Omdat er inmiddels al bijna een week van onze vakantie is verstreken, besluiten Bas en ik om plan Kroatië dit jaar te laten vallen.

Maar waar gaan we dan naartoe, met nog zeker anderhalve week vrij voordat we naar onze laatste bestemming in Duitsland gaan?

Bas Googled er wat op los en komt dan tot de geweldige ontdekking dat er een camperroute bestaat, genaamd de Romantische Strasse, met als vertrekpunt Wurzburg! Precies waar wij ons nu bevinden.

Omdat we 's ochtends lekker ontspannen willen vertrekken, voer ik de avond daarvoor al 'even' alle 23 tussenstops in de navigatie in. Om vervolgens tot de ontdekking te komen dat de route van ca. 5 uur nu ineens 2 keer zo lang duurt.
Het blijkt dat plaatsnamen in Duitsland meerdere keren op verschillende plekken voorkomen en dat de meest dichtbijzijnde niet perse de juiste is.

Aanpassen lukt niet en dus voer ik opnieuw alle 23 plaatsen in. Als ik er nog een stuk of 5 te gaan heb, trekt Bas de oplader eruit om in een ander stopcontact te steken. Bam! Weg zijn alle ingevoerde plaatsen weer.
Vlak voordat de Romantische Strasse ontaard in een echtelijke ruzie, blijkt bij het opnieuw opstarten dat de ingevoerde adressen gelukkig toch bewaard zijn en als ik de rest invul, blijkt de route nu wel te kloppen.

'S nachts droom ik dat Michael J. Fox van Back to the Future samen met de professor in zijn mc Laren naar onze tijdzone komt, waarin ik haarfijn het verschil uitleg tussen een IPhone en een Android telefoon.
Maar het enige waar ze interesse voor hebben is dat je tv kunt kijken op zulke kleine schermpjes.

Als ik 's ochtends de broodjes ophaal, loop ik de eigenaar tegen het lijf en vertel hem over ons plan van de camperroute.
Hij komt gelijk met een plattegrond van de betreffende route aanzetten, die in een rek naast de receptie staat. Blijkbaar heb ik daar de afgelopen dagen al zeker 10 keer overheen gekeken.

Als je bij Rothenburg bent, dan moet je daar echt de tijd voor nemen, geeft hij aan.
Dat is zo mooi!
En als ze geen plek hebben op de camping daar, dan bel je mij maar. Ik heb er goede contacten.

Rond half negen starten we Freddie en hij loopt als een zonnetje!
Ook het weer is zonnig en de route is prachtig. Dit is precies zoals we ons het camperen voorgesteld hadden; over leuke binnenweggetjes (waar je dan wel weer 100 mag rijden) van dorpje naar dorpje.

Als we bijna bij Rothenburg zijn, worden we ineens naar de volgende locatie gestuurd.
Blijkbaar ben ik uitgerekend deze plaats vergeten in te voeren.

De hulp van de camping eigenaar blijkt niet nodig, want er is plek op de camping en van daaruit is het maar 20 minuten lopen naar het historische centrum. Dat dit 20 minuten erg steil bergopwaarts gaat, dat vertelt het verhaal dan weer niet.

Met onze tong op onze schoenen komen we boven. Maar, het is het helemaal waard.
Rothenburg is inderdaad prachtig!
Met een centrum dat bijna Kroatisch aan doet, een heerlijk park en een martelmuseum, waar zelfs Nova mee naar binnen mag. Ja, een martelmuseum.

Als we uren later weer naar de camping wandelen, gaat het gelukkig bergafwaarts. Letterlijk dan. En we zijn ook 1 van de laatsten die een plekje bij het restaurant om de hoek weten te bemachtigen.

Terug in de camper ploft Nova op de bank.
Eten en drinken gaat nog net, maar verder is ze niet meer in beweging te krijgen.
Genoeg gewandeld voor vandaag.

En morgen?
Geen idee. Eerst maar eens lekker slapen. Benieuwd waar ik vannacht weer over droom.

Geschreven door Esthers.camperreizen