Na een onrustige nacht, word Ik wakker van de bedrijvigheid buiten. Voertuigen rijden af en aan en diverse mensen zijn druk met elkaar in overleg. Heb ik dan alsnog een gat in de dag geslapen, vraag ik me af.
Ik kijk op het klokje dat boven mijn hoofd hangt. Het is 8 uur.

Het plan voor vandaag is de markt bezoeken. In het stadje dat op loopafstand ligt.
Bas is er gisteren al even op de step naartoe geweest en vindt het toch nog een behoorlijk eind.
Daarom bedachten we de step, fiets en hondenmand constructie maar weer eens in te zetten.
Maar nog een beetje wiebelig van gisteren, loop ik liever dan dat ik met vouwfiets en ongeleid projectiel Nova bergje op fiets.

Doordát we lopen, zien we halverwege de wandeling ineens een pad richting water afbuigen. Dat loopt natuurlijk een stuk leuker dan langs de weg. We komen zelfs een geit tegen, die im zijn eentje een hele kudde geitjes begeleidt

Het Nederlandse stel dat gisteren achter ons op het terras zat, heeft een huisje op de camping waar wij nu langslopen. Als investering. Maar rijk wordt je er niet van hoor, had de man waarschuwend gezegd (alsof we van plan waren hier ook een huisje te kopen). Hij mag blij zijn als hij uit de kosten is. Als ik de huisjes zie, begrijp ik dat wel. Het lijken eerder luxe volières.

De markt is prettiger dan de vorige waar we waren. Vooral breder, zodat we makkelijker andere viervoeters kunnen ontwijken. En dat zijn er best veel.
Naast de gebruikelijke kleding, kaas-en worstkramen (kijk uit wat je koopt, had onze achterbuurvrouw gisteren gezegd. We waren eens 35 euro voor een stuk kaas kwijt), zijn hier ook de nodige handwerkkramen.
Het is interessant om te zien hoe die grofweg in 3 categorieen onderverdeeld kunnen worden.
Zo heb je de mensen die ongeïnteresseerd achter hun koopwaar zitten. Als zich al een potentiële klant meldt, dan wordt er eerder nog dieper de telefoon of laptop ingedoken, dan dat er aandacht voor deze mogelijke bron van omzet is.
Je hebt de verkopers die totaal geen oog hebben voor nonverbale (en soms zelfs ook niet voor verbale) communicatie. Ze trekken je nog net niet achter hun kraam.
En je hebt de ambachtslieden die zo verdiept zitten in hun volgende meesterwerk, dat ze potentiële klanten niet eens opmerken.

Een enkeling snapt het. Let op wie echt geïnteresseerd en wie niet. Of kortweg gezegd; let gewoon op. 😄 Ik maak een foto van het azuurblauwe keramiek dat 1 zo'n kraampje verkoopt. En voel me niet schuldig omdat ik er niets koop. Er staan mensen genoeg bij deze kraam, die al wel aan het onderhandelen zijn. Zo kan het ook.

Na de markt ploffen we neer op het meest rustige relaxplekje, met het mooiste uitzicht, dat Bas op de heenweg alweer gespot had.
Noof wurmt zich snel tussen ons in op het bankje.

Weer terug op de camping, ploft Noof gelijk uitgeput op ons bed en constateer ik opgelucht dat het toiletissue met Fred een eenmalig iets lijkt te zijn en reken ik 2 overnachtingen af bij de receptie. Morgen gaan we weer verder. Want ook al groeit deze camping om je heen als je er wat langer bent, het blijft iets gekkigs houden.
Zoals bijvoorbeeld de vele honden die hier loslopen (ondanks dat dat volgens het beleid niet mag)
Of de typische mensen. Zoals de Duitser van ver in de veertig, die eruit ziet alsof hij binnenkort meedoet aan een bodybuilding wedstrijd (megabruin en hij verkleed zich eens per half uur. Meest hilarische outfit is een fietspak, met een grote rode vlek, precies ter hoogte van zijn kruis. Als een appel waar je op moet schieten. 😂)

Non verbale gebaren worden hier ook door vrijwel niemand opgepikt. Als Noof blaffend een hond tegemoet wil rennen en wij haar daarvoor straffen, lopen diezelfde mensen doodleuk met hun viervoeter richting Noof. Om eens gezellig kennis te maken.

Nee, tis ook hier weer mooi geweest. Prachtige omgeving. Dat zeker, maar er is meer voor nodig om een camping fijn te maken. Zelfs voor de plek pal aan het water, die vanochtend vrij kwam, hebben we geen interesse meer.

'S avonds halen we een pizza bij het campingrestaurant. En dat is verreweg de meest knapperige en lekkere pizza die ik tot nu toe ooit gegeten heb.
Als toetje neem ik een waterijsje met citroen. Lijkt me een iets veiliger keuze dan de citroen aperol spritz van gisteren. 😅

Geschreven door Esthers.camperreizen