Hot Amigos,
Vanmorgen om 6 uur opgestaan. Veel last gehad van het verkeer. Ik zag bij het weggaan dat het hotel vlak bij een verkeersplein lag. Maar ja, ik voel me goed en ik haal het wel vanmiddag in.
De route voor vandaag is van Candanos naar Bujaraloz. 20 km. Eerst die 3 km maken die ik gisteren ben terug gelopen.
Het hotel waar ik eigenlijk wilde slapen was vanmorgen wel open. Misschien vakantie gehad. Of Corona besmetting? Ik weet het niet. Het was weer een prachtig pad. Liep lekker. De zon kwam mooi op en het voelt aan dat het weer warm gaat worden. Geen mens kwam ik tegen. Wel heel veel kleine konijntjes zie ik snel oversteken. Ook zie ik een vos in de de struiken in glippen. De vogels dagen mij ook weer uit, maar ik trap er niet in. Opeens hoor ik een auto achter me. Deze stopt en het raam gaat open. Buenos dias vas camino a santiago? Ik zeg, si si. Buen Camino! Het raam gaat weer dicht. 1,5 km zie ik zijn auto staan en is hij bezig zijn land te beregenen. Hij kom naar me toe en krijgen samen zo gezellig gesprek. Zo leuk. Ik kreeg een paar appels. Maar aan 1 had ik genoeg.
Hij zei dat ik een sterke vrouw ben. Dat dat allemaal solo doet. Toen ik vertelde hoe oud ik ben, viel die zowat flauw. Kon het niet begrijpen. Ik heb het ook maar gehad en ik keek naar boven. Hij begreep me helemaal. Hij nam gewoon de tijd voor een pelgrim. De mensen zijn erg aardig en ik heb echt nog geen vervelend mens tegen gekomen. Nou ja in Monserrat werd ik wel gek van die Pipo.
De eerste 10 km waren weer over de vlakte. Soms een klein klimmetje. Het eerste dorp waar ik langs kwam is Peňalba. Eerste bar was gesloten. Ik verder zoeken. Gelukkig 1 open. Verder niets te beleven in het dorpje. Een kerk staat altijd. Misschien als je hier met de middag hier ben dat het dorp meer leeft. Het tijdstip beïnvloed toch je mening over iets. Zoals ook dat je lees in reisverslagen van andere pelgrims dat er niets te krijgen is. Je neemt voorzorg maatregelen zoals proviand en genoeg water mee te nemen. Later blijkt dat er een supermarkt of bar wel is. Andersom is dat natuurlijk ook. Dat heb ik gisteren zelf ervaren. Ik denk dat als ik vandaag bij die bar zou komen waar is gisteren ochtend vroeg was, dat deze vanmorgen gesloten zou zijn. Het weekend geeft ook andere openings tijden. Toen de laatste 10 km. Ook op de vlakte. Was wel op een geasfalteerde weg. Muziekje op en gaan.
Ik ben nu 14 dagen onderweg. Jan is nu 14 dagen zonder mij. Van lieverlee zal die ook een wasje moeten draaien. De voorraad boodschappen/ maaltijden zullen opraken en moet hij naar ah.
Ja, en doet het maar! Ik vind dat hij ook een soort camino loopt. Al is het dan niet op de weg maar wel die weken doorkomen dat ik er niet ben. Ik weet dat hij het kan. Maar is ook heel blij als ik weer thuis ben. Schat, duizend maal dank dat je me die ruimte geeft. Ik mis Jan best wel maar we gaan het samen gewoon doen. In mijn gedachten is hij er altijd bij.
De route is weinig spectaculair. Een beetje saai zelfs. Je kunt een beetje vergelijken met het eerste gedeelte van de Camino Sevilla-Santiago. Alleen waren daar meer pelgrims. Hier zie ik ze niet. Kom misschien ook door de Corona.
Om half 2 was ik in Bujaraloz. Hotel weer langs een weg. Wel airco. Goed koel maken en de ramen dicht. Ik besloot om maar direkt te eten in het restaurant. De eigenaresse begon over sluiten of zo.
Ik begreep het niet helemaal. Het was echt heerlijk. Op het menu stond Rabo de torro. Ik ben Raboklant dus dacht ik laat ik het nemen. Ik hou van vreemde gerechten. Wil altijd proeven. Het duurde wat lang voor dat ze de bestelling op kwam nemen. Ik nog even mijn vertaal app gebruikt. Nou dat wordt geen Rabo de torro. Dat is de staart van een stier. Als ik aan dat stierenvechten denk wat op tv altijd te zien was toen ik bij Sevilla liep. Vreselijk. Hier in dit gebied is het stierengevecht verboden. Dat moet in heel Spanje zijn. Het werd salade mixta en gegrild vlees met patat. Je krijgt hier altijd een hele fles wijn bij je maaltijd. Ja en als die eenmaal voor je staat dan moet je wel heel sterk zijn om niet te veel van het vocht te nemen. Met 1 te veel op ben ik naar mijn kamer gegaan. Eerst een dutje en dan douchen en boodschappen doen. Beneden was alles gesloten. Misschien straks weer open. Morgen staat er een lange wandeldag 38. Splitsen is niet mogelijk.
Ik wilde wel voor de zekerheid een overnachting reserveren. Ook weinig mogelijkheden in dat dorpje
Pina de Ebro. Ik belde, maar dat was niet mogelijk. Wat nu? Ik heb nu besloten om morgenochtend met de taxi naar Venta de Sant Lucia te gaan. Dat is 20 km een lange rechte weg. Daar begin ik te lopen naar Fuento de Ebro. Ook zo 38 km.Daar heb ik een overnachting kunnen boeken. Nou nog een taxi. Ik naar beneden om 8 uur vanavond om te vragen of ze dit konden regelen voor mij. Alles donker. Ik ben hier de enigste gast. Heb wel sleutels gekregen. Kan wel naar buiten. Dan moet ik zelf maar een taxi bellen. Ik heb op internet ingetikt taxi Bujaraloz en de eerste gebeld. Gelukkig hij begreep mij. Morgenochtend 7 uur staat hier een taxi. Heb maar vroeg gezegd. Dan heb ik ruimte genoeg als er om 7 uur niemand op kom dagen. Ja mensen als pelgrim heb je het nog druk. Moet ook nog eten. Ik heb yoghurt met ananas. Brood met tomaat.
Verder heb ik het prima. Zorg goed voor mezelf. Nu ik deze planning heb gemaakt ben ik woensdag in Zaragoza. Maar dan moet het wel goed gaan. Ik krijg wel 2 lange wandeldagen. Maar dat moet lukken. Heb geen lichamelijke probleempjes. Mijn rode vlek in mijn hals is weg. Mijn blaren zijn ook genezen en wat wil je nog meer.
IK ga nu eten. Wijn heb ik niet. Alleen water. Maar dat is ook lekker.
Tot morgen maar weer. Dikke kus van mij Lida
Geschreven door Lida.op.pad