De allereerste camperreis met Freddie.

Doel van deze wereldreis: alles mbt de camper uitproberen, inclusief opzetten voortent. Secundair doel: genieten

Tijdens deze reis gaat monster Nova niet mee.
Geheel in strijd met alle adviezen op campervlak (huur er eerst 1 voordat je er eentje koopt), hebben wij onze eerste camper gekocht zonder er ook maar een dag eentje gehuurd te hebben.

Maar onder het mom van 'We hebben dit nog nooit gedaan, dus we denken dat we het wel leuk vinden' hebben we dit basis camperadvies blijmoedig in de wind geslagen.

Van tevoren heb ik uitgebreid navraag gedaan naar deze camping. Zoals of er wel minimaal 10 ampère stroom is, er een mogelijkheid is om het chemisch toilet en vuil water tank te legen. Ook of de camping makkelijk toegankelijk is en we een ruime plek hebben, zijn belangrijke voorwaarden.
De eigenaresse verzekert mij dat ik heel blij zal zijn met het plekje wat ze voor ons in gedachten heeft en vol goede moed gaan we op pad voor een 20 minuten durende rit.

Dat onze eerste camping zo dichtbij huis is en dat onze hond niet meegaat, zijn bewuste keuzes. In de buurt van de camping is een grote camping winkel, dus als we iets belangrijks missen, dan is dat zo gehaald. En een hond voor wie 10 minuten auto rijden al kan leiden tot het uitbraken van haar ingewanden èn die nog nooit aan een touwtje op een veldje heeft gestaan, lijkt ons geen goede combinatie met het voor de allereerste keer uitproberen van onze camper.

Nadat we Freddie bij de stalling hebben opgehaald (lees: open plek in een weiland, achter een hek), rijden we naar het weegpunt. We hebben sinds de aankoop van onze camper flink wat spullen ingeslagen en ik ben benieuwd welke marge we nog hebben qua gewicht. Want ons oude beestje uit 1992 mag tot maximaal 3100 kilo belast worden.

We komen uit op 3050 en ook de afzonderlijke gegevens van voor en achteras blijven net onder de grens. Echt ruim is het niet, zeker gezien het feit dat ook onze woeste Jack Russel, mijn fiets en ietsjes meer kleding nog nee moeten als we langer dan een dag op reis gaan. Binnenkort maar eens kijken hoe we ons huis op 4 wielen op rantsoen kunnen zetten.

Daarna mag ik een stukje sturen. Op een terrein zonder verkeer. Ik moet tenslotte ook zelf met dit voertuig van ruim 7 meter lang overweg kunnen.
Ik vind het zowaar leuk. Al heeft het niet meer om het lijf dan starten, stukje naar voren en een stukje naar achteren.

Ons allereerste camper avontuur kan beginnen!

We zijn nog geen 5 minuten onderweg als ik me realiseer dat we iets heel belangrijks zijn vergeten; de wijn!
Omdat de oudste die middag richting Harderwijk gaat, vraag ik hem om de wijn mee te nemen en op de parkeerplaats van kampeerwereld Hendriks in Ermelo te overhandigen. Zo gezegd zo gedaan.

Manlief parkeert Freddie overdwars over 3 parkeerplaatsen bij gebrek aan een plaats die ruim genoeg is. Als hij vervolgens de camper nog een klein stukje naar voren wil zetten, krijgen we de motor met geen mogelijkheid meer gestart. Dit is ons een paar keer eerder gebeurd en telkens als we dan even een kwartiertje wachtten, lukte het alsnog. Dus ietwat verontrust en tegelijkertijd vol goede moed, laten we Freddie staan en halen een onmisbaar item voor elke camperaar: een fleecevest.

Tijdens het afrekenen blijkt de wijn gearriveerd en na het uitzwaaien van zoon en vriendin, starten wij de camper weer. Althans, dat proberen we. Wat we ook doen, er is geen beweging in onze Peugeot te krijgen en dus bellen we de wegenwacht.

De wegenwacht komt en brengt met een booster binnen 10 seconden onze camper weer tot leven.
Even twijfelen of we zo wel naar de camping durven. Maar ach, we zijn er al bijna, dus we wagen het erop.

Moeiteloos rijdt Fred ons naar 't Ravenest en daar aangekomen blijken we inderdaad een superplek te hebben.
Naast de basisvoorzieningen is hier verder niets, maar we hebben de supermarkt leeg geplunderd voor vertrek, dus verhongeren zullen we niet. En we hebben wijn 😄

Aan deze allereerste camperreis is een maand aan grondig vooronderzoek vooraf gegaan. Zoals hoe je een camper waterpas zet, hoe het werkt met een schoon en vuilwater tank, hoe je de boiler aan de praat krijgt enz.

En dus draaien we de pootjes van de luifel uit, keurig volgens voorschrift: eerst een half metertje uitdraaien, dan de pootjes uit. Dan weer een half metertje uitdraaien en zo verder. De luifel staat binnen 5 minuten. Zie, wij kunnen dat gewoon, denk ik trots.
En dan realiseer ik me dat we het waterpas gedeelte zijn vergeten. Iets waarvan ik van plan ben om dat onze eerst komende camperreizen hardnekkig te blijven vergeten. Maar dat weet ik dan nog niet.

Dan maar iets minder waterpas. Gelukkig staan we niet in een Limburgs heuvel landschap, maar op een weiland in Putten.

Ik regel de vulling van schoonwatertank en chemisch toilet en mijn man zet de meubels neer. Een heerlijk geëmancipeerde verdeling.

Tot onze grote vreugde doet ook de elektriciteit het. Daar twijfelden we aan want toen de camper nog niet aan een stroominfuus lag, deden alleen de lampjes het. En een telefoon opladen en een Nespresso koffie apparaat kunnen gebruiken, zijn toch wel de eerste levensbehoeften van deze camperaars. Naast dat fleecevest dan.
Dat het iets met 12 en 230 volt te maken heeft, wordt vandaag bevestigd.

De rest van de dag is een aaneenschakeling van opschrijven waar we allemaal aan moeten denken en wat we nog aan moeten schaffen, afgewisseld met wat spaarzame momentjes van heerlijk niets doen.

Nadat onze camperbuur mij komt melden dat mijn administratie in het weiland licht, besluit ik dat het tijd is voor meer niets doen.
Slapen in een camper is die eerste nacht nog geen feestje. Of het komt doordat we niet kaarsrecht staan, het feit dat mijn man het dekbed zo ver om zich heen getrokken heeft, dat slechts mijn billen er warm bij liggen, weet ik niet. Maar ik wordt tig keer wakker en droom vreemde dromen.

Als ik snachts naar het toilet moet, wordt ook mijn man wakker. De deur van onze waanzinnig grote camperbadkamer piept alsof zijn laatste uur geslagen heeft. Maar dat ik niet met mijn slaaphoofd naar het toilet op de camping hoef te wandelen, maakt de onrustige nacht voor mij méér dan goed.

De volgende dag bakken we croissantjes in onze miniatuur magnetron en drinken er heerlijke Nespresso koffie bij. Het zonnetje schijnt en de lucht is blauw. Aan alle camperavonturen in spe: we komen gauw!

Het schonen van de toiletcassette gaat natuurlijk gelijk goed, met dank aan mijn sublieme voorbereiding. Althans, zo zag ik het voor me.
Hoe het werkelijk gaat is dat ik spetters inhoud op mijn schoenen krijg (gelukkig hebben we de afspraak alleen te plassen op het toilet) en druipt de cassette spoeling vakkundig langs de cassette, als blijkt dat de dop van onze verouderde versie niet als maatbeker blijkt te werken. De lekker goedkope wegwerphandschoenen bij de Action blijken witte poeder aan de binnenkant te bevatten, die ik, nadat ik eerst blauwe smurrie over de cassette heb uitgestort, vakkundig aan de zwarte deurhor af veeg.

De vuilwatertank kunnen we niet legen omdat de afvoer aan de andere kant zit en we onze camper niet kunnen keren en als we de spanning van onze banden willen verhogen, weigert 1 ventiel dienst.
De lijst met aandachtspunten voor de komende garagebeurt wordt langer en langer en tegelijkertijd groeit ons geluksgevoel door deze geweldige vrije manier van vakantie vieren.

Geschreven door Esthers.camperreizen