijn voor onderweg. Straks gaan we lekker wijntje drinken in de zon op Plaza de Mayor. Hapje eten en naar bed. Dan we beginnen met het aftellen van de km.
Buen Camino.Dikke kus Lida.

Geschreven door Lida.op.pad