Buenas noches amigos,

Na een warme nacht ben ik vanmorgen om half 8 het hotel uitgegaan om er weer een pracht dag van te maken. Ik was zonder koffie of ontbijt weg gegaan. Ik kon beneden wel koffie drinken, maar ik vond het zo warm en benauwd binnen dat ik hier geen zin in had. Ik had gelezen dat na een half uur lopen er een bar al om 6 uur open zou zijn. In het dorpje Anglesola. Inderdaad het was er al druk op het terras. Boccadilla met Spaanse omelet. Dat is met aardappel. Was nog lekker ook. Veel koolhydraten!
En toen echt op pad. Ik loop van het oosten naar het westen. Dat houdt in dat de zon altijd, als ik de goede richting achter mij opkomt. Het is nu al een paar keer gebeurt dat ik dus net te laat ben. Ik moet wat vaker om kijken. Een prachtige zonsopgang wil ook nog vraag vast leggen Maar als de zon achter mij op komt heb ik altijd iemand voormij lopen. Laat het nou ook nog een pelgrim zijn🤣.
Als ik stop, stop zij ook? Als ik me naar links of rechts beweegt, beweegt ze mee. Vanmorgen hele gesprekken gevoerd met mijn schaduw. Gevraagd hoe ze het vindt gaan zo saampjes op pad. Antwoord krijg ik niet, dat vul ik zelf maar in. Komt altijd goed.
Na zo 2 km zie ik iets voormij lopen. Een pelgrim. Ik even versnellen zo kwamen we steeds dichter bij elkaar. Het was net op een punt dat je je afvraagt welke richting moeten we op dat hij mij ook zag lopen. Wachten op mij en zo hebben we gezellig met elkaar opgelopen. David is zijn naam en is een Spanjaard. Hij probeerde Engels te spreken, dat was net zo goed als mijn Engels. We hadden leuke gesprekken. We liepen langs prachtige velden met alleen maar appels. Hij zei dat ik ze ook maar moest plukken. Hij had al gedaan. Ik moest even aan Adam en Eva denken. Zal toch niet zo zijn! We liepen ongeveer het zelfde tempo en ik zag het dorpje Castellnou de Seana naderen. Daar zou een bar zijn. Ik nadenken hoe ik ok al weer moet zeggen in het spaans, zullen we samen wat gaan drinken.
Vamos a tomar una copa. Komen we het dorp in is alles nog dicht. Alles voor niks zitten oefenen. Dan maar verder. Hij zei pikt nog maar een appel. Gedaan want ik had niet zoveel proviand in mijn provisiekast.
Op een gegeven moment wisten we even niet hoe de weg liep. Komt er een boer op zijn trekker en die vertelde dat hier de camino weer splits. De een gaat naar Huesca en de ander naar Zaragoza.
Nou dat werd afscheid nemen van elkaar. David gaat via Huesca verder en ik via Zaragoza naar Santiago. David loopt maar tot Huesca of iets verder. Hij moet dan weer werken. Ik zei, ik heb de tijd. Al doe ik er 3 maanden over. Zie Jan al schrikken. Nee hoor Jan, als alles goed gast moet het lukken om zo rond 25 oktober thuis te zijn.
We hebben nog even foto,s gemaakt en mobielnummers uitgewisseld.
Daarna ben ik weer alleen verder gegaan. Nog steeds tussen de appels. Groene omgeving met ook veel maisvelden. Wat hier ook is zijn veel varkens boerderijen. Dat stinkt echt heel erg. Werd ook nog ingehaald door een veevrachtauto. Zielig. Ik niet kijken toch zag ik puntjes van varkensoren. Dat ligt morgen op je bord.
En toen werd warm, warm en nog eens warm. In de schaduw van een fabriek heb ik nog een stuk brood met een tomaat op. Mw water raakte ook op. Drogen kleding aangedaan en toen weer verder. Kwam nog aardige Fransman tegen die liep de andere kant. Praatje, altijd leuk. Hij zei dat hij geen woord Engels, Spaans kent. Alleen zijn eigen taal. Geboren in de buurt van Tours. En toen kregen we het over de Chateau bij de Loire.
Maar ik moest ook verder. Kwart voor 2 liep ik langs het gemeentehuis. 14.uur sluiten. Mooi. Alles ging vlotjes. Er kwam een meneer die mijn naar de Albergue bracht. Een kleedkamer bij een voetbalveld. Staan 4 bedden. Verder magnetron, waterkoker en borden en bestek. Ook vertelde de man dat er nog een pelgrim zou komen. Was net onder de douche geweest wordt er geklopt. Ik aan mij onderbroek en bh deur geopend. Staat Sergio die spaanjaard van 2 nachten terug voor de deur. Leuk he?
Ook weer praten. Er is hier ook een zwembad. Daar mogen we gratis van gebruik maken. En s,aonds kan je er ook eten. Dat heb ik vandaag is anders gedaan. Ik ben naar supermarkt geweest en heb zelf een heerlijke salade gemaakt en macronie opgewarmt in de magnetron. Maar nu ik dit buiten zit schrijven, komt er een heerlijk geur van het eten in mijn neus. Sergio ging er wel eten. Wat ik jullie ook wil vertellen is dat ik een tasje van Genootschap van Jacobus kwijt ben, verloren?? Verder mist ik niets. Kom ik terug van het boodschappen doen ligt dat tasje bij Sergio op zijn bed. Vreemd. Hij ging ook even naar het dorp toe. Pakte het tasje van zijn bed en hing het aan zijn schouder. Jeetje, mijn tasje. Was overdonderd. Ik geef een tasje terug en hij loopt gewoon met mijn tasje. Komt hij terug uit het dorp, zegt die is dit tasje soms van jou want er staat een Nederlandse tekst op. Lief hè ik heb het hem gegeven als souvenir van de pelgrim uit Holland. Raar mens ben ik.
Vanmiddag werd hij gebeld door zijn vrouw en kindertjes. Ik hoorde papa papa kinderstemmetjes. Morgen zo 22 km naar Lleida. Moet een mooie stad zijn. Het blijft warm. Genoeg water mee en rustig aan. Albergue is al geregeld. Ik slaap morgen in een jeugdherberg.
Lieve mensen, weer het een ander van mijn belevenissen met jullie gedeeld.
Dikke kus. Lida

Geschreven door Lida.op.pad