Weinig files en geen drukke tunnels vandaag.
En dus arriveren we al vroeg op deze laatste camping, die voor Bas en mij inmiddels welbekend is.
We zijn zelfs zo vroeg, dat de receptie nog dicht is. Want ook in Duitsland doen ze aan siësta.
Onze reservering staat op kenteken, dus de slagboom zou open moeten gaan, zodat we alvast naar onze plek kunnen rijden. Maar nee hoor, de boel blijft hermetisch gesloten.
Dan eerst maar even wat drinken op het terras.

Het valt Sanne op dat ook deze serveerster weinig zin heeft in haar werk.
Bas en mij valt dat al niet eens meer op. Deze dame werkt hier al een tijdje en we hebben haar nog nooit lachend gezien.
Gelukkig lacht de zon wel.
Na de vorige camping, waar het gelukkig bijna droog was, maar wel een stuk frisser, beginnen de temperaturen hier alweer behoorlijk op te lopen.

Na drank en taart, ploffen we weer neer bij Freek en doen vooral heel weinig.
Behalve dan ons zorgen maken om een oudere man met een jong meisje.
Het was me al eerder opgevallen dat ze een wat vreemde combi vormen. Dat het meisje niets zegt en de man haar met argusogen in de gaten houdt.
Ik deel mijn bevindingen met Sanne, als we bij het toiletgebouw zijn en de man buiten op het bankje zit te wachten tot het meisje ook naar klaar is.
Hierop besluit Sanne nog even terug het toiletgebouw in te lopen.
Bas vindt het allemaal maar wat vergezocht, maar blijft toch ook braaf buiten wachten.
Het lijkt loos alarm. Als het meisje buiten komt, kijkt ze geïnteresseerd naar de telefoon van de man.
Maar de hoofden van Sanne en mij draaien overuren. Misschien is dit arme schaap ontvoerd en laat hij nu zijn volgende slachtoffer aan haar zien, die zij moet gaan ronselen?

Ook als we al lang weer bij de camper zijn, vertrouwen we het zaakje niet en Sanne gaat verder op onderzoek uit. Ze stuurt me wat foto's van vermiste meisjes en vraagt me of ze dat misschien is?
We zullen het nooit weten en omdat er verder geen overduidelijke signalen zijn dat er iets niet in de haak is, laten we het er maar bij.

Na nog een laatste avondmaal op de camping, waarbij de serveerster opnieuw haar gezicht op stand onweer houdt, maken we ons op voor de terugreis naar Nederland.
Morgen sluiten we deze vakantie af met een diner in Den Bosch. Waarbij we eindelijk weer helemaal compleet zullen zijn.

Geschreven door Esthers.camperreizen