Een nieuw huis met een lappendeken als vloer, een trein geparkeerd voor de deur en jassen die buiten hangen. En oh ja, een meeverhuisde kinderstoel voor onze volwassen kinderen?
Aldus, mijn droom van vannacht.

Verder als een blok geslapen. Niet zo gek ook, na urenlang wandelen.

Rond half 9 's ochtends vervolgen we onze Romantische Strasse route.
Althans, dat is het plan.
Het blijkt dat we regelrecht terug gevoerd worden naar Wurzburg.
Gelukkig constateert Bas dat al snel.
En dus voer ik opnieuw tig adressen in op de navigatie.

Het begin van de route kenmerkt zich inderdaad nog door mooie landschappen. Maar al snel worden we subiet de snelweg op gestuurd en slaan 2 plaatsen over.

Ik denk dat Fred een beetje klaar is met Romantiek en na dagen van aanjakkeren nu gewoon een lekker stuk wil rijden.
En dus zoeken we weer een camping op voor de komende nacht en belanden in het mooie, maar zeer natte Beieren.

Als Bas Fred op een mooie plek wil neerzetten, komen we muurvast te zitten in de modder. Gevolg van de overvloedige regen die hier gevallen is.
Na een paar keer 'van voor naar achteren' lukt het Bas om Fred los te krijgen.
Diepe bandensporen verraden de moeite die hij daarvoor gedaan heeft.

Een vriendelijke schoonmaakster stelt ons gerust dat er een 'cammy' beschikbaar is, mochten we er zelf niet meer uitkomen en binnen 5 minuten staan haar campingcollega's paraat om de schade te inspecteren.
Geeft niets, wuiven ze onze excuses voor de veroorzaakte diepe bandensporen weg: ze gooien er gewoon wat grind in. Het heeft hier zoveel geregend, dat dit bijna onontkoombaar is.

De vriendelijkheid van de mensen die op deze camping werken, blijft maar doorgaan.
Werden we gisteren nog afgesnauwd in een nabij gelegen restaurant, waarbij mopperend werd aangegeven dat ze niet doen aan reserveren, hier mogen we zelfs ons tafeltje kiezen.

Aan de vriendelijkheid ligt het dus zeker niet, maar het weer hier wordt komend weekend niet best. Pas vanaf maandag wordt het beter, maar dan moeten we sowieso weg omdat er dan geen plek meer is.

En dus besluiten we het een land verderop te gaan zoeken, waar het er in elk geval een stuk droger uitziet. Morgen gaan we naar Zwitserland.
Kunnen we hopelijk ook eindelijk ons mondkapje weer eens af. 😀

Geschreven door Esthers.camperreizen