Vandaag kenmerkt zich voor een groot deel door lekker loom in de schaduw te hangen. Ik lees mijn boek (het 3e inmiddels! Tevens laatste dat ik heb meegenomen) en Bas vermaakt zich met mensen kijken. Voor dat laatste hoeven we niet ver vandaag. We krijgen een show, pal voor onze neus.

Gisteren viel me ineens op dat onze buurman zijn waterafvoer dmv een 10 cm dikke buis rechtsreeks in de daarvoor bedoelde afvoerbuis liet stromen. Bas had dit natuurlijk al lang gezien.
Vanmorgen zie ik diezelfde buurman daar ineens bezorgd bij kijken. Niet lang daarna komt er een medewerker van de camping (dat zie je direct, ze dragen allemaal t-shirts met levensgroot 'crew' op hun rug) om polshoogte te nemen.
Het putdeksel gaat eraf en hij probeert wat met een slang. Nova probeert hem ondertussen van 'ons' terein te verjagen. Want daar bevindt de put zich. Dat verjagen probeerde ze eerst ook met de buurman, telekns als hij water kwam tappen. Maar ze sloot vrienden met hem toen hij haar met hondensnoepjes verleidde (werkelijk, alsof ze een koningin is. Iedereen wil haar aandacht)
Dit crewlid heeft geen snoepjes en dus moet hij weg, vindt onze Noof.
Even later doet hij dat ook. Maar hij komt terug met een 2e collega en nieuw materieel.
Mooi denkt Nova. Nog meer mensen om te verjagen en ze blaft eens even lekker tegen de heren aan. In dat opzicht wordt haar vreugde nog groter als nog een derde collega langs komt.
Wij vinden al dat geblaf echter wat minder. Dus Noof moet de camper in.

Het duurt bijna de hele dag om de boel weer stromend te krijgen. En passant wordt er ook nog even een nieuwe beveiligings camera geplaatst. Voor de bus van 9 ton van onze buurman, vermoed ik. Maar volgens Bas hing er al een camera en wordt die slechts vervangen.

Als het 'ontstoppingsspektakel' voorbij is, is het al half vijf. Tijd voor een nieuw avontuur. Met de bus naar Ascona. Ik las over dit stadje in een slechte review over haar buurman; Locarno, waar we gisteren waren.
Ondanks het tijdstip is het nog steeds moordend warm en met klotsende oksels bereiken we het busstation.
Daar aangekomen vertrekt er natuurlijk een lijn 1 van twee verschillende kanten. Het is volstrekt onduidelijk aan welke kan we moeten gaan staan. Inmiddels zijn er al 2 lijnen 1 vertrokken.
Ik vraag het een dame op een bankje en laat haar het busschema op mijn telefoon zien. Dat begrijpt ze natuurlijk meteen denk ik. Maar in plaats daarvan bestudeert ze het document alsof het Chinees is. Wat ingewikkeld zucht ze (vertel mij wat).

Maar deze vrouw wil graag helpen. Houdt de eerstvolgende bus aan en sommeert de buschauffeur in rap Italiaans ons te vertellen aan welke kant we moeten staan. De overkant zo blijkt.
De bussen vertrekken om het kwartier, dus lang hoeven we niet te wachten.
In tegenstelling tot het land dat de naam heeft van punctualiteit (Duitsland) lukt het hier wel de dienstregeling aan te houden en nog geen tien minuten later zitten we in de bus.
Waar Nova van haar eerste busritten nog enigszins onder de indruk was van dit vervoersmiddel, is ze ook dit inmiddels gaan zien als haar terrein. Het resulteert in een voortdurend kortstondig blaffen maar bijna iedereen die instapt (en we zitten bij de deur, zucht) De nieuwe passagiers, slaperig en loom vanwege het warme weer, schrikken zich vervolgens rot. Waarna ons blafbekkende monster weer keurig gaat liggen. Missie geslaagd.

Airco kent deze bus ook. Alweer een verschil met Duitsland. Al is van echt afkoelen geen sprake. In de 25 minuten durende rit worden we hooguit een beetje lauw. Maar alle beetjes helpen.

Ascona is pittoresk en doet een beetje denken aan Rovinj in Kroatië.
Bas heeft al snel een heerlijk loungeterras gevonden en binnen de kortste keren zit we aan het bier en de wijn.
De volgende ronde is rosé en daar bestellen we een bruchetta bij. Dat laatste laat echter op zich wachten. Als een tafeltje dat veel later binnenkwam inmiddels wel bruchetta heeft en wij nog niet, vraagt Bas eens waar het blijft. De serveerster vertrekt geen spier. Ze zal het vragen. Geen sorry dat het zo lang duurt, maar een houding alsof wij een moeilijk verzoek doen.

Als Bas wil afrekenen (nog steeds geen bruchetta), komt het er ineens aan. Van het huis, verontschuldigt de serveerster zich alsnog. Vanwege het lange wachten. Kijk, dat maakt het dan weer de moeite waard.

Daarna wandelen we nog wat rond om precies bij aankomst op het busstation direct in te kunnen stappen.
Kortom, een wederom geslaagde dag.
Morgen wordt het nog 2 graden warmer dan vandaag. Denk dat we maar weer even rustig aan doen. 😅

Geschreven door Esthers.camperreizen