Van een probleem een feestje maken

De mededeling dat we een camper hebben aangeschaft, zorgt voor veel enthousiaste reacties. Van familie en vrienden, maar ook van collega's.

Zo wil mijn moeder de camper graag een weekendje huren. Als wij het gevaarte naar de camping van haar keuze willen brengen tenminste, want er zelf mee rijden ziet ze niet zitten.

Mijn broers willen Freddie ook graag komen bewonderen (net alsof we ouders zijn geworden van een kindje ipv trotse eigenaren van een camper 😄).
En omdat de kinderen al een afspraak met Chris hebben staan, besluiten we hem de zondag direct na ons eerste camperavontuur met z'n allen te bezoeken. Met camper. In Amsterdam.

Ondertussen heeft Bas die maandag een camper uitje met zijn ouders en onze dochter in Zandfoort gepland. Waarmee het avonturenboekje van Freddie, na bijna een maand stil staan, ineens in rap tempo vol loopt.

De week daar aan vooraf gaand slaat de schrik me ineens om het hart. Bas gaat naar Zandfoort en onze woonwagen valt onder de categorie vervuilende diesels. Was Zandvoort geen milieuzone? Want dan wordt een dagje uit wel een duur grapje als om agent ons na afloop op een boete trakteert.

Ik zoek het op en ben gerust gesteld; Zandvoort is (nog) geen milieuzone.
En die zondag dan naar Amsterdam.
Shit! Amsterdam! Dat is zéker een milieuzone! Ook Amsterdam Noord? Ik zoek het op, maar kom er niet goed uit. Dus bel ik mijn broer. En inderdaad, ook Amsterdam Noord is verboden gebied voor Freddie.

Dan maar met een extra auto en Freddie op zoek naar een parkeerplaats net buiten Amsterdam. Daar de camper stallen en als Chris ons daar dan ophaalt, dan rijden we met 2 auto's naar zijn huis. Maar niet voordat hij Fred bewonderd heeft natuurlijk.

Ik zoek en zoek. Een parkeergarage is te laag, tenzij we nu al een cabrio van onze camper willen maken. En een gewone parkeerplaats is te kort en een mogelijkheid waarbij er 2 plekken achter ipv naast elkaar waren, blijkt een speld in een hooiberg. Verdorie, dit begint toch wel irritant te worden.

En dan schiet me een geweldig idee te binnen. Waarom gaan we niet een dagje naar een camping in de buurt van Amsterdam? Stomtoevallig stuurt Bas me exact na die gedachte een linkje naar een camping in Landsmeer.

Onze dochter en schoondochter regelen taart omdat Chris bijna jarig is. En onze koelkast is nog ruim gevuld, met spullen die we in Putten niet op gekregen hebben.

En zo staan we die zonovergoten zondag op camping Het Rietveen in Landsmeer.
We hebben Freddie nog maar net gestald, als een aardige camping genoot ons tipt over een prachtige plek aan het water, op diezelfde camping.

En dus starten we de camper weer. Althans, dat is het plan. Freddie is van mening dat het uurtje rijden hem genoeg energie heeft gekost en weigert halsstarrig dienst.
Zal ik eens, vraag ik Bas. Misschien heb ik magische handjes.
En verrek, de motor start weer!

We rijden Freddie naar het water, drinken en eten en maken van iets dat voorheen een probleem leek (milieuzone, geen parkeerplek), een heus feestje.

Als we aan het einde van de dag weer huiswaarts willen, vertrouwt Chris ons toe dat ook hij Freddie graag een keertje van ons wil lenen. Als hij structureel direct wil starten in elk geval. Als antwoord laat Fred direct enthousiast zijn vertrouwde diesel geluid horen, al bij de eerste startpoging.

Geschreven door Esthers.camperreizen