BuenasTardes Amigos,

Het is nu vrijdag avond en ik ben 30 km voorbij Zaragoza. Zit nu in Alagón. Tegenover de Eglise glise San Pedro Apóstel.
Gisteren ochtend ben ik van El Burgo de Ebro naar de Bedevaartsstad Zaragoza gaan lopen. Eerst om 7 uur in een bar en een heerlijk Americano genomen en toen op stap.gegaan. Het eerste stuk, liep ik links van mij langs de A68. Rechts prachtig natuur (Los Galachos) kan ik goed overzien omdat ik op een soort plateau loopt. Ik maak mooie foto van het dal. Er staat windje en die heb ik tegen. Na 10 km ben ik in Cartuja Baja. Koffie en een bocadilla met jambon. Dat snijden van zo varkenspoot af. Staat meestal op de toonbank. Mes er langs en je heb weer broodbeleg. Hoe lang dat er staat? Vliegen? Ik denk er maar niet aan. Er dan gaan we voor de laatste 10 langs de Ebro. Kom nog een leuke Spanjaard tegen. Hij loopt naar Barcelona waar hij woont. Maken een praatje. Hij kan goed Engels. We hebben het over onze partners. Zijn vrouw is een keer mee geweest en vindt het prima dat hij dit doet. Hij is voor de tiende keer op Camino. Ik vertel over Jan. Dat hij een keer van Saria naar Santiago heeft gelopen en dit ook voldoende vindt. Jan zegt het altijd, ik heb me diploma
( Compostella) . Ga jij maar, maar ik blijf thuis. Zijn vrouw houdt niet van wandelen en gaat liever naar het strand. We hebben lol met elkaar. Hij loopt liever in de natuur. Voelt zich dan een vrij mens. We nemen afscheid en mijn backpack zwaai ik weer op mijn rug en ga voor de laatste km naar de La Virgen del Pilar.
Rond half 12 loop ik het grote plein op waar alles bevindt De Basilica de Nuestra Señora del Pilar, is het meest karakteristieke monument van Zaragoza en wordt elk jaar door acht miljoen mensen bezocht De kerk is gebouwd rondom een pilaar waar de maagd María, op 2 januari in het jaar 40 zou zijn verschenen aan de apostel Jacob op weg naar Santiago. De bewuste pilaar is te bezoeken in de enorme Capilla del Virgen, waarin zich ook een beeld van de Maagd bevindt.
De Oude Binnenstad heeft zijn charme, met mooie schatten van de Mudéjar- en Romeinse architectuur. Het is er levendig en vol met bars en sommigen dateren uit eind 18e, begin 19e eeuw. Kathedraal La Seo (Plaza de la Seo, 4/)
Aan de oostkant van het plein staat op het kleine Plaza de la Seo, de vijfbeukige gotische Kathedraal La Seo. Genoeg te zien vanmiddag, maar eerst maar naar de Albergue. Had geen reactie gekregen op mijn email voor de reservering. Albergue ligt is buiten het centrum. Er is plek voormij maar ik kan pas om 15.00uur inchecken. Ik mag mijn rugtas alvast wel afgeven zodat daar vanaf ben. Dan maar naar de El Pilar. Prachtig van binnen. De moeite waard. Kijken of ik nog een stempel kan scoren. Ik zie in een kamertje een pastoor zitten aan een tafeltje. Ik er naar toe en zonder problemen zet hij een vette stempel in mijn Credencial. Ik wil wat gaan drinken maar door wind op het plein loop ik een kleins straatje in en wordt aangesproken door een vrouw die in het frans vraagt of ik een pelgrim ben? Qui Qui. Leuke vrouw en ze stelt zich voor Francinne. Ze loopt de Camino Ignatius, dat is richting Montserrat. Voordat we het weten zitten we samen of we elkaar al een poosje kennen. We gebruiken de vertaal app als we er niet uitkomen. Francinnen is van 1945 en woont in de omgeving van Bordeaux. Haar man is 2 jaar geleden overleden. Hebben veel sportieve reizen gemaakt en nu trek ze er alleen op uit. Spreekt geen Engels, maar wel klein beetje Spaans. Rond 15.00 uur zijn we samen naar de Albergue gelopen. Zij had ook daar gereserveerd. S,avonds hebben we gevierd dat we elkaar ontmoet hebben in Zaragoza. Eerst met een wijntje op een gezellig pleintje en daarna op het grote, mooie verlichte plein bij de El Pilar. De prijzen waren ietsje anders als dat ik gewend was, maar allemaal wel erg lekker. We slapen op zaal met 3 mannen en wij met zijn tweeën. Ik moet daar wel aan wennen. Echt ik had er toch wel even moeite mee. Het licht uit en je hoort andere slapen. Voor de zekerheid had ik een slaaptabletten klaargelegd voor als het slapen niet zo lukken. Niet te geloven maar ik slaap als een os en wordt pas rond 6 uur wakker. 7 uur opgestaan. Francinne blijft nog een dag in Zaragoza maar ga vanmorgen wel met mij mee om te ontbijten. En daarna nemen afscheid van elkaar en begin ik weer solo verder. Ik neem me voor om tot Torre de Berrellén te lopen en niet naar Alagón. Eerst de stad uit. De route loopt langs de Ebro. Langs de Puente de Santiago. Trouwens ik heb heel veel bruggen gezien over de Ebro. Loop bruggen, fietsbruggen en voor autoverkeer. De wind is verdwenen en het belooft weer warm te worden. Eerste stop wordt na 10 km, Monzalbarba.
Ik wordt vandaag flink getrakteerd op dorpjes. Na 3km Utebo en na 4 km Sobradiel. Daarna Torre de Berrellén. Utebo en Sobradiel zijn prachtige dorpjes maar waar ik wil gaan slapen is niets te beleven en ik heb zin om toch door te lopen. In een dorpje zit ik wat te drinken en zie een Spaanse dame met een verpleegster uniform aan. Ze heeft een rugtas op, mondkapje en kijkt op.een brief waar ze wezen moet. Dat zal een wijkzuster zijn. Ik kijk gauw in de vertaal app en ik vraag of ze een fermera del distrito is. Ze kijkt en zegt si si.
Ese soy yo en Holanda! Toevallig hé?
Ja en dan denk ik natuurlijk als ik verder loopt aan mijn hard werkende collega,s. Ons team wordt momenteel door het personeelsgebrek te zwaar belast. Petje af dat mijn collega,s zo positief blijven. Ik blijf mijn werk leuk vinden. Dat is ook een keuze in mijn leven geweest waar is innerlijk zo rijk ben van geworden. Het is zo mooi beroep. Lieve collega,s
We werken allemaal voor het zelfde doel. We moeten niet vergeten om vreugde en gezelligheid te geven aan degene die het zo hard nodig hebben.
Blijf elkaar steunen. Dat maakt ons sterk.
Ik hoop er straks weer te zijn.voor jullie en de cliënten.
Laat het nou nog goed warm worden ook. Zonnepet opgezet en de looppas aangepast. Dan hou je het het langste vol. De route is prachtig. Ik loop en rechts van mij zo mooi gebergte. Ik zie rijstvelden net aangeplant. Als ik Alagòn in zicht krijg ga ik de hostel bellen die het eerst langs de route ligt. Dat is hostel Bakara. Er is plek en ik zeg dat ik er over 1 uurtje ben. Moest nog even zoeken maar half 5 doe ik de deur open van de hostel. Geen mens te zien. De bar staat vol met gebruikte glazen en kopje. Verder zie ik niemand. Als ik verder loop kom ik in een eetzaaltje. Ook tafels vol met gebruikte glazen. Dan zie ik.een man die in een stoel.ligt te slapen. Ik zeg hola. Nog een keer hola. Geen reactie. Ik maak stiekem een paar foto,s omdat ik dit wel heel komisch vind. Nog steeds geen reactie op mijn hola. Wat nu. Schudden?
Ik roep heel hard, PATRÓN en stamt met mijn stok op de grond.. HèHé eindelijk gaan de luiken open. Ik kan inchecken. Ramon zo heet hij. Ik krijg een biertje van hem. Lekker douchen, haren wassen, kleding wassen en relaxen. Route voor morgen bekijken. Ik ga alvast beginnen met mijn verslag en om 8 uur ga ik gezellig naar beneden waar ik inmiddels al geluiden hoort van Spanjaarden die het gezellig met elkaar hebben.
Ik krijg van Ramon een tafeltje en het wordt zeer gezellig. Kindertjes erbij. Alles kan. Ramon is een top barman en zo te merken kan hij met iedereen goed opschieten. Zo man geeft zich helemaal. Zo gauw het effe kan denkt hij even aan zichzelf. Net als vanmiddag. Ik vond het wel kosmisch.
Ja en dan zijn we al weer op weg naar Logroño. Als ik denk aan de drukte straks dan benauwd het me wel. Ik last het maar gebeuren. Geniet nu nog van de rust onderweg, in de hostel en albergue. Ik kan nu doen wat ik wil. Maar mooie mensen ontmoeten met een mooi verhaal is ook interessant. Lieve mensen weer een heel verhaal. Ik wil het leven van een pelgrim graag met jullie delen.
Nos vemos mañana y duerme bien.
Lida

Geschreven door Lida.op.pad