We hadden geen betere reisdag kunnen uitkiezen dan vandaag. Na dagenlang heelijk weer, regent het nu pijpenstelen.
Gelukkig is wegrijden een makkie, zodat ik lekker in Fred kan blijven zitten ipv aanwijzingen geven.

De reis richting Florence verloopt voorspoedig (dank je Fred en het legioen aan beschermengelen dat onze deze reis vergezeld) en 3,5 uur na vertrek rijden we camping nummer (ben de tel kwijt geraakt 😁) op.

In eerste instantie rijden we de ingang voorbij omdat de navigatie aangeeft dat we nog een paar 100 meter door moeten rijden. Maar de bestemming volgens de navigatie, is het bóvenste gedeelte van de camping. Dat, heel toepasselijk, de upper village wordt genoemd. De camping zit in het lager gelegen 'dorpje'.
Ik wist al dat deze camping redelijk groot was, maar dit is met recht een vakantiedorp.
De foto's die Bas gemaakt heeft, zijn niet van een dorpje hier in de buurt, maar 1 van de pleintjes van de camping zelf.

Ik ben dan ook blij dat we een escorte krijgen met een golfkarretje naar onze plek. Want je zou hier haast verdwalen. Wat ik later ook doe.
Als 1 van de medewerkers, die ons later zal begeleiden naar onze plek, de receptie binnenloopt, begroet Nova hem alsof ze hem kent. Ik vraag hem of hij ook een hond heeft en dat is inderdaad het geval. Ze hebben er twee, zegt hij. En daarmee neem ik aan dat de jongen die naast hem zijn zoon is.

Als we het laantje van onze plek in willen rijden, trekken we alweer bijna een scheerlijn mee. Maar de Brit die onderuitgezakt in zijn stoel zit, wenkt ons dat het best past. En dat blijkt ook zo te zijn.
De plek zelf is groot en we kunnen Fred er zo oprijden. Maar het is ook erg nat en modderig.
We laten het maar even zo en gaan naar een van de restaurantjes op dit park om wat te eten.
Als we langs de Brit lopen, bedank ik hem voor zijn manouvreerhulp. Nergens voor nodig, vindt hij. Als dat weer nou maar eens wat beter werd. En hij kijkt er behoorlijk wanhopig bij.

Even later geeft ook de serveerster aan dat het al een maand lang veel regent.
De voorspellingen voor morgen zijn een stuk beter, probeer ik nog. Maar ze heeft er weinig vertrouwen in.

Als we weer bij Fred aankomen, besluiten we toch een plekje door te schuiven. Daar ligt iets meer gras en iets minder modder.
Bij de receptie was al aangegeven dat we een andere plek mochten kiezen, als we wilden.
Dus ik loop naar voren om ze het nieuwe nummer door te geven. En dan...verdwaal ik. De receptie kan ik eenvoudigweg niet meer terugvinden 😅

Als ik Bas bel om een foto van de plattegrond te appen, komt net de zoon van de medewerker van daarnet, met een golfkarretje aangescheurd. Ik steek mijn hand op om hem de weg te vragen. Stap maar in zegt hij. Dan ben je er zo. Blijkt dat je de weg moet oversteken om er te komen. Was me niet opgevallen toen we naar onze plek genavigeerd werden. Is die man van net je vader, vraag ik de hulpvaardige jongen. Hij schiet in de lach. Nee, mijn baas. Het is mijn eerste dag vandaag en hij begeleidt me een beetje.

Daarna breng ik een bezoekje aan de informatie balie. Om te vragen hoe het zit met de trein naar Florence.
Ik krijg de complete dienstregeling te zien en er rijdt een shuttlebusje vanaf de camping naar het station en weer terug.
Maar we kunnen ook rechtstreeks met de bus. Die haalt ons op bij de campingwinkel en zet ons af in hartje Florence. En brengt ons aan het einde van de dag weer terug. Woensdag is de eerstvolgende vertrekdag. We waren toch al van plan nog een dagje langer te blijven, dus woensdag gaan we naar Florence.

Ook de volgende camping heb ik vandaag geboekt. Eentje op 20 minuten afstand van Rome, met een busstation op 150 meter van de camping. Zelfde camping organisatie als waar we nu zitten.
Ook daar gaan we 3 dagen naartoe. Maar misschien plakken we er nog wel een paar dagen aan vast. Heerlijk, die vrijheid in keuzes!

Ik begrijp trouwens de hype mbt Toscane wel. Het is hier echt prachtig. Zelfs op deze regenachtige dag. Benieuwd hoe dat is als het zonnig is.

Bas heeft uiteraard alweer de boel verkend per step (nog niet alles, daar is het te groot voor) en daarbij een heel leuk delicatessenzaakje gespot. Bij binnenkomst werd hij gelijk onthaald met verschillende soorten kaas en worst. Om te proeven. Voor vanavond hebben we dus pecorino kaas, Mozzarella, een heerlijke fles rosé (en witte wijn, we kunnen kiezen) met cherry tomaatjes en broodjes.

La Dolce vita en Dolce far niente; ik begrijp het steeds beter!

Geschreven door Esthers.camperreizen