Vannacht droomde ik dat we binnen 2 weken weer thuis waren omdat er alleen maar regen was in Italië. Onze tuin zag eruit als 1 grote modderpoel en Bas en ik vroegen ons af wat we met onze resterende vrije weken moesten doen.

Hondenregel nummer 100; De bezitter moet langdurig blaffen en overdreven levendig gedrag van zijn hond, die de rust kan verstoren, vermijden.

1 hondenbezitter is daar vannacht in elk geval niet in geslaagd. Maar afgezien daarvan, veel rust op deze camping.

Als ik s'ochtends, langs de boulevard, Noof uitlaat, zie ik mensen wild zwaaien. Het blijkt geen begroeting te zijn, maar een muggengordijn, waar je doorheen loopt. Niet zo gek, met de enorme regen van gisteren.
We kregen van de garage nog de tip om de naad van Fred af te plakken (van de zijwand welteverstaan) Als het flink zou gaan regenen. Maar daar waren we te laat voor en op een natte Fred, plakt tape niet.
Gelukkig is het binnen verder droog. Behalve in de badkamer dan. Dat ontdekte ik gisterenavond. In gedachten zag ik hoe de lekke zijwand, rechts binnen, zich inmiddels uitgebreid had naar links. En toen ik niet kon slapen, plakte mijn fantasie daar ook nog een tweede lekke wand aan vast, aan de andere kant. Gelukkig bleek het euvel met de wasbak zelf te maken te hebben en loste mijn eigen handyman het eenvoudig op.

Hoewel het vandaag bewolkt is, voelt het warm aan en kun je prima buiten zitten.

De douche die ik even later neem, is top. Geen gedoe met muntjes en een harde warme straal, net zolang totdat je de douche zelf uitzet.

En als ik klaar ben, is ook het zonnetje weer doorgebroken en is het direct bloedheet. Gelukkig, geen 2 weken regen.

'S middags wandelen we richting de andere uitgang van de camping. Waar je ook je elektronische armband voor nodig hebt. Je komt hier niet zomaar weg. 😅
Bas gaat op zoek naar een klein klokje en vindt iets anders waar hij de hoop al van had opgegeven; tie rips.
Daarna is het mijn beurt om te shoppen (ivm Noof doen we dat om en om) Het is de enige winkel op loopafstand, dus ik ga helemaal los. Een jurkje, wastas en badmuts. Laatstgenoemde kan ik niet vinden. Ik heb er wel 1, maar die is van het type halve voetbal en zit zo strak om mijn hoofd dat mijn haar er weliswaar niet uit valt, maar wat ik er vervolgens wel uitrek, met al dat rubber.
Ik probeer de verkoopmedewerkster met handen en voeten uit te leggen wat ik bedoel en vind mezelf erg duidelijk. Ze kijkt begrijpend en wijst naar...de petten.
Als ik aangeef dat ik dat niet bedoel, pakt ze haar telefoon erbij. Spreek maar in, zegt ze. Ik zie allemaal Chinese letters (geen metafoor, het is een Chinees ogende mevrouw) Badmuts, zeg ik in het Nederlands tegen de telefoon. Die maakt daar Bath muts van. Dit gaat niet werken zo. Ik pak mijn eigen telefoon, Google badmuts en laat het haar zien. Ah, ze snapt me en loopt met me mee. Ik koop een felroze geval van stof ipv latex, voor maar liefst 2 euro. Ook de rest van mijn aanschaf kost vrijwel niets. Misschien neemt de verkoopster deze spullen wel rechtstreeks mee uit China, als ze op familie bezoek is.

Ik laat Bas enthousiast mijn aankopen zien. Die zucht. Nog meer spullen in ons overvolle Fredje. De helft van de kast heb ik al geconfisqueerd, met mijn enorme tas met schoenen en slippers. En dan mijn kleding nog. Bas zijn spullen hangen ergens weg gedrukt in een hoekje. Af en toe doet hij nog een poging daar iets van te vinden. Maar hij kent me inmiddels te goed en laat het maar gaan. 🥰

Omdat we 's middags laat gegeten hebben, hebben we 's avonds niet echt honger. Als we langs de boulevard struinen, ontdekt Bas een wijnbar. We strijken neer en worden begroet door een serveerster, die zich verontschuldigt voor de vogelpoep op de tafel. Ik maak de tafels wel 20 keer per dag schoon, geeft ze aan. Maar er is bijna niet tegenop te poetsen . We zeggen dat het helemaal okay is en worden vervolgens getrakteerd op heerlijke wijn en een zalig vlees/kaas plankje. We sluiten af met 2 lekkere desserts en een digestief. Eind mei, half 10 ' s avonds en het is gewoon heerlijk toeven, hier bij het Lago Maggiore. Morgen naar het Gardameer en daarna? Rustig naar beneden zakken.

Maar ik heb nu al een beetje heimwee naar deze plek..

Geschreven door Esthers.camperreizen