Vandaag maken we Nova nog meer watervreesvrij; we gaan suppen.
Van de sups mag je gratis gebruik maken op deze camping (heb nog nooit zoveel gratis meegemaakt in Zwitserland 😄)

Noof krijgt haar zwemvestje weer aan en we wandelen naar het supdepot. Daar ligt nog 1 sup en dat is precies genoeg. Want uiteraard gaan Bas, ik en ons monster met z'n allen op 1 plank.

Nadat Bas weer even terug is gelopen voor de blauwe camping bandjes en een id kaart, klem ik Noof onder mijn arm en pakt Bas het board. Bij het uitgiftepunt vragen ze verontschuldigend of we het erg vinden dat er alleen nog maar peddels met aan weerszijden een schep zit ipv een enkele. Als we echt staand zouden suppen zou dat misschien lastig zijn. Maar aangezien we de sup als kajak gebruiken, zittend met de pootjes in het water, komt ons dit juist goed uit.

Als we richting water lopen, kijkt een Chinese man ons woedend aan. Blijkbaar had hij 'onze' sup aan zijn collectie willen toevoegen. Hij en zijn gezin moeten het nu met z'n vieren met 2 sups doen. Lijkt mij ruim voldoende en we banjeren door naar het water.

Omdat we onze waterschoenen zijn vergeten, hebben we onze slippers meegenomen. Al blijkt dat hier juist averechts te werken. Weinig stenen, veel zand, waardoor ik juist wordt vastgezogen in het glibberige zand.

Nova bungelt al die tijd rustig onder mijn arm. En als de plank eenmaal in het water ligt, gaat ze er gelijk maar bij zitten. Voor haar maakt het blijkbaar geen verschil; een veerboot of een plank op het water. Zolang haar pootjes maar droog blijven.

We suppen een kwartiertje, als we bijna bij het punt zijn belandt waar de veerboot aanmeert. En die komt er vanuit de verte aan
Bas heeft veel vertrouwen in mijn peddelskills en meent dat we daar nog wel voor langs kunnen. Maar met een topsnelheid van 30 centimeter per minuut, peddel ik liever wat richting kant totdat de boot weer vertrokken is.
Per slot van rekening is Nova hier de enige met een reddingsvest aan en ik geloof niet dat zij ons weer op de sup kan slepen als we er vanaf kukelen door de metershoge golven die de veerboot verspreid. Laat staan als we een klap van haar achterwerk krijgen.
Bas moet lachen. Zoveel golfslag veroorzaakt de boot niet. Meer ik neem het zeker voor het onzekere. Als de boot op zo'n 50 meter afstand van ons is, kabbelen er wat duffe golfjes naast ons. Als grijns naar mijn onterechte angst.

Een half uurtje later peddelen we weer terug richting de kant. We passeren de boze, Chinese man, die niet meer boos kan blijven als hij onze hond als een kapitein op haar schip ziet zitten. Een brede grijns volgt.

Weer terug bij Fred gooien we Noof naar binnen en poedelen zelf nog wat in het zwembad.
Noof protesteert een beetje, maar heeft het te warm voor een uitgebreide piepsessie. Dus kunnen we heerlijk even zonder 'kind' badderen.

Als we even later weer aan de wijn met lekkers zitten en Bas vervolgens in slaap valt, komt een opdringerige wesp mij gezelschap houden. Nadat ik hem met succes heb weg gejaagd, gaat hij Bas plagen en vliegt zelfs achter zijn bril, om op zijn gesloten oog te gaan zitten.
Tijd voor Vicks!
Zodra ik het deksel eraf draai, kiest het geel, zwarte beestje het hazenpad en zien we hem de rest van de dag niet meer terug. Lang leve de menthol!

Als avondeten staan er noodles op het menu. Meegebracht van thuis. Inmiddels hebben we zoveel gegeten dat we vandaag op rantsoen kunnen. Wel met wijn erbij uiteraard 😎

Geschreven door Esthers.camperreizen