Het belooft weer een warme dag te worden.
En met de lange reisdag van gisteren, besluiten we ons over te geven aan heel veel nietsigheid.

Veel spannender dan poedelen bij het zwembad, waterflessen vullen en voor de 2e keer uit eten bij het camping restaurant, wordt het niet.
Het eten smaakt weer goed en om zijn waardering uit te spreken, geeft Bas dit aan bij de ober. Hij voegt daaraan toe; You can tell the cock. De ober kijkt hier uiterst blij bij en ik vraag me af of hij wel heeft mee gekregen dat Bas hem verzocht heeft om de piemel te vertellen dat hij lekker gegeten heeft.

Blijkbaar zijn we na 2 keer uit eten op dezelfde plek, al stamgasten. Want we krijgen gratis een glaasje Limoncello aangeboden.
Sanne slaat die eerst af omdat ze in de vraag van de barkeeper hoort of we de rekening mee willen. Pas als hij zegt dat het gratis is, en een gratis rekening is toch een beetje vreemd, valt het kwartje.

Na het eerste glaasje mogen we er nog 1 gratis.
Voor mij is 1 genoeg, maar voordat we met onze ogen kunnen knipperen, staan er al weer 3 gevulde glaasjes met geel vocht.
Sanne stelt voor dat de barkeeper zelf dan maar een glaasje opdrinkt.
Eerst slaat hij dat beleefd af, om ons nog geen 10 seconden later te vragen of we de camera 'bezig' willen houden. Snel slaat hij het glaasje achterover.

Sanne ik besluiten de avond met een wandeling langs het donkere Gardameer.
Maar dat wordt al snel een soort van Hounted House, als we voortdurend door een deken van spinnenwebben heen lopen.

Noof is sowieso nog steeds klaar met al dat lopen. Bij elke grasspriet doet ze 3 druppels plas of uitgebreid snuffelonderzoek naar de hond die haar voor is gegaan.

Morgen de markt van Lazise maar eens bezoeken.
Maar voor vandaag is het oogjes dicht en snaveltjes toe.

Geschreven door Esthers.camperreizen